تروریسم آبی

سدسازی در ترکیه مدت‌هاست که به چالشی اساسی برای مناطق پایین‌دست در خاورمیانه تبدیل شده است. کشورهای عراق، سوریه و ایران به شدت تحت تاثیر سیاست آبی ترکیه قرار دارند. پروژه‌های گاپ و داپ بر روی سرشاخه‌های دجله و فرات، ارس و... از سوی ترکیه چنان برای کشورهای پایین‌دست هولناک است که برخی تحلیلگران از آن به عنوان تروریسم آبی تعبیر کرده‌اند. 

تنش آبی در ایران مسئله‌ تازه‌ای نیست. دولت ترکیه به نظر می‌رسد با سیاستی بلندمدت، در تلاش برای ایجاد هژمونی آبی در منطقه به خصوص برای رقابت سیاسی و منطقه‌ای با ایران است. بحران آب‌های مرزی البته در مرزهای شرقی ایران و از سوی دولت‌های مختلف افغانستان در طول چند دهه گذشته تشدید شده است و اکنون نیز مناطق زابل و زاهدان و کل منطقه سیستان به خاطر سیاست خطرناک طالبان در منحرف کردن آب و حق‌آبه ایران، به مخاطره جدی افتاده است. 

ایران با مخاطرات آبی مختلفی روبه‌رو است. چه در شرق و چه در غرب از سوی همسایگان خود مورد تهدیدهای زیست‌محیطی قرار گرفته است. به‌تازگی در برخی رسانه‌های داخلی از ایجاد پروژه داپ ترکیه سخن به میان آمده و مطرح شده این پروژه سدسازی، مخاطرات زیست‌محیطی و حقوق بشری مختلف و فراوانی برای ایران به دنبال خواهد داشت. دکتر احمد کاظمی، کارشناس مسائل اوراسیا، در این مورد گفته است: در پروژه داپ حق‌آبه زیست‌محیطی ایران تحت تأثیر قرار می‌گیرد و تبعات این پروژه در حوزه گرد‌و‌غبار کشور جبران‌ناپذیر است و باید نسبت به آن هوشیار باشیم.