اوباما حرفی برای گفتن نداشت

مجید تولی: سخنرانی مراسم تحلیف اوباما در دور دوم ریاست‌جمهوری‌اش، مشتمل بر اولویت‌های او برای چهار سال آینده بود: تقویت طبقه متوسط، بهبود برابری، رهبری قاطع جهانی، عملگرایی سیاسی در واشنگتن. با این حال، یکی از چیزهایی که از دستور کار اوباما به دست فراموشی سپرده شد، ارائه برنامه‌ روشنی برای احیای اقتصاد راکد این کشور بود؛ در حالی که این مساله، مساله اصلی اوباما در دور اول ریاست‌جمهوری‌اش بود. اوباما چهار سال دوم خود را با یک اقتصاد نسبتاً افتاده‌ای شروع می‌کند، به ویژه در مقایسه با سونامی که در سال 2009 با آن مواجه شد، یعنی زمانی که اولین بار به سمت ریاست‌جمهوری برگزیده شد. در آن زمان، رکود اقتصادی گسترده به بدترین برهه زمانی خود رسیده بود، با اقتصادی که ماهانه 500 هزار شغل ایجاد می‌کرد. امروز، اقتصاد رو به رشد است و کارفرمایان در حال اضافه کردن ماهانه حدود 150 هزار شغل هستند. بازار مسکن در نهایت پس از یک طلسم شش‌ساله در حال بهبودی است. بازار سهام به سمت بالا در حال حرکت است. با این حال عملکرد اقتصادی دولت بدون درخشش باقی می‌ماند، که به مراتب ضعیف‌تر از بهبودی است که به دنبال رکود قبلی بر وضعیت اقتصادی این کشور حاکم بود. در نرخ رشد کنونی، نرخ بیکاری تا سال 2016 و یا بعد از آن، به سطح قبل از رکود اقتصادی کاهش نخواهد یافت. نرخ رشد اقتصادی که یک تا دو درصد کمتر از نرم تاریخی است، مشکلات بودجه‌ای واشنگتن را بدتر خواهد کرد و باعث افزایش مالیات و کاهش مخارج خواهد شد. موقعیت رقابتی اقتصاد ایالات متحده نیز ممکن است همچنان به وضعیت فرسایشی خود ادامه دهد. برنامه اقتصاد اوباما شامل صرف مخارجی بر روی جاده‌ها، پل‌ها و انواع دیگری از زیرساخت‌هاست؛ علاوه بر این بودجه بیشتری نیز توسط فدرال رزرو برای استخدام معلمان و بهبود مدارس در نظر گرفته شده است. همچنین خبر از سرمایه‌گذاری‌های دولت در انرژی‌های پاک، نوآوری در بخش تولید و سایر پروژه‌‌های دیگر نیز به گوش می‌رسد. با این حال اوباما به آنها پیشنهاد کرد که بدانند، بسیار بعید است که این گزینه‌ها توسط کنگره مورد تصویب قرار گیرد، جمهوریخواهان در مجلس نمایندگان در مورد هزینه‌های معمول محرکه اقتصادی تردید دارند و مصمم به جلوگیری از هزینه‌های بودجه با استقراض بیشتر از دولت فدرال‌رزرو هستند. اینکه نتیجه‌گیری کنیم که اقتصاد اوباما اساساً مجموعه‌ای از مبارزات انتخاباتی بوده است، نوعی بدبینی نیست، بلکه واقعیتی است که باید پذیرفت. پس طرح اقتصادی اوباما برای چهار سال آینده چه چیزی است؟ آیا اوباما واقعاً هنوز آن را نگفته است؟ دومین مراسم تحلیف شامل ارجاعاتی برای اصلاح قوانین مالیاتی پیچیده، حمایت از تامین اجتماعی و خدمات درمانی، توانمند‌سازی شهروندان با مهارت‌های مدرن و حصول اطمینان از بازی جوانمردانه بود. ولی آنها دارند پرچم مفاهیمی را که هر سیاستمداری برای پشتیبانی از تئوری‌های خود می‌چرخاند، می‌چرخانند. صحبت کردن در مورد این برنامه‌ها، هیچ کاری برای بهبود وضعیت اقتصاد کشور نمی‌کند.