فرجام سینمای پساکرونا

در این شماره کافه‌اقتصاد بئاتریس وب انگلیسی را به شما معرفی می‌کنیم؛ یکی از کسانی که مدرسه اقتصاد لندن را پایه‌گذاری کرد؛ یکی از مهم‌ترین قطب‌های روشنفکری و آموزش علم اقتصاد و خانه‌ای برای پرورش بسیاری از اقتصاددانان برجسته و تاثیرگذار مانند جان هیکس، فردریش فون هایک، جرج اکرلوف، آمارتیا سن و... گرچه بئاتریس وب بیشتر به خاطر فعالیت‌های اجتماعی و تاریخ‌نگاری جامعه کارگری شناخته می‌شود اما او اقتصاددانی برجسته است که اصطلاح «چانه‌زنی جمعی» را ابداع کرد که تا همیشه در مباحث مربوط به روابط صنعتی، تجاری و کارگری ماندگار شد. این اصطلاح به فرآیند مذاکره میان کارفرمایان و گروه‌های کارگری برای تعیین و تنظیم دستمزد، شرایط کار و مزایا اشاره می‌کند.  صنعت فیلم یکی از پرهزینه‌ترین صنایع دنیاست که با خود شغل، درآمد و توسعه زیرساخت را به همراه می‌آورد و می‌تواند به رشد اقتصاد بومی کمک کند. بسیاری عقیده دارند تحولاتی که در سال‌های اخیر در صنعت سینما شاهد آن بودیم باید دیر یا زود به وقوع می‌پیوست و شروع پاندمی کرونا تنها سرعت این تحولات را زیاد کرد. سیاست جدید استودیوهای فیلم‌سازی رقابت شدید میان سینما‌ها و پلت‌فرم‌های پخش آنلاین را تشدید کرد و به نظر می‌رسد در این رقابت شانس پیروزی پلت‌فرم‌های پخش آنلاین بیشتر باشد. در مطلب این شماره خواهید دید که غول‌های صنعت سینما برای زنده ماندن و سرمایه‌گذاری و تولید فیلم‌هایشان چه تمهیداتی اندیشیده‌اند. اما سرنوشت سینمای مستقل و استودیوهای کوچک در این میانه به کجا خواهد کشید؟ کتاب معرفی‌شده این شماره کافه «پراگماتیسم همچون ضد اقتدارگرایی» نوشته ریچارد رورتی، فیلسوف فقید و معاصر آمریکایی است. برای مقابله با اتوریته چه باید کرد؟ جدا از بحث کردن و استدلال خواستن که باطل‌السحر اتوریته است، رورتی می‌گوید می‌توان پاسخ را در پراگماتیسم یا عملگرایی یعنی اصالت دادن به عمل پیدا کرد. در این شماره از «سوگیری ناشی از مشوق» صحبت می‌کنیم. مشوق‌ها می‌توانند محرک‌های خوبی باشند اما اگر از آنها به درستی استفاده نشود ممکن است نتیجه عکس بدهند.