اکونومیست چقدر می‌فروشد؟
نشریه‌ای که میلیون‌ها نفر آن را نمی‌خوانند
ما می‌خواهیم شبیه اکونومیست شویم. این کلیشه‌ای است که بسیاری از مجلات در جریان رقابت‌های مطبوعاتی از آن استفاده کرده‌اند. رسیدن به جایگاه اکونومیست انگیزه خوبی است.
ما می‌خواهیم شبیه اکونومیست شویم. این کلیشه‌ای است که بسیاری از مجلات در جریان رقابت‌های مطبوعاتی از آن استفاده کرده‌اند. رسیدن به جایگاه اکونومیست انگیزه خوبی است. در حالی که بقیه مجلات با ریزش مخاطب و کم کردن خبرنگاران و کارکنان خود مواجه هستند، تیراژ اکونومیست طی هفت سال گذشته دو برابر شده و صفحات این هفته‌نامه مدام در حال افزایش است. به‌رغم اینکه اکونومیست قیمت بالایی هم برای خریدن و هم برای آگهی دادن دارد. این هفته‌نامه مشهور بین‌المللی در دهه 2001 تا 2011 جهشی 71درصدی در تیراژ و فروش را تجربه کرد که رکورد بسیار خوبی برای این نشریه به حساب می‌آید. در سال 2011 که سال مالی خوبی برای این نشریه محسوب می‌شود تعداد مشترکان اینترنتی این نشریه نیز دو برابر شد و به 100 هزار اشتراک رسید. با این همه در سال 2013 این نشریه مقداری کاهش تیراژ را تجربه کرده است. رکورد تیراژ و فروش این نشریه در مرز رسیدن به 5/1 میلیون نسخه است.
روند رشد تیراژ اکونومیست
اکونومیست کار خود را از سپتامبر 1843 آغاز کرد و در ابتدا تیراژ محدودی داشت. تیراژ ابتدایی این نشریه تا سال 1877 تنها به 3700 نسخه رسیده بود. در سال 1920 اکونومیست تیراژ خود را به شش هزار رساند اما از سال 1945 افزایش تیراژ این نشریه روند سریعی به خود گرفت و در سال 1970 هر هفته 100 هزار نسخه از هفته‌نامه اکونومیست منتشر می‌شد. تیراژ این مجلات توسط دفتر حسابرسی گردش مورد بازرسی قرار می‌گیرد. اکونومیست که در سال 1960 تیراژی برابر 40 هزار نسخه داشت موفق شد تا سال 2000 این تیراژ را به یک میلیون و سپس تا سال 2012 به 5/1 میلیون نسخه برساند. در سال 2007 تقریباً 54 درصد از کل فروش نشریه مربوط به آمریکای شمالی بود. در حالی که سهم بریتانیا 14 درصد و کل قاره اروپا 19 درصد از کل فروش بوده است. اکونومیست ادعا می‌کند که فروشش چه از طریق سایت و چه آژانس‌های خبری در 200 کشور دنیا انجام می‌شود. اکونومیست زمانی حتی به تیراژ محدودش نیز بالیده بود و در دهه 1990 از این شعار استفاده می‌کرد: «اکونومیست- نشریه‌ای که میلیون‌ها نفر آن را نمی‌خوانند». جفری کرودر سردبیر سابق
اکونومیست نوشته بود: «در تاریخ روزنامه‌نگاری روی نداده که تعداد کمی در مدتی بسیار طولانی یک نشریه را بسیار مطالعه کنند.» بر اساس آخرین آمار منتشر‌شده توسط خود اکونومیست آخرین تیراژ این نشریه در ژوئن 2013 برابر با یک میلیون و 449 هزار و 160 نسخه بوده است. از این تعداد 833 هزار و 104 نسخه در آمریکای شمالی و 229 هزار و 841 نسخه در اروپا به جز بریتانیا به فروش می‌رسد. بریتانیا که سومین جایگاه در فروش منطقه‌ای اکونومیست را به خود اختصاص داده سهمی 209 هزار و 274 نسخه‌ای دارد. قاره آسیا و منطقه پاسیفیک 141 هزار و 661 نسخه اکونومیست می‌خرد و سهم آفریقا و خاورمیانه از این هفته‌نامه نیز 23 هزار و 208 نسخه است. در آخرین رتبه منطقه‌ای فروش نیز آمریکای لاتین قرار دارد که 12 هزار و 72 نسخه اکونومیست در آن به فروش می‌رسد. فروش اکونومیست در یک دهه اخیر 61 درصد افزایش یافته است. این نشریه اقتصادی موفق شده شمارگان خود را از 902 هزار و 107 نسخه در ژوئن سال 2003 به یک میلیون و 449 هزار و 160 نسخه در ژوئن 2013 برساند که در عین سال‌های رکود و بحران اقتصادی رشد بسیار بالایی برای یک نشریه محسوب می‌شود.
البته رسیدن به این رقم در ماه ژوئن سال جاری رکورد فروش اکونومیست نیست چرا که این نشریه در سال 2012 تا مرز 5/1 میلیون نسخه نیز پیش رفت. فروش یک میلیون و 474 هزار و 803 نسخه‌ای اکونومیست در سال 2012 تاکنون نزدیک به 7/1 درصد کاهش یافته و به رقم کنونی رسیده است.
اکونومیست در کدام کشورها بیشترین فروش را دارد
ایالات متحده آمریکا بزرگ‌ترین مشتری اکونومیست است. مردم این کشور به تنهایی حدود نیمی از شمارگان این نشریه را خریداری می‌کنند. برابر آمار منتشر‌شده توسط اکونومیست ایالات متحده در حال حاضر هر هفته 757 هزار و 749 نسخه اکونومیست در بازار خود به فروش می‌رساند. رتبه دوم فروش در خانه اکونومیست یعنی بریتانیاست. سهم بریتانیا از اکونومیست 209 هزار و 274 نسخه است. پس از این دو کشور انگلیسی‌زبان، کانادا با 75 هزار و 355، آلمان با 54 هزار و 581 و فرانسه با 49 هزار و 281 نسخه در جایگاه‌های بعدی قرار دارند. در آمار کشوری فروش اکونومیست کشورهایی چون کوبا، جزایر فالکلند، هائیتی، مارتینیک، مونتسرات و جزایر تورکس و کایکوس در آمریکای لاتین، جمهوری آفریقای مرکزی، جیبوتی، گینه بیسائو، لسوتو، سنت هلن در آفریقا و خاورمیانه و جزایر نورفولک و پائولو و تونگا در آسیا و منطقه پاسیفیک کشورهایی هستند که تنها یک نسخه اکونومیست می‌خرند. احتمالاً نیجر در قاره آفریقا تنها کشور شناخته‌شده‌ای است که خریدار هیچ نسخه‌ای از این نشریه بین‌المللی نیست. بر اساس این آمار
ایران 11 نسخه اکونومیست می‌خرد. اگرچه به طور مشخص تعداد بیشتری از این نشریه در ایران دست به دست می‌شود و موجود است که احتمالاً شماره‌های بیشتر از سهم چهار هزار و 298 نسخه‌ای امارات متحده عربی تامین می‌شود.
مشترکان برخط
اکتبر سال 2011 بود که اکونومیست اعلام کرد مشترکان برخط (آنلاین) این نشریه به عدد 100 هزار رسیده است. رقمی که نشان‌دهنده یک جهش اقتصادی خوب برای این نشریه بود. 100 هزار مشترک برخط اکونومیست شامل افرادی است که از طریق تبلت، اینترنت ریدر یا وب به این نشریه دسترسی دارند. البته 100 هزار مشترک بر خط رقم بسیار بزرگی نیست. می‌توانید این تعداد را با 224 هزار مشترک آنلاین نیویورک تایمز یا 250 هزار مشترک فایننشال تایمز مقایسه کنید. اگرچه برخی از این تعداد بالای مشترکان این دو نشریه آمریکایی شرکت‌هایی هستند که در آن افراد زیادی از یک اشتراک استفاده می‌کنند به طوری که می‌توان گفت تقریباً نزدیک به 100 هزار نفر تنها از دو هزار اشتراک شرکتی این نشریات بهره می‌برند. اشتراک برخط نشریه اکونومیست در هر سه ماه حدود 29 دلار و در یک سال 110 دلار هزینه برای مشترک دارد. این میزان درآمدی 11 میلیون‌دلاری را برای این نشریه در سال 2011 رقم زده است.
درآمد سالانه
با این آمار می‌توان به این نتیجه رسید که درآمد اکونومیست در نیمه اول سال 2011 حدود 255 میلیون دلار بوده که سود آن برای این بنگاه اقتصادی نزدیک به 41 میلیون دلار خواهد بود. در حال حاضر قیمت اشتراک سه‌ماهه اکونومیست 45 دلار، سالانه 160 و دو‌ساله 279 دلار است. اگرچه این نشریه درآمد بالایی دارد اما داشتن دفاتر متعدد در گوشه و کنار دنیا و انجام کارهای تحقیقاتی و آماری نیز باعث شده تا هزینه‌های این نشریه نیز پایین نباشد.
سهام
سهام اکونومیست به دو قسمت سهام خاص A و سهام خاص B تقسیم شده است. بخش A مربوط به افراد و در اختیار خانواده‌های کدبری، راثچایلد، شرودر و تعدادی از کارکنان اکونومیست است. سهام خاص B نیز که 50 درصد کل سهام است در اختیار شرکت فایننشال تایمز است. گروه اکونومیست هیات‌مدیره‌ای 13نفره دارد که هفت نفر توسط سهامداران گروه A و شش نفر باقی‌مانده نیز توسط تنها سهامدار گروه B یعنی گروه فایننشال تایمز انتخاب می‌شوند.
دیدگاه تان را بنویسید