بنیانگذار رفاه
چرا مردم عاشق محصولات قدیمی هستند؟
در این شماره کافهاقتصاد میزبان ویلیام بوریج بریتانیایی هستیم که از مشهورترین اصلاحطلبان اجتماعی است. او بیش از هر کس دیگری دولت رفاه را به بریتانیا آورد. بئاتریس وب، سوسیالیست بریتانیایی در یکی از مهمانیهای شام معروف خود، او را به وینستون چرچیل معرفی کرد. چرچیل از او دعوت کرد مشاور وزارت اقتصاد شود، پس «گزارش بوریج» را تهیه کرد که آن را مبنایی برای دولت رفاه میدانند. روزنامهنگار این شماره هم از روزنامهنگاری اقتصادی به سمت اقتصاد غذا کشیده شد. کارن یوان، در نشریات مختلفی کار کرد و مقالاتی پرسروصدا نوشت؛ بهویژه در مورد نژادپرستی و تبعیضهایی که در شرکتهای آمریکایی علیه رنگینپوستان صورت میگیرد تحقیق کرد. مثلاً در مورد ضررهای رستورانهای چینی در آمریکا در دوران کرونا و اینکه چگونه در نتیجه این تبعیضها و اینکه آنها را مساوی با ویروس کرونا میپنداشتند نوشت و این زمینهای شد تا درباره اقتصاد غذا تحقیق کند و مروج نوعی سبک زندگی سالم باشد. کتابی که در این شماره معرفی میشود «چهل قرن کنترل قیمت و دستمزد...» نوشته رابرت شوتینگر شاگرد فردریش فون هایک و آیزایا برلین است. موضوع کتاب این است که ریشه نظارت بر قیمتها از کجا آمده و چرا این نظارتها در طول چهل قرن، از مصر باستان تا امپراتوری روم، در اروپا و آمریکا همواره شکست خورده و بارها با وجود ناکامی این سیاستها دوباره از سوی دولتها به کار گرفته شدهاند. مطلب دیگر این شماره در مورد سوگیری نوستالژی است. چرا عاشق گذشته هستیم و بیشتر دوران قدیم را درک میکنیم؟ شرکتها هنگام تولید محصولاتشان به این موضوع توجه دارند. مردم محصول نوستالژیک را با کیفیت بالاتر به یاد میآورند. یک مثال عالی کوکاکولاست. کوکاکولا در کار خود استاد است. آنها نوستالژیک هستند، همچنین یک شرکت مدرن به شمار میآیند که تلاش میکنند پایدار و فراگیر باشند.