مستی رانندگی

تصادف‌ها اغلب در رسانه‌ها به عنوان رویداد تصویر می‌شوند و نه به عنوان قاتل اصلی انسان‌ها و ضربه‌ای سنگین به منابع انسانی، بهداشتی و مالی کشور. گزارش‌ها حاکی از آن است که سالانه 24 /1 میلیون (روزانه سه هزار و 400) مورد تصادف رخ می‌دهد. اگر اقدامات پیشگیرانه صورت نگیرد، پیش‌بینی می‌شود این رقم تا سال 2030 حدود 9 /1 میلیون مورد افزایش پیدا کند. تصادف نخستین علت مرگ افراد 15 تا 29 سال است. نیمی از کسانی که در تصادف رانندگی می‌میرند پیاده، دوچرخه‌سوار و موتورسوار هستند. مرگ مردان در تصادف سه برابر مرگ زنان است. از مهم‌ترین عوامل ریسک در مرگ‌های ناشی از تصادف رانندگی عبارتند از رانندگی در مستی، رانندگی در سرعت بالا، عدم استفاده از کلاه ایمنی، کمربند و محافظ کودک.
با این حال، احتمال مرگ در تصادف به جایی که زندگی می‌کنید بستگی دارد. برای مقایسه بین مناطق یا کشورها (یا مناطق درون یک کشور) بهترین روش، محاسبه نرخ مرگ در تصادف رانندگی در هر صدهزار نفر است. قاره آفریقا با سالانه 1 /24 مورد مرگ در تصادف از هر صدهزار نفر در رتبه اول قرار دارد. بعد از آن مدیترانه شرقی 3 /21، اقیانوسیه و جنوب شرق آسیا با 5 /18، آمریکای شمالی و جنوبی با 1 /16 و اروپا با 3 /10 مورد در رتبه‌های بعدی قرار دارند. بیش از 90 درصد مرگ‌های ناشی از تصادف در کشورهای با درآمد پایین یا درآمد متوسط رخ می‌دهد، هرچند این کشورها تنها حدود نیمی از وسایل نقلیه جهان را در خود دارند.
تصادف‌های رانندگی نه‌تنها درد و رنج به دنبال دارند، بلکه قربانیان، خانواده‌ها، اجتماعات و کل کشور را دچار ضرر اقتصادی هم می‌کند. تخمین زده می‌شود که به طور میانگین سه درصد از تولید ناخالص ملی کشورها خرج جبران هزینه‌های تصادف‌های رانندگی شوند. هزینه‌های غیرمستقیم، مثل کاهش بهره‌وری، آسیب به وسایل نقلیه و دارایی‌ها، کاهش کیفیت زندگی و عوامل دیگر نیز باید در محاسبه هزینه واقعی واردشده بر جامعه لحاظ شوند. برای تخمین هزینه‌های تصادف در سطح ملی از روش‌های گوناگونی استفاده می‌شود، اما مطالعات ملی لزوماً مبنای محکمی برای مقایسه در سطح جهانی فراهم نمی‌کنند. با این حال، این مطالعات برای تشخیص آثار تصادف‌ها بر بخش‌های مختلف جامعه و کمک به سیاستگذاران برای سرمایه‌گذاری در اقدامات پیشگیرانه مفیدند.
درباره ایمنی جاده‌ای و تصادف‌های رانندگی چند اسطوره رایج وجود دارد. اولین اسطوره این است که در گزارش‌های خبری درباره تصادف‌ها به آمارها و داده‌های امنیت جاده‌ای نیازی نیست، زیرا تصادف‌ها اتفاقات منفردی ناشی از خطای انسانی هستند. این در حالی است که اکثر تصادف‌ها نه به خاطر خطاهای فردی بلکه ناشی از معایبی در نظام ترافیک جاده‌ای هستند. اسطوره دوم ادعا می‌کند که شمار روزافزون مرگ‌های جاده‌ای و ناشی از تصادف‌هایی هستند که کشورهای با درآمد پایین یا متوسط باید برای توسعه پیداکردن بپردازند. اسطوره سوم این است که کشورهای با درآمد بالا در کوتاه‌مدت موفق شده‌اند به جاده‌هایی امن‌تر برسند. اسطوره چهارم که برخاسته از اسطوره دوم است می‌گوید مشکل اصلی در تصادف‌های رانندگی رانندگان خطرناک هستند و از این‌رو نتیجه می‌گیرد که راهکار اصلی آموزش و تربیت آنهاست.