پول و شادمانی

پارادوکس استرلین که از نام اقتصاددان ریچارد استرلین برگرفته شده است بیان می‌کند که درآمد بالا لزوماً افراد را شادمان‌تر نمی‌کند. از سال 1974 که آقای استرلین این نظریه را مطرح کرد نظرات اقتصاددانان دچار تحولات زیادی شده است: مطالعه‌ها نشان می‌دهند که پول تا اندازه خاصی اهمیت دارد. ثروت کافی و فیش حقوقی بالاتر خوشحالی بیشتری به همراه دارد. با وجود این تحقیق تازه استیونسن و ولفرز اقتصاددانان دانشگاه میشیگان تردیدهایی را در این باره ایجاد کرده است. آنها از داده‌های موسسه نظرسنجی گالوپ در تحقیق خود استفاده کردند. گالوپ از پاسخ‌دهندگان خواست نردبانی از رضایت را متصور شوند که پله بالای آن بالاترین حد رضایت از زندگی باشد. از مخاطبان نظرسنجی پرسیده شد که از صفر تا 10 در کدام پله نردبان قرار می‌گیرند. آنها همچنین میزان درآمد خود را نیز بیان کردند. با وجود اختلاف‌نظرها و مشاهده میزان رضایتمندی بیشتر در برخی کشورها، به طور کلی مردم اکثر مناطق نشان دادند که با کسب درآمد بیشتر میزان رضایتمندی‌شان بالاتر می‌رود. نکته جالب آن است که در سطوح بالای درآمدی رابطه بین افزایش درآمد و رضایتمندی به ندرت تغییر می‌کند. تغییر شادمانی از وضعیت ثروتمند به ثروتمندتر مانند تغییر از وضعیت فقیر به فقیر کمتر است. اما هیچ‌کس از کسب درآمد بیشتر ناراضی نیست.