صادرات جان می‌گیرد

«سیاست‌های اقتصاد مقاومتی» شاید چند عبارت چیده شده در کنار هم باشد ولی معنای گسترده‌ای را در‌بر می‌گیرد. رویکرد دولت در راستای تحقق توسعه، سیاست‌هایی را مشمول می‌شود که در قالب یک پیام از ابتدای سال 92 از سوی مقام معظم رهبری مطرح شد و در محور اصلی آن بر «حمایت از تولید» تاکید شده است.

من معتقدم اگر هنوز چرخ‌های تولید برخی واحدهای مولد ما از حرکت نایستاده‌اند به دلیل این است که به‌کارگیری سیاست‌های اقتصاد مقاومتی در عملکرد آنها وجود داشته و بدین گونه توانسته‌اند زیر سایه سنگین تحریم‌های اقتصادی نفس بکشند. تاکنون واحدهای تولیدی در شرایط بیم و امید به سر برده و در زمینه تامین ارز و گشایش اعتبار نیز چالش‌های جدی داشته‌اند که امیدوارم در این خصوص تدابیر خاصی اندیشیده شود. از سویی به دلیل اینکه در شرایط فعلی، کشور با کسری بودجه و نقدینگی دست و پنجه نرم می‌کند و فشارهای حامل‌های انرژی مجدداً در حال وارد شدن است، برای دستیابی به توسعه می‌بایست یکسری برنامه‌ریزی ویژه در چنین شرایط خاصی تدوین کرد. خوشبختانه فعالان اقتصادی ما بدین طریق توانسته‌اند مانع ایجاد صف برای تامین کالاهای مورد نیاز مردم شوند با اینکه ما تجربه ایجاد صف برای خرید حتی جهیزیه را در زمان جنگ داشته‌ایم. اما خوشبختانه توانستیم فراز و نشیب‌ها را پشت سر بگذاریم و بدون هیچ مشکلی تمامی نیازهای مردم را به رغم کاهش واردات از طریق کالاها و محصولات داخلی تامین کنیم.

نکته حائز اهمیت این است که برنامه‌ریزی برای سیاست‌های کلی اقتصاد مقاومتی در هر بخشی از کشور پارامترهایی را دربر می‌گیرد. چرا که بهره‌وری در کشور ما پایین است و بی‌محابا از پتانسیل‌هایمان استفاده می‌کنیم، در صورتی که باید قدر این ظرفیت‌هایی را که هر کشوری از آن برخوردار نیست بدانیم؛ لذا در سیاست‌های اقتصاد مقاومتی این بی‌توجهی به صرفه‌جویی با ارتقای آموزش و تعالیم نسبت به قبل بیشتر به آن بها داده می‌شود و بی‌توجهی جای خود را به آینده‌نگری می‌دهد.

اگر قرار است به دستاوردهای مطلوب در اقتصاد دست یابیم، می‌توانیم با افزایش صادرات در اجرای سیاست‌های اقتصاد مقاومتی نقش داشته باشیم. از سویی نباید این سیاست تنها در یک بخش از کشور و از سوی یک نهاد خاص اجرا شود زیرا جهاد اقتصادی از همه قوای سه‌گانه، دستگاه‌ها و نهادهای مختلف و همچنین آحاد مردم برای دستیابی به اهداف سیاست‌های کلی اقتصاد مقاومتی دعوت کرده است. در واقع تمامی سطوح می‌بایست به یک باور عمومی نزدیک شوند تا در جهاد عمومی اثر بگذارند. بنابراین اگر امروز برخی واحدهای صنعتی در شرایط فعلی فعال مانده‌اند، به پارامترهایی توجه کرده‌اند که رویکرد تولیدمحور خود را حفظ کنند و نیازهای جامعه را تامین کنند. صنایع و اتاق بازرگانی مجموعه‌هایی بودند که تاکنون مبنی بر سیاست‌های اقتصاد مقاومتی برنامه‌ریزی کردند و تصمیم گرفتند و نقش این تدابیر در تار و پود سازمان‌شان نفوذ کرده است و همین باعث شده است که تا به حال فعالان اقتصادی را در این شرایط سخت تحریم‌ها به سیاست‌های کلی اقتصاد مقاومتی تشویق کنند و زنجیره تولید را رها نکنند.

بهتر است بدانیم تنها بخش خصوصی نیست که باید در این سیاست‌ها گام جدی بردارد، بلکه در بخش‌های دولتی ضایعات بیشتری در پروژه‌های تولیدی نسبت به بخش خصوصی وجود دارد در صورتی که می‌بایست حق نسل آینده را هم حفظ کرد. اما می‌توان با نظرات کارشناسان اهداف و دستاوردهای سیاست‌های کلی اقتصاد مقاومتی را پربارتر کرد. البته در وهله اول تحقق یافتن سیاست‌ها مستلزم این است که آنها را در قالب یک شعار ندانیم. در نتیجه با بهره‌گیری از اظهارنظر کارشناسان می‌توان پس از اقدام هر عملکردی در راستای سیاست‌ها نتیجه را مشاهده و بررسی کرد و به درستی و غلطی آن پی برد و بعد مطمئن‌تر مسیر را ادامه داد. مثلاً رکوردهای یک وزارتخانه را در یک دوره زمانی چند ماهه پیگیری کرد و با هم مقایسه کرد تا متوجه شد چه میزان پیشرفت حاصل شده است. با استفاده از این فرآیند است که از کار و تولید حمایت می‌شود و ارتقا می‌یابد. با افزایش بهره‌وری و دوری از ضایعات تولید می‌توان در مسیر فرمان‌های مقام معظم رهبری و رئیس‌جمهور اقتصاد ملی را توسعه داد تا مشکلاتی که پیش‌روی فضای کسب و کار است محو شود. متاسفانه نیروی انسانی ما یک عادت بدی که دارد این است که در حد همان حقوقی که دریافت می‌کند کار انجام می‌دهد و در قبال کار احساس مسوولیت چندانی ندارد که بیشتر وقت و انرژی صرف کند؛ لذا این فرهنگی که در میان جامعه باب شده است مستلزم تغییر است. اگر نیروی انسانی با در نظر گرفتن مسائل کلان کشور مانند تورم، برنامه‌ریزی کنند و تلاش کنند مطمئناً به نتایج مطلوب‌تری خواهیم رسید و این به نوبه خود یک گام بزرگ در راستای جهاد اقتصادی است. به نظر من سیاست‌هایی که از سوی مقام معظم رهبری در خصوص اقتصاد مقاومتی تدوین شده است، شاید گاهی اوقات برداشت‌ها و گاهی اوقات مفهوم متفاوتی را در اذهان مسوولان کشور ایجاد کند. اما در شرایط موجود باید مسوولان و متولیان امر یاری کنند تا واحدهای تولیدی و بنگاه‌های اقتصادی ما سرپا مانده و چرخ‌های تولید کشور نیز همچنان بچرخد و تولیدکنندگان همچنان بتوانند تولید کنند. اگر امروز مشکلات واردات بر اقتصاد ما چیره شده است باید شرایط را به نحوی فراهم کنیم که واحدهای تولیدی و بنگاه‌های اقتصادی نیز بتوانند ایفای نقش کنند درست همان اتفاقی که در زمان تحریم‌ها نیز رخ داد و تولیدکنندگان ما توانستند با افزایش ظرفیت تولید تمام نیازهای کشور را تامین کنند.