گذر از پاندمی
چگونه انقلاب نوسنگی امید به زندگی را افزایش داد؟
یکی از مقالاتی که این هفته در فصل تحقیق مجله تجارت فردا مورد توجه واقع شده است به این پرسش پاسخ میدهد که «سلامت والدین چه ارتباطی با سلامت نوزادان دارد؟»؛ در این مقاله تاکید شده «اثرات ژنتیکی و محیطی در سلامت نوزادان بسیار بااهمیت است. با این حال اثر سلامت والدین به ویژه مادران، نقش تعیینکنندهای در سلامت فرزندان دارد».
«مدیریت بحران مالی» عنوان مقاله دیگر این فصل است. در ورودی این مقاله آمده است: پس از تعلیق تعداد بیسابقهای از بانکها در خلال بحران سال 1893، رئیس تنظیمکننده بانکها که از سوی دولت ایالات متحده منصوب شده بود، به حدود 100 بانک اجازه داد پس از تایید اعتبار بازگشایی شوند. در این زمینه ارزیابی میکنیم که آیا اقدامات مالکان بانک برای تغییر مدیریت، قرارداد با سپردهگذاران برای تمدید ساختار سررسید بدهی، حذف داراییهای بد، یا تزریق سرمایه بر بقای بانک و حفظ سپرده تاثیر میگذارد یا خیر؟
«چگونه انقلاب نوسنگی امید به زندگی را افزایش داد؟» همه چیز با پایان دوران پائلولیتیک شروع شد. وقتی که هومو ساپینس، پس از رسیدن به درجه معینی از پیچیدگی روانی، با پایان آخرین عصر یخبندان و دوره پلیستوسن، یکجانشین شد؛ کشاورزی را یاد گرفت، به اهلی کردن روی آورد و بنیان اولین تغییرات اقتصادی رادیکال را با انقلاب نوسنگی شکل داد. انقلابی که با آن و در پی تغییر الگوی غذایی، تغییر سرپناه، محیط مصنوع معمارانه، انبار نما و رشد باروری، انسان خودش را ساخت؛ با رشد فزاینده ابزاری برای اختصاص زمان و انرژی به کارهای غیرمستقیم تولیدی، مگالیتیکهای غولپیکر، شناخت اولیه از متالورژی طلا و مس، تولیدِ مازاد، ساخت نئولوژیسمها و آشنایی با مفهوم مالکیت خصوصی، نابرابری را تجربه کرد.