چرا وزیر بهداشت از کیفیت گندم ناراضی است؟
جدال برسر کیفیت
گندم، کالایی استراتژیک است که تا همین چند سال پیش، بسیاری خواب خودکفایی آن را هم نمی‌دیدند؛ به خصوص اینکه وضعیت بارندگی‌ها به اندازه‌ای نامطلوب بود که شرایط را برای تولید به اندازه نیاز سخت می‌کرد و همین امر، دولت‌ها را مجبور می‌کرد تا برای واردات آن، همواره گوش به زنگ باشند و اگر کمبودی احساس شد، آن را از ذخایر استراتژیک خود تامین کنند
گندم، کالایی استراتژیک است که تا همین چند سال پیش، بسیاری خواب خودکفایی آن را هم نمی‌دیدند؛ به خصوص اینکه وضعیت بارندگی‌ها به اندازه‌ای نامطلوب بود که شرایط را برای تولید به اندازه نیاز سخت می‌کرد و همین امر، دولت‌ها را مجبور می‌کرد تا برای واردات آن، همواره گوش به زنگ باشند و اگر کمبودی احساس شد، آن را از ذخایر استراتژیک خود تامین کنند. به خصوص اینکه، مدت‌های زیادی، گندم به عنوان یک پای ثابت کالاهای استراتژیک برشمرده می‌شد که دولت موظف بود، حداقل برای شش ماه متوالی، ذخیره داشته باشد و همیشه هم آماده‌باش باشند تا مبادا ذخایر کم نشود. تنها یک سال پس از گذشت مدت‌ها، آن هم در دهه اخیر، ایران در تولید گندم خودکفا شد و جشن صادرات را برپا کرد؛ اما اکنون به مدد برنامه‌ریزی‌های دولتی و البته بارندگی‌هایی که طی سال گذشته رخ داده است، میزان تولید گندم به سطح قابل قبولی رسیده و شرایط برای خودکفایی هم، فراهم شده است. اما زمزمه‌هایی که در این میان به گوش می‌رسد، حکایت از کیفیت پایین بخشی از گندم تولیدی کشور دارد. گندمی که حتی ذخیره‌سازی‌اش هم‌اکنون، هزینه دارد و وضعیت را به گونه‌ای پیش می‌برد که شاید در برخی مواقع، هزینه بر درآمدها و منافع حاصل از تولید گندم پیشی گیرد و گاه هم، موضوع عدم صرفه اقتصادی را به میان بیاورد. دیدگاه‌ها البته در این میان متفاوت است، برخی می‌گویند خودکفایی باید به هر قیمتی صورت گیرد، به خصوص اینکه ایران در شرایطی قرار دارد که سال‌های متمادی با تحریم‌ها دست‌وپنجه نرم کرده است و ممکن است هر زمانی، تحریم‌ها دوباره تکرار شود و حتی در شرایط بسیار بسیار بدبینانه، کار به تحریم غذایی هم کشیده شود. در مقابل عده‌ای بر این باورند که ایران نباید خود را در همه کالاها خودکفا کند و باید زمینه‌ای را فراهم کند که همان‌گونه که برخی محصولات را صادر می‌کند، در مقابل برخی‌های دیگر را هم وارد کند، اگرچه در مورد کالاهای استراتژیک و ذخایر آنها، باید با احتیاط بیشتری تصمیم گرفت و عمل کرد.
در این میان عده سومی هم هستند که بر این باورند علاوه بر اینکه باید زمینه برای خودکفایی محصولات کشاورزی استراتژیک و به خصوص گندم که قوت غالب بسیاری از خانوارهای ایرانی است، فراهم شود، باید بر روی کیفیت هم کار کرد و زمینه‌ساز تحول در تولیدات کشاورزی شد. اما مهم‌ترین انتقادها را طی روزهای گذشته، یک وزیر از کابینه یازدهم به کیفیت گندم داشته است. او بر این باور است که دولت باید زمینه‌ساز صادرات گندم شده و در مقابل، واردات گندم باکیفیت را هم صورت داده و با اختلاط گندم داخلی و وارداتی، آرد باکیفیت تولید کرده و در اختیار خبازان قرار دهد تا در نهایت، به نانی تبدیل شود که خوراک بسیاری از مردم ایران است. در این میان البته باید همه جوانب امر را هم در نظر گرفت تا در نهایت، شرایط برای خودکفایی فراهم شده و در کنار آن، کیفیت هم به نحوی افزایش یابد که افزایش تولید را قابل توجیه کند.
