ترامپیسم

دهکده برفی داووس در سوئیس هر ساله در نیمه دوم ژانویه میزبان بزرگ‌ترین گردهمایی اثرگذارترین افراد در مدیریت جهان است، پربیراه نیست اگر آن را از اجلاس عمومی سالانه سازمان ملل متحد هم مهم‌تر و اثرگذارتر دانست؛ تنها رویدادی که در آن بیش از سه هزار نفر گرد هم می‌آیند که بخش عمده آنها سیاستمداران و مدیران بنگاه‌های بزرگ دنیا هستند. کسانی که با یکدیگر تعارض منافع و حتی تقابل منافع دارند اما می‌دانند راهشان از مذاکره و گفت‌وگو می‌گذرد و باید برای رقابت سازنده با یکدیگر، فضایی قاعده‌مند و به دور از بی‌ثباتی ایجاد کنند.

پنجاه‌وپنجمین اجلاس سالانه داووس از آنجا اهمیت پیدا کرد که آغازش همزمان با مراسم تحلیف دونالد ترامپ در ایالات متحده بود. ترامپ که بسیاری از فعالان اقتصادی از حضور او در دور قبل به علت نااطمینانی‌هایی که در محیط کسب‌وکار دنیا ایجاد کرد، خاطره خوشی ندارند اما برخی سیاست‌های او مانند کاهش مالیات‌ها یا وضع تعرفه بر صادرات برخی کالاها به مذاق شرکت‌های آمریکایی خوش آمده بود. ترامپ، خواسته و ناخواسته، مهمترین موضوع داووس امسال بود و همه میزگردهای سیاسی، امنیتی، اقتصادی و حتی محیط زیستی هم به او و سیاست‌های احتمالی که در پیش خواهد گرفت، منتهی می‌شد. حضور محمدجواد ظریف که سال‌های قبل هم در این اجلاس حضور می‌یافت، این بار جلوه‌ای کاملاً متفاوت داشت و سخنانی واکنش‌برانگیز بیان کرد.