یادگاری عبدالعزیز فرمانفرمائیان

در میان سازه‌های ساخته‌شده در پیش از انقلاب، نوع معماری برخی از آنها تا حد زیادی شبیه به یکدیگر است. استادیوم ورزشی آزادی، ساختمان وزارت نفت در خیابان طالقانی، ساختمان وزارت کار (در خیابان آزادی)، ساختمان رآکتور اتمی دانشگاه تهران (در امیرآباد)، کاخ نیاوران و سعدآباد، ساختمان بورس (در خیابان حافظ) و ساختمان وزارت کشاورزی (در بلوار کشاورز) در دورانی ساخته شد که ایران یک چیز را به وفور داشت: «درآمدهای حاصل از فروش نفت» و البته این ساختمان‌ها در یک چیز مشترک بود: «طراح» ایرانی و خوش‌ذوقی به نام عبدالعزیز فرمانفرمائیان. او که در سال 1299 در خانواده‌ای فرهنگی به دنیا آمد و پس از طی تحصیلات اولیه در دانشگاه «بوزآر» پاریس ادامه تحصیل داد و در دهه 30 فارغ‌التحصیل شد و به ایران بازگشت. اوج کار فرمانفرمائیان نیز ساختن بناهایی با تلفیق معماری ایرانی و اسلامی در دهه 50 شمسی بود تا به نمادی از «توسعه‌یافتگی نصفه و نیمه ایران» در پناه «افزایش درآمدهای نفتی» تبدیل شود. فرمانفرمائیان در سال 1350 طرح اولیه ساختمان شیشه‌ای وزارت کشاورزی را در خیابان «نهر کرج» پایه‌ریزی کرد و پیمانکاران ایتالیایی این بنا را ساختند تا سال‌ها بگذرد و «نهر کرج» تغییر نام بدهد و «بلوار کشاورز» شود و سمبل کشاورزی ایران شود.