بی‌باک
آیا بنزین اولین قدم اصلاحی دولت چهاردهم است؟
از آخرین اقدام دولت برای اصلاح قیمت بنزین نزدیک به پنج سال می‌گذرد، اقدامی که با حوادث تلخ و دردناکی همراه بود و باعث شد پرونده اصلاحات قیمتی بنزین تا به امروز بسته بماند. گرچه نه فقط علم که تجربه کشور خودمان نیز نشان می‌دهد که اصلاح صرفاً قیمت بنزین در اقتصاد تحریم‌شده تورمی راهکار مناسبی نیست و در برابر هزینه زیادی که می‌تراشد، فایده‌ای در بر ندارد.
اصلاح قیمتی به سرعت در تورم بالا اثر خود را از دست می‌دهد، مصرف همچنان فزاینده است و قاچاق به شدت رشد کرده. کشوری که چند سال قبل توانسته بود به صادرکننده بنزین تبدیل شود حالا واردکننده بنزین است. مسعود پزشکیان به تازگی در سخنانی گفته است که این سیاست قابل قبول نیست و «هیچ منطقی وجود ندارد که ما بنزین را به قیمت دلار آزاد بخریم و به قیمت سوبسیددار بفروشیم. من پول گندم، پول دارو و پول نهاده و حقوق بازنشسته‌ها را ندارم، اما بنزین دلار ۵۰ تومان را می‌فروشم ۱۰ تومان. کدام منطقی این را از ما قبول می‌کند که ما داریم این کار را می‌کنیم؟»
با این حال شاید اصلاح سازوکار قیمت‌گذاری بنزین (و نه لزوماً قیمت بنزین) اجبار ناخواسته‌ای برای دولت باشد اما حتماً فوری‌ترین و اولین گام اصلاح در اقتصاد نیست.
