تاریخ انتشار:
چین عنصر کلیدی بازار زغالسنگ
چاینا دیلی درگزارشی روندهای حاکم بر بازار زغالسنگ را بررسی کرده و در این خصوص نوشته است: براساس مطالعات یک شرکت تحقیقاتی خصوصی که به تازگی منتشر شده است، صنعت زغالسنگ آمریکا نباید به چین به عنوان بزرگترین بازار صادرات زغالسنگ اتکا کند.
چاینا دیلی درگزارشی روندهای حاکم بر بازار زغالسنگ را بررسی کرده و در این خصوص نوشته است: براساس مطالعات یک شرکت تحقیقاتی خصوصی که به تازگی منتشر شده است، صنعت زغالسنگ آمریکا نباید به چین به عنوان بزرگترین بازار صادرات زغالسنگ اتکا کند. موسسه انگلوود (یک مرکز تحقیقاتی در کلرادو) در مطالعه خود پیشبینی میکند واردات زغالسنگ به چین اوج میگیرد و سپس به رکودی طولانیمدت سقوط میکند زیرا روند متعادل شدن تقاضا با افزایش تولیدات داخلی همراه میشود. یکی از مدیران موسسه IHS CERA در پکن میگوید: بسیاری از شرکتها چین را به عنوان منطقه استراتژیک ذخیره خود در بلندمدت قرار دادهاند اما باید در اینباره تجدید نظر کنند. برخی از تهیهکنندگان بینالمللی نیز میتوانند به طور موفقی در این بخش رقابت کنند اما دیگران برای یافتن قدرت رقابت باید تلاش کنند زیرا بازار چین بیش از گذشته روان و سیال خواهد شد. چین سومین مقصد بزرگ صادرات زغالسنگ آمریکاست، قبل از آن نیوزیلند و انگلیس قرار دارند. در سال 2012 میلادی واردات زغالسنگ چین از آمریکا در کل بالغ بر3/9میلیون تن میشد. این در حالی است که صادرات زغالسنگ آمریکا به تمام جهان
بیش از120میلیون تن است. یافتههای این تحقیق در حالی منتشر میشود که کاهش تقاضا در داخل آمریکا از سوددهی کاسته است و برخی تولیدکنندگان تصمیم گرفتهاند معادنشان را تعطیل کنند. از سوی دیگر با وجود محبوبیت زغالسنگ در جهان، این کالا باید با گاز طبیعی ارزان رقابت کند. محدودیتهای مربوط به انتشار گاز دی اکسید کربن در واحدهای تولید الکتریسیته نیز سبب شده واحدهای جدیدی که با زغالسنگ کار میکنند، ساخته نشوند و به این ترتیب جذابیت گاز طبیعی برای تولیدکنندگان جدید بیشتر خواهد شد. لوک پاپویچ سخنگوی بنیاد ملی صنعت و معدن در واشنگتن یافتههای این موسسه را زیر سوال برده است. او در مصاحبهای میگوید: ما هنوز هیچ شواهدی نیافتهایم که به این نتیجه برسیم چین دیگر یک مصرفکننده بزرگ زغالسنگ نیست. درست مانند 2009 هنوز هم از تولیدات داخلی خسته است. این کشور همیشه چشم به راه واردات است تا بتواند درصدی معین از مصرف سالانه انرژی خود را تامین کند. از سویی پاپویچ قبول دارد که بازار کمی راکد شده است اما ثروت روزافزون طبقه متوسط چین نشاندهنده تقاضای بیشتر برای الکتریسیته است. بنابراین پیشبینی نمیکنم جایگزین کردن زغالسنگ با
گاز، تقاضا با تولید الکتریسیته را پاسخگو باشد. کوین تو مدیر برنامههای انرژی و آب و هوای چین در موسسه کارنگی اندومنت نیز درباره یافتههای این موسسه مطمئن نیست و در این باره میگوید: پیشبینی آینده کار چندان سادهای نیست. او در ادامه میگوید: براساس آمار سالانه در سال 2012، واردات زغالسنگ به چین 59 درصد افزایش یافته و به 290 میلیون تن رسیده است. از سوی دیگر پیشبینی میشود صادرات زغالسنگ در سال جاری دوباره به اوج برسد. پیشبینی آینده تقاضا برای زغالسنگ در آمریکا فرآیند مشکلی است زیرا درصد عدم قطعیت زیاد است. با این وجود اگر چین از نیاز خود به زغالسنگ آمریکا بکاهد، چشمانداز بلندمدت صنعت زغالسنگ آمریکا تیره و تار خواهد شد زیرا هیچ کشوری نمیتواند مانند چین جایگزین مقصد صادرات این کالای آمریکایی شود. در مطالعه IHS آینده بازار زغالسنگ چین، وضعیت کنونی آن و میزان تقاضا مورد بررسی قرار گرفته است.
دیدگاه تان را بنویسید