دانشکده آنلاین

اگر بنیانگذار یک بنگاه نوپا بگوید من در آستانه خرید یک دانشکده پرستاری بودم این جمله غیرمنتظره و عجیب خواهد بود. پرستاری موضوعی است که با ماجراجویی‌های فناوری بالا در سیلیکون‌ولی فاصله زیادی دارد. علاوه بر این، چنین حوزه‌ای برای جذب سرمایه‌های خطرپذیر جذاب نیست. اما آقای آستن الرد (Austen Allred) رئیس دانشکده لامبدا (Lambda) دیدگاهی متفاوت دارد. بنگاه او با دو سال قدمت از طریق ارائه آموزش‌های اثربخش و سریع به کارکنان بالقوه، عرضه و تقاضا در بازار کار را با یکدیگر مطابقت می‌دهد. این بنگاه پنج دوره آموزشی برگزار می‌کند که داوطلبان را برای نرم‌افزارنویسی در بنگاه‌های فناوری آماده می‌سازند. تربیت و آموزش پرستارانی که در جامعه رو به پیری آمریکا بسیار ضروری هستند اقدامی غیرمنطقی نخواهد بود به ویژه در زمانی که بسیاری از دانشکده‌های پرستاری از پذیرش افراد امتناع می‌کنند.

برخلاف برخی سیاست‌ها که تلاش می‌کنند با طرح درآمد همگانی تهدید بروز بیکاری ناشی از خودکارسازی (اتوماسیون) را کاهش دهند، آقای آلرد قصد دارد به افراد کمک کند تا به سرعت شغل خود را عوض کنند. بنگاه لامبدا برای ثبت‌نام و پذیرش دانشجویان در ابتدا از آنها هزینه‌ای نمی‌گیرد هرچند پذیرش بر مبنای رقابت است. آموزش آنلاین به صورت زنده و تعاملی صورت می‌گیرد و ضبط‌شده نیست. دانشجویان تمام‌وقت به مدت 9 ماه در دوره‌هایی حضور  پیدا می‌کنند که از دوشنبه تا جمعه از ساعت 8 صبح تا 5 بعد از ظهر به وقت سانفرانسیسکو برگزار می‌شوند. کسانی که دیر بیایند عقب خواهند افتاد. در تازه‌ترین کلاس‌ها 85 درصد از دانشجویانی که یک دوره را شروع کردند موفق شدند آن را به پایان برسانند.

دانشکده دریافت هزینه خدمات خود را پس از آن آغاز می‌کند که دانشجو بتواند شغلی با درآمد بیش از 50 هزار دلار در سال به دست آورد. لامبدا برای کمک به دانشجویان در زمینه کاریابی انرژی زیادی صرف می‌کند. حدود 70 درصد از دانشجویان ظرف شش ماه پس از فارغ‌التحصیلی کار پیدا می‌کنند. آنگاه لامبدا حدود یک‌ششم از درآمد آنها در دو سال بعد را می‌گیرد تا مبلغ 30 هزار دلار پرداخت شود. البته اگر دانشجو در ابتدا هزینه را بپردازد این مبلغ 20 هزار دلار خواهد بود.

بنگاه حدود یک‌سوم از وقت و منابع خود را برای پیدا کردن کار برای دانشجویان صرف می‌کند که میزان بسیار زیادی است. یک‌سوم دیگر به جذب دانشجویان و مابقی به امر آموزش اختصاص می‌یابد. رشته‌ها با توجه به نیازهای کارفرمایان تدوین و طراحی می‌شوند. فهرستی که شرکت‌ها برای برنامه توسعه وب به لامبدا داده‌اند تا 280 مورد را دربر می‌گیرد. برخلاف آموزش کدنویسی، پرستاری را نمی‌توان به طور کامل از طریق اینترنت آموزش داد بنابراین لامبدا قصد دارد با دانشکده‌های پرستاری در آمریکا همکاری کند تا آنها آموزش‌های عملی ضروری را ارائه دهند.

پس از پرستاری، لامبدا قصد دارد به سراغ حرفه‌هایی برود که بیشترین کمبود نیروی کار را دارند. همچنین این دانشکده مشکل اشتغال را از جهت دیگر بررسی می‌کند. آنها مشاغل موجودی را شناسایی می‌کنند که به مهارت‌های مشابه مهارت‌های افرادی که قربانی خودکارسازی شده‌اند نیاز دارند.

رفتار عجیب لامبدا آن را از دیگر بنگاه‌های سیلیکون‌ولی متمایز ساخته است اما آقای آلرد اولین فردی نیست که به ارزش آموزش و تحصیل کارمحور پی ‌برده باشد. آلمان به خاطر آموزش‌های حرفه‌ای گسترده و دوره‌های کارآموزی شهرت دارد. در همان نزدیکی کالیفرنیا دانشگاه واترلو (Waterloo) که یک موسسه کانادایی فناوری‌محور است اشتغال درآمدزا را به عنوان یکی از اهداف اصلی رشته‌های تحصیلی خود از بدو تاسیس در 62 سال قبل قرار داده است. دانشجویانی که خواستار کارآموزی هستند می‌توانند در طرحی خاص ثبت‌نام کنند که آنها را با بنگاه‌ها ارتباط و انطباق می‌دهد. نورا مک‌رای مدیر این برنامه می‌گوید اکثر دانشگاه‌ها زمانی را برای کاریابی برای فارغ‌التحصیلان خود اختصاص نمی‌دهند یا مهارت‌های مورد نیاز برای پیشرفت در بازار کار را به دانشجویان نمی‌آموزند. در اکثر موارد دانشجویان همانند گاوهای شیرده هستند که برای تامین منابع تحقیقات دوشیده می‌شوند.

اما خانم مک‌رای نگران است که برنامه‌هایی از قبیل دانشکده لامبدا با وجود داشتن حسن‌نیت باعث شود موسسات آموزشی موجود کمرنگ‌تر شوند چراکه این دانشکده مسیر سریع‌تری برای رسیدن به اشتغال ارائه می‌دهد. به عقیده او آن نوع خوش‌بینی افراطی که لامبدا نشان می‌دهد نمی‌تواند جایگزین یادگیری متعارفی شود که علاوه بر خلق کارگران توانمند از آنها افرادی کامل و چندمهارتی می‌سازد.

این‌گونه نگرانی‌ها بر مبنای این پیش‌فرض هستند که موفقیت لامبدا می‌تواند فراتر از رویاهای مهارنشدنی آقای آلرد باشد. آن دسته از سرمایه‌گذاران خطرپذیر که در ماه ژانویه 30 میلیون دلار به بنگاه تزریق کردند اکنون ارزش آن را 150 میلیون دلار می‌دانند. تعداد دانشجویان و هزینه‌های اولیه سریع‌تر از درآمدها رشد می‌کنند. اگر لامبدا بتواند با فراهم کردن شغل مناسب برای افراد به سودآوری برسد این کار درس خوبی در مکتب سرمایه‌داری خواهد بود.

منبع: اکونومیست