مایه یأس

در سال‌های اخیر توسعه پوشش شبکه اینترنت در دنیا و به دنبال آن در کشور ما، کسب‌وکارهای جدیدی را به وجود آورده که پایه و اساس آنها بر اینترنت بنیان گذاشته شده است. واضح است که بهبود سرعت و کیفیت اینترنت به‌طور مستقیم روی این کسب‌وکارها و به‌صورت کلی روی زیست‌بوم فناوری کشور تاثیر می‌گذارد. به عنوان مثال، توسعه جغرافیایی پوشش شبکه اینترنت باعث افزایش اشتغال در کشور می‌شود؛ چراکه در چنین شرایطی افراد هم می‌توانند به عنوان مصرف‌کننده از تمام نقاط کشور به خدمات آنلاین دسترسی داشته باشند و هم می‌توانند کسب‌وکارهای دیجیتال راه‌اندازی کنند. مساله مهم دیگر تاثیر کیفیت اینترنت روی تجربه مشتری است؛ هرچقدر تجربه مشتری از خدمات دیجیتال بهتر باشد استقبال از کسب‌وکارهای اینترنتی بیشتر می‌شود. در مقابل، کندی و اختلال اینترنت اثرات منفی متعددی روی کسب‌وکارهای حوزه اقتصاد دیجیتال دارد. ارتباط موثر و رشد در کسب‌وکاری مانند اسنپ که با تامین‌کنندگان بسیار زیاد و متنوعی در کل کشور سروکار دارد، مستلزم وجود شبکه اینترنتی مناسب سراسری است. هرگونه اختلال در اینترنت نه‌تنها به کسب‌وکارهای این حوزه آسیب می‌زند، بلکه زنجیره ارتباط تامین‌کنندگانی که با این پلت‌فرم‌ها همکاری دارند (ازجمله رانندگان، رستوران‌ها، فروشگاه‌ها، پزشکان و...) نیز قطع می‌شود و آنها نیز در ارائه خدماتشان با مشکل مواجه می‌شوند. در برهه‌ای که کسب‌وکارهای نوآور حوزه اقتصاد دیجیتال کشور با بحران‌های متعدد ازجمله کمبود و مهاجرت منابع انسانی دست‌به‌گریبان هستند؛ کیفیت و ثبات سرویس پایه‌ای مانند اینترنت برای آنها حیاتی است. نیروی انسانی که برای انجام ماموریت‌هایش وابسته به استفاده از زیرساخت اینترنتی کشور است در صورت اختلال و کندی دچار سردرگمی و یأس می‌شود و این یأس می‌تواند انگیزه‌ای برای مهاجرت از کشور شود. در نهایت اینکه شکوفایی حوزه اقتصاد دیجیتال در گرو بهبود کیفیت و سرعت اینترنت است. اگر می‌خواهیم از مرگ تدریجی کسب‌وکارهای حوزه اقتصاد دیجیتال جلوگیری شود حتماً باید نگاهی رو به جلو به آینده زیرساخت اینترنت کشور وجود داشته باشد.