خداحافظی بایدن از سیاست
ایران: پاسخ به اسرائیل در زمانی خواهد بود که کمترین احتمال را می‌دهد
به نوشته روزنامه نیویورک‌تایمز، بایدن، ۸۱ساله در صحبت‌های خود در کنوانسیون ملی آمریکا نشانه‌های اندکی بروز داد که خواستار کنار رفتن بوده است. او چند جوک هم درباره سنش گفت و به سختی تصمیم‌گیری برای کناره‌گیری اشاره کرد و گفت او صرفاً این کار را برای نجات دموکراسی از دست دونالد ترامپ، رئیس‌جمهور سابق و نامزد فعلی جمهوریخواهان انجام داده است. آن‌گونه که دنیای اقتصاد گزارش داده: او در یک سخنرانی ۵۲دقیقه‌ای که در شب اول کنوانسیون ملی دموکرات‌ها صورت گرفت، گفت: برای من افتخاری بوده که عمری است به شما خدمت می‌کنم. او گفت: «من عاشق این کار هستم؛ اما بیشتر از آن عاشق کشورم هستم. تمام این صحبت‌ها که بایدن از دست کسانی که خواهان کنار رفتنش بودند، عصبانی است، درست نیست.» در همین لحظه مردم شروع به فریاد زدن کردند و همصدا او را صدا کردند و گفتند: «دوستت داریم جو.» در مقابل بایدن تکرار کرد: «من کشورم را بیشتر دوست دارم و ما باید دموکراسی خود را حفظ کنیم.» او ممکن است عصبانیت خود را به زبان نیاورد؛ اما برای بخشیدن کسانی که خواهان کنار رفتنش بودند، سخاوت هم نشان نداد. او پس از خروج از سالن، قبل از عزیمت با هواپیمای رئیس‌جمهوری برای گذراندن تعطیلات در کالیفرنیا با خبرنگاران در فرودگاه صحبت کرد و درباره رابطه‌اش با نانسی پلوسی، رئیس مجلس سابق که نقش مهمی در خروج بایدن از کاندیداتوری داشت، مورد پرسش قرار گرفت. او گفت «نه، من با او صحبت نکرده‌ام»، سپس افزود: «هیچ‌کس جز من این تصمیم را نگرفته است.» برای بایدن، ایده تسلیم شدن برخلاف اصول و اعتقاداتش است. در طول زندگی، تراژدی‌هایش به بازگشت موثرتر ختم شده است. انعطاف‌پذیری مهم‌ترین عنوانی است که می‌توان به سال‌های حضور در عالم سیاست داد. در سال ۲۰۰۸ هم که رقیب باراک اوباما بود و به خاطر فشارها مجبور شد، معاونت را بپذیرد، در سخنرانی‌اش گفت: «تسلیم شدن غیرقابل بخشش است.» به گفته ناظران، سخنرانی بایدن در کنوانسیون ملی دموکرات‌ها بسیار تحسین‌برانگیز بوده است؛ فردی که بیش از ۵۰ سال است خاک‌خورده عالم سیاست است و سخنرانی‌اش برای تثبیت میراثش طی این سال‌ها بوده است. حالا او این میراث را به کاملا هریس تحویل داده است؛ بایدنی که تا همین چند هفته پیش رهبر دموکرات‌ها بود. تصمیم به کنار رفتن به‌قدری برای دموکرات‌ها قابل تحسین بود که به مدت سه‌ونیم دقیقه ایستاده او را تشویق کرده و رئیس‌جمهور آمریکا را احساساتی کردند. او سپس در مورد جانشین خود در حزب دموکرات گفت: «او سرسخت است. او با‌تجربه است و صداقت فوق‌العاده‌ای دارد، انتخاب هریس به‌عنوان معاونم، بهترین تصمیمی بود که در تمام دوران کاری خود گرفتم.» این سخنرانی چیزی نبود که مورد انتظار خیلی‌ها باشد؛ به‌ویژه اینکه یک ماه پیش مرگ سیاسی‌اش را به چشم دید، بعد از آن مناظره کذایی که حرف و حدیث‌ها درباره سن او آغاز شد و در نهایت به خروج او از سیاست ختم شد.
بازگشت معترضان به خیابان
به گزارش سی‌ان‌ان، اپوزیسیون بار دیگر به خیابان‌های پایتخت ونزوئلا آمده‌اند تا نتایج انتخابات اخیر را محکوم کنند که به بهانه‌اش رئیس‌جمهور نیکلاس مادورو یک دوره دیگر در قدرت ماند. ماریا کورینا ماچادو، رهبر اپوزیسیون، اندکی پس از فراخوان برای تظاهرات در صدها شهر در سراسر کشور و خارج از کشور، در پستی در رسانه‌های اجتماعی از حامیان خود خواست که محکم و متحد بمانند. او همان روز خطاب به جمعیت معترض در کاراکاس، جایی که صدها تظاهرکننده پرچم ملی را به اهتزاز درآورده بودند، گفت: ما خیابان‌ها را ترک نخواهیم کرد. آن‌گونه که اعتماد گزارش داده: ماچادو افزود: با هوش، تدبیر، مقاومت و جسارت، اعتراض مسالمت‌آمیز حق ماست. پس از انتخابات 28 جولای، این کشور آمریکای جنوبی شاهد هفته‌ها ناآرامی بوده است، چراکه رهبران اپوزیسیون تاکید دارند که در کارزار اخیر تقلب شده است. در اوایل ماه آگوست، شورای ملی انتخابات به‌طور رسمی مادورو را برنده رقابت‌ها اعلام کرد و گفت که او بیش از 52 درصد آرا را در قیاس با رقیبش یعنی ادموندو گونزالس از آن خود کرده است. با این حال، اپوزیسیون مدعی است شمارش آرا نشان می‌دهد که گونزالس رئیس‌جمهور فعلی را شکست داده است. همین امر باعث تحریک درخواست‌های بین‌المللی از دولت مادورو برای انتشار کامل آرا شد. تاکنون حداقل 25 نفر در اعتراضات پس از انتخابات کشته شده‌اند. همچنین نزدیک به 200 نفر مجروح و بیش از دو هزار و 400 نفر بازداشت شده‌اند. ادامه بحران این نگرانی را ایجاد کرده که مقامات ونزوئلا ممکن است رهبران مخالف و معترضان را شدیدتر سرکوب کنند. به گزارش الجزیره، بستگان بسیاری از کسانی که در هفته‌های اخیر در ونزوئلا بازداشت شده‌اند، می‌گویند نمی‌دانند عزیزانشان کجا هستند.
سفر «پوتین» به آذربایجان
سفر اخیر ولادیمیر پوتین، رئیس‌جمهوری روسیه به جمهوری آذربایجان از رویدادهای مهمی بود که متاسفانه در میان انبوهی از اخبار مذاکرات آتش‌بس غزه همچنین زدوخورد میان ارتش روسیه و اوکراین دفن شد و کمتر به آن پرداخته شده است. دفتر مطبوعاتی کرملین در بیانیه‌ای که روز ۲۸ مرداد صادر کرد به این موضوع اشاره داشت که رئیس‌جمهور روسیه قصد دارد در همان روز، برای یک سفر دوروزه مسکو را به مقصد باکو ترک کند. آن‌گونه که سازندگی گزارش داده: پوتین در جریان این سفر با الهام علی‌اف، رئیس‌جمهور جمهوری آذربایجان دیدار و درباره توسعه بیشتر روابط مسکو و باکو و مشارکت و ائتلاف راهبردی دو کشور، همچنین مسائل بین‌المللی و منطقه‌ای بحث و تبادل‌نظر کرد که البته ابعاد این گفت‌وشنود هم گسترده‌تر از این محورها بوده است. پوتین در این سفر که با استقبال علی‌اف از وی در کاخ زوگلبا انجام شد به نوعی در حال مخابره این پیام است که به دنبال تعمیق روابط چندسویه خود با باکو است. در این میان باید توجه داشت که رئیس‌جمهور روسیه در دیدار با همتای خود از جمهوری آذربایجان در باکو با تاکید بر اینکه می‌توانند در حوزه‌های متعددی همکاری مشترک انجام دهند نسبت به کمک به جمهوری آذربایجان و ارمنستان برای امضای توافق صلح در قره‌باغ ابراز تمایل کرد و حتی در این راستا اعلام کرده که مایل است نتایج مذاکرات در باکو را به نیکول پاشینیان، نخست‌وزیر ارمنستان اطلاع دهد. این اعلام تمایل پوتین به انعقاد مصالحه در مورد قره‌باغ به نوعی می‌تواند پیام دیگری در خود داشته باشد که آن هم موضوع بازگشایی کریدورها خواهد بود. در کنفرانس مطبوعاتی مشترک روسای‌جمهور روسیه و آذربایجان به تعمیق روابط دوجانبه در عرصه‌های مختلف اشاره شده است اما پوتین در این کنفرانس اعلام کرده که توسعه کریدور شمال-جنوب به نفع روابط روسیه و جمهوری آذربایجان خواهد بود و حتی به این موضوع اشاره کرده که روسیه و جمهوری آذربایجان شروع به ساخت تانکرهایی برای حمل‌ونقل فرآورده‌های نفتی کرده‌اند که باعث افزایش عرضه انرژی به بازارهای جهانی می‌شود. بر اساس بیانیه مشترک روسای‌جمهور روسیه و آذربایجان، مسکو از جایگاه بالاتر آذربایجان در سازمان همکاری شانگهای (SCO) و علاقه این کشور برای تقویت همکاری با بریکس حمایت می‌کند که این موضوع باز هم می‌تواند به نوعی تقویت موضع منطقه‌ای و بین‌المللی دو طرف را در منطقه قفقاز و مسیرهای دیگری که به اروپا منتهی می‌شوند، نمایان کند. در آخر باید به این نکته توجه شود که بیش از ۱۰ روز پیش و قبل از سفر پوتین به باکو، سرگئی شویگو، دبیر شورای امنیت روسیه به جمهوری آذربایجان سفر کرد و با الهام علی‌اف، رئیس‌جمهور آذربایجان و رامیل اوسوبوف، دبیر شورای امنیت این کشور دیدار کرد که یکی از محورهای اصلی این رایزنی هماهنگی برای سفر پوتین به باکو و همچنین مسائل مربوط به امنیت قفقاز بود که نشان می‌دهد، مسکو به دنبال یک راهبرد جدید امنیتی-اقتصادی در قفقاز جنوبی است تا بتواند تحریم‌های غرب را به نوعی دور بزند و از سوی دیگر، زیرساخت‌هایی برای مقابله با تهدیدات ناتو و آمریکا آماده کند.
پاسخ به اسرائیل
نمایندگی جمهوری اسلامی ایران نزد سازمان ملل در پاسخ به سوالی مبنی بر اینکه آیا ایران تعمداً تا مشخص شدن نتیجه گفت‌وگوهای آتش‌بس در غزه، پاسخ به رژیم اسرائیل را به تعویق انداخته است؟، گفت: «پاسخ ایران باید دو نتیجه مشخص داشته باشد. نخست، باید متجاوز را به دلیل ترور و نقض حاکمیت ملی ایران مجازات کند. دوم، باید قدرت بازدارندگی ایران را تقویت کند و پشیمانی شدید رژیم را به همراه داشته باشد تا از تکرار هرگونه تجاوز در آینده جلوگیری شود.» بر اساس گزارش وال‌استریت ژورنال، نمایندگی جمهوری اسلامی ایران نزد سازمان ملل در ادامه تصریح کرد: «همچنین، پاسخ ایران باید از یک اثر سلبی احتمالی تاثیرگذار بر آتش‌بس احتمالی (غزه) اجتناب کند. احتمالاً پاسخ ایران در زمان، شرایط و به‌گونه‌ای خواهد بود که این رژیم کمترین احتمال را می‌دهد؛ شاید هنگامی که چشمانشان به آسمان و صفحه رادار است، از زمین متحیّر شوند و شاید هم ترکیبی از این دو.» اسماعیل هنیه، رئیس دفتر سیاسی حماس و مذاکره‌کننده این جنبش برای توافق آتش‌بس، بامداد چهارشنبه (۱۰ مردادماه) که برای حضور در مراسم تحلیف ریاست‌جمهوری مسعود پزشکیان به تهران آمده بود، از سوی رژیم صهیونیستی ترور شد و به شهادت رسید.
نقش آمریکا و ناتو در حمله به کورسک
به نقل از اسپوتنیک، سرویس اطلاعات خارجی روسیه اعلام کرد که حمله اوکراین به کورسک با همکاری آمریکا، انگلیس و لهستان صورت گرفت. آن‌گونه که ایلنا گزارش داده: «نیکولای پاتروشف»، دستیار رئیس‌جمهور روسیه گفت: «رژیم اوکراین این حمله را با همکاری آمریکا و ناتو برنامه‌ریزی کرده است.» سرویس اطلاعات خارجی روسیه به رسانه‌های این کشور اعلام کرد: «عملیات اوکراین در منطقه کورسک روسیه با همکاری سرویس‌های جاسوسی آمریکا، انگلیس و لهستان انجام شد.» این سرویس همچنین اعلام کرد: «واحدهایی که در این نبرد شرکت داشتند در مراکزی در انگلیس و آلمان آموزش دیده‌اند و از تسلیحات و تجهیزات نظامی غربی استفاده می‌کردند. مشاوران نظامی کشورهای ناتو برای مدیریت واحدهای نظامی اوکراینی که به سرزمین‌های روسیه حمله کردند با اوکراین همکاری می‌کنند.» نیروهای اوکراینی ۶ آگوست تهاجمی به منطقه کورسک روسیه داشتند. «ولادیمیر پوتین»، رئیس‌جمهور روسیه، این تهاجم اوکراین را به عنوان یک اقدام شدیداً تحریک‌آمیز محکوم کرد.