تاریخ انتشار:
فرامین رهبری برای مبارزه همهجانبه با قاچاق
واکاوی یک دغدغه
مقام معظم رهبری در تازهترین بیانات خود به مسوولان با صراحت فرمان دادهاند که اجناس قاچاق به محض کشف سوزانده شود. ایشان ورود جنس خارجی به کشور، اعم از مبادی قانونی و قاچاق را که عمدتاً مشابه داخلی دارد مسبب ازکارافتادن تولید دانستند و پدیدههایی چون بیکاری، رکود و وضعیت دشوار معیشتی را از پیامدهای آن برشمردهاند. البته این اولین باری نیست که ایشان به این شکل دغدغه خود را از این پدیده شوم بر زبان جاری میکنند.
مقام معظم رهبری در تیرماه سال 1381 طی نامهای خطاب به رئیسجمهور وقت دستگاههای ذیربط را به مبارزه با قاچاق کالا مکلف کردند: «گسترش پدیده قاچاق و تاثیر مخرب آن در امر تولید و تجارت قانونی و سرمایهگذاری و اشتغال، خطر جدی و بزرگی است که باید با جدیت تمام با آن مبارزه کرد و بر همه دستگاههایی که به نحوی میتوانند در این امر دخیل باشند، واجب است که سهم خود را در این مبارزه ایفا کنند.»
در ادامه این نامه چهار راهکار اساسی مبارزه با قاچاق نیز مطرح شده است: «اولاً باید کانون مرکزی این مبارزه در سطح عالی نزدیک به رئیس دولت و دارای اشراف قانونی بر دستگاههای ذیربط دولتی باشد. ثانیاً تبلیغات متناسب و هوشمندانه و همهجانبه در خدمت این مبارزه قرار گیرد. ثالثاً برخورد قضایی و انتظامی، قاطع و در ارتباط کامل با تصمیمگیریهای آن کانون مرکزی باشد. رابعاً عزم جدی بر این باشد که عمل قاچاقچی کاملاً برخلاف صرفه و همراه با خطر باشد و جنس قاچاق از پیش از مبادی ورودی تا محل عرضه آن در بازار، آماج اقدامات گوناگون این مبارزه قرار گیرد.» حضرت آیتالله خامنهای همچنین در راه مبارزه با قاچاق بر لزوم همکاری دستگاههای قضایی، انتظامی و احیاناً نظامی با دولت تاکید کردهاند. پس از این فرمان تاریخی، ستاد مرکزی مبارزه با قاچاق کالا و ارز زیر نظر شخص رئیسجمهور تشکیل شد؛ ستادی که تا به امروز با فراز و نشیبهای متعددی مواجه بوده است. از نگارش نامه یادشده بیش از 14 سال میگذرد، اما استمرار نگرانیهای فرمانده کل قوا در خصوص قاچاق، موید عدم رضایت ایشان از چند و چون عملکرد دستگاههای اجرایی در مبارزه با این پدیده شوم
است. چنان که در اردیبهشتماه سال جاری و در جمع هزاران نفر از کارگران کشور، بار دیگر لب به انتقاد گشودند و از عدم برخورد جدی دولتهای مختلف در تقابل با پدیده قاچاق، به شدت گله کردند. رهبر معظم انقلاب قاچاق را بلایی بزرگ و سم تولید داخلی برشمردند و خاطرنشان کردند: «باید قویترین اشخاص را مامور این کار کرد و دولت، ضمن تقویت دستگاههای ذیربط، با قدرت با قاچاق سازمانیافته مقابله و برخورد کند.» این انتقادها در واقع مشابه انتقاداتی بود که ایشان در دیدار سال 1394 با کارگران کشور مطرح کردند. در این دیدار ایشان به صراحت گفتند: «مساله مبارزه با قاچاق را اینهمه ما تاکید کردیم؛ دولتهای مختلف از سالها پیش همینطور مرتب آمدهاند و رفتهاند؛ این کار یک کاری است که باید تحقق پیدا کند و این هم ممکن است؛ نگویند نمیشود، کاملاً میشود؛ جلو قاچاق را بهطور قاطع بگیرند.» اگرچه رئیس ستاد مبارزه با قاچاق کالا و ارز از توفیق دولت در کاهش میزان قاچاق در سال 1394 نسبت به سال 1393 خبر داده، اما همچنان مجموع حجم قاچاق ورودی و خروجی از کشور چنان بالاست که بر اساس برآوردها به شش تا هفت میلیارد دلار میرسد. به باور کارشناسان وجود
چنین ارقامی، گواه بر فعالیت تشکیلاتی «سازمانیافته» در پس پدیده قاچاق بوده و تاکنون آثار مخربی از جمله ضعف در تولید، افول تجارت، مشکلات سرمایهگذاری، کاهش درآمدهای گمرکی و مالیاتی دولت، بیکاری و مسائل اجتماعی را در پی داشته است. به نظر میرسد مقصود از قاچاقچیان سازمانیافته، مجرمان یقهسفیدی است که از قضا عمده آمد و شد کالای خود را از طریق مبادی رسمی و با تعداد کانتینرهای بالا صورت میدهند؛ تشکیلاتی که علاوه بر کسب سودهای کلان، چهبسا اهدافی چون نفوذ تا لایههای سیاستگذاری را نیز دنبال میکنند.
دیدگاه تان را بنویسید