تخصیص بودجه مهم‌تر از میزان آن

کارن خانلری/نماینده ارامنه در مجلس

هرچند در بودجه سال گذشته برای اقلیت‌ها پنج میلیارد تومان در نظر گرفته بودند، اما به صورت واقعی این پول تخصیص داده نشد و تنها حدود نصف این بودجه را به ما دادند و به همین علت در بودجه‌بندی امسال آن طوری که مقامات محترم دولت گفته‌اند، قصد دارند بودجه را روی مقادیر واقعی ببندند و سعی کنند 100 در‌صد بودجه در نظر گرفته‌شده را به اقلیت‌ها تخصیص دهند. حالا این در حدود 5/2 میلیارد تومان است که قرار است امسال به ما پرداخت کنند و امیدواریم مثل سال‌های گذشته نشود. در سال‌های گذشته مقدار بودجه تعیین‌شده خیلی بیشتر بود اما همه آن میزان تعیین‌شده را به دلایل مختلف تخصیص نمی‌دادند. پرداخت‌های بودجه رویه و راه و روش خاصی در دولت دارد و در سال‌های گذشته ما می‌دانستیم بودجه مملکت و خزانه دولتی در مضیقه است و به این مساله هیچ‌گاه اعتراض نکردیم، اما امسال خوشبختانه قول داده‌اند که 100 درصد این بودجه را پرداخت کنند و ما هم هنوز منتظر هستیم. در همین حال خواسته و انتظار اصلی ما رعایت کامل حقوق شهروندی‌مان در ایران است. ما به عنوان یک شهروند کامل باید از حقوق مساوی با سایر شهروندان برخوردار باشیم و اینها همه در واقع جزو مفاد قانون اساسی است. منتها برای اینکه این قضیه بتواند ضمانت اجرایی داشته باشد، ما از آن اول طی نامه‌ای که بنده و جناب آقای روبرت بگلریان به رئیس‌جمهور نوشتیم، مطالبه کردیم نه اینکه بیاییم یک دایره محدود و مخصوص حل مسائل اقلیت‌ها ایجاد کنیم بلکه یکسری از برادران اقلیت دینی را به کارها و پست‌های مهم دولتی بگذارند، چرا که این پتانسیل را جامعه ارامنه دارد. حال آقای روحانی صلاح دیده‌اند که در گام اول به این مشکلات و موضوعات از طریق یک دایره دستیاری ویژه بپردازند که ما خیلی از این بابت خوشحالیم که به اقلیت‌های دینی توجه دارند. اما بحث اصلی موضوع دیگری است و آن هم این است که تلاش شود تا از نیروهای متخصص جامعه ارمنی، کلیمی و آشوری در یکسری از پست‌های مهم دولتی استفاده شود. در عین حال در زمان تدوین بودجه امسال ما خواستار توجه به اقلیت‌ها شدیم که در عمل نیز میزان بودجه ما را رقمی تعیین کردند که طبق وعده‌ها امکان تحقق آن وجود دارد. البته به نظرم این رویه‌ای بود که در سایر بندهای بودجه هم اعمال شد و فقط در مورد بودجه اقلیت‌ها نبود. سقف بودجه ما حتی یک مقدار بالاتر از سقف بودجه وزارتخانه‌ها بوده است. همچنین در این گونه موارد توجه به تجربه کشورهای دیگر نشان می‌دهد وضعیت ایران بهتر است. برای مثال در ترکیه، اقلیت‌های دینی وجود دارند اما نه‌تنها بودجه‌ای به آنها تخصیص داده نمی‌شود بلکه آنها تحت ستم هم هستند، یا مثلاً در پاکستان، ما اقلیت مذهبی بزرگی داریم اما شیعه‌ها در آنجا تحت ستم هستند و چیزی جز بمب و خشونت به آنها تخصیص داده نمی‌شود و بی‌گناه کشته می‌شوند. یا در خیلی از کشورهای منطقه نسبت به اقلیت‌های دینی و قومی ظلم‌هایی می‌شود. یا در خیلی از کشورهای اروپایی، اقلیت‌های دینی اصلاً شناخته نمی‌شوند. اما در کشور ما احترام به اقلیت‌ها، رویه‌ای است که باعث مباهات ماست و حالا شاید مقدارش زیاد نباشد اما همین مقدار هم باعث افتخار ملی ماست. ما هر جا که می‌رویم اشاره می‌کنیم در قانون مثلاً یک نماینده مجلس اقلیت دینی طبق ماده ۸۸ قانون اساسی از لحاظ حقوق، اختیارات و وظایف کاملاً مساوی با دیگر نمایندگان است. اما در یکسری از کشورها مشخصاً جوامع ارمنی مثلاً در قبرس نماینده مجلس دارند ولی این نماینده مجلس اختیارات و حقوق مساوی با دیگران ندارد و زمانی می‌تواند صحبت کند که موضوعی مرتبط با جامعه ارمنی قبرس باشد ولی بنده که نماینده ارامنه در مجلس جمهوری اسلامی ایران هستم، در مورد تمام مسائل ملی و مملکتی حق اظهارنظر دارم. حتی بنده عضو کمیسیون آموزش مجلس هم هستم و این خودش یک مساله ملی است و در مورد خیلی از مسائل مربوط به آن اظهارنظر می‌کنم و سعی می‌کنم فعال باشم. این مساله یکی از موضوعاتی است که توانستیم در کشور حفظش کنیم و به این مساله هم می‌بالیم. به نظر می‌رسد تمام آموزه‌های حقوق بشری در کشور ما حفظ شده است. اینها همه دلایل عقیدتی و ایدئولوژیک دارند که اقلیت‌های دینی، امروز ایران را یک کشور امن برای زندگی می‌دانند. ما در کشور ایران ظلم و تعدی نسبت به اقلیت‌های دینی و ارامنه نداشته‌ایم و کلیساهای ما در ایران خیلی آزادانه فعالیت می‌کنند اما در مقابل بسیاری از کنیسه‌های یهودی‌ها در اروپا تحت تدابیر شدید امنیتی قرار دارند. اگر عده‌ای معتقدند اجازه تاسیس کلیسا به ارامنه داده نمی‌شود باید بگویم کلیسای ارامنه در مجیدیه بعد از انقلاب سال ۱۳۵۷ تاسیس شد. ما حدود ۲۷۰ کلیسا در ایران داریم. کلیمی‌ها کنیسه‌های بسیاری در کشور دارند. آشوری‌ها هم به همین صورت. حتی علاوه بر اقلیت‌های شناخته‌شده در کشور، یکسری اقلیت‌های دینی مسیحی هستند، مانند کلیسای روسی، یونانی و حتی آلمانی و کره‌ای که در ایران مجوز دارند و فعالیت می‌کنند که این نشان‌دهنده این است که منش جمهوری اسلامی ایران بر‌خلاف آنچه در خارج کشور جار می‌زنند بر اساس کرامت‌های الهی و دینی است.