تاریخ انتشار:
موفقیت‌های تیم ملی فوتبال ایران از کجا نشات می‌گیرد؟
طبق برنامه
«کارلوس کی‌روش» از اکران روز دنیای فوتبال به ایران آمد. مثل یک سوپراستار سینمای هالیوود که یک‌باره مقابل چشم اهالی فوتبال ایران مجسم شد.
«کارلوس کی‌روش» از اکران روز دنیای فوتبال به ایران آمد. مثل یک سوپراستار سینمای هالیوود که یک‌باره مقابل چشم اهالی فوتبال ایران مجسم شد. یک قاب دو‌نفره و یک چهره جذاب سنگی در کنار سر الکس فرگوسن. اسم دستیار پرتغالی فرگی، چالش بزرگ عادل و جواد خیابانی بود، ولی با هر تلفظی، در ادامه‌اش تاکید می‌کردند که «او مغز متفکر من‌یونایتد است». از منچستر تا رئال‌مادرید، تا تیم پرتغال. از رونالدوی برزیلی تا کریس رونالدو، و از بکام و فیگو تا کهکشانی از ستاره‌های روز اروپا، با نسخه‌های تمرینی او به میدان می‌آمدند تا «کی‌روش» در بین نام‌های بزرگ مربی‌های فوتبال یک مربی «مولف» شد. کسی که بعضی از تاکتیک‌های روز فوتبال به اسم او ثبت شده است. برگردیم به ۲۷ خرداد ۹۳، میگل دلانی فردای بازی «ایران- نیجریه» برای ایندیپندنت می‌نویسد؛ «این صفر- صفر لئو مسی را تا ماه میِ 2008 به عقب می‌برد. وقتی که کی‌روش در نیمه‌نهایی لیگ قهرمانان با دکترین دفاعی‌اش بارسلون را از کار انداخت.» مغز تصمیم‌گیرنده این مسترپلان دفاعی کی‌روش، نه در خط دفاع، که در کمربند میانی تیم است. اجرای دفاع موثر بر عهده مثلث‌های میانه میدان است که از ترکیب سه
راس با ویژگی‌های متفاوت تشکیل می‌شوند. به عنوان نمونه مقابل نیجریه راس مخرب را آندو ساخت، راس حامی آندو با نکونام بود و راس انتقال، بسته به مختصات زمین، از بین خسرو یا حاج‌صفی انتخاب شد. شیوه‌ای که در اروپا به «مثلث پرتغالی کی‌روش» معروف است. روبرتو دی‌متئو، پنج سال پیش که در نیمه‌نهایی چامپیونز لیگ با چلسی حریف بارسلون شد، می‌خواست از این تز کی‌روش پیروی کند ولی معتقد بود هرچه به نظر سبک ساده‌ای است، در عمل زمان‌بر و نیازمند تمرکز بالا و برنامه‌ریزی دقیق برای هر دقیقه از بازی است. از سبک فوتبال تیم ملی ایران، برخلاف داخل کشور، در رسانه‌های اروپایی تمجید می‌شود؛ با سوت پایان بازی ایران - آرژانتین کارشناس‌های درجه یک دنیای فوتبال با هیجان می‌گفتند؛ «کی‌روش دلایل زیادی دارد که به این تیم افتخار کند. این بهترین نمایش ایران در جام‌های جهانی بود، و یک پرفورمنس خیره‌کننده در مقابل غول‌های افسانه‌ای دنیای فوتبال و البته مسی!» کی‌روش فقط توپ را به حریف نمی‌دهد که زمین را تصاحب کند، او حتی تیم مقابل را وادار می‌کند تا مطابق میل و برنامه‌های تیم ایران مسابقه را پیش ببرد و این یعنی تعیین سبک بازی حریف به وسیله
کی‌روش. با این راهکار هفت بازیکن از تیم ایران بین توپ و دروازه‌بان ایران قرار می‌گیرند تا لایه‌های دفاعی را تشکیل دهند. فوتبال امروز فوتبال آنتی‌تز است. ترکیب «مربی درجه یک» و «ابزار متوسط» در تیمی مثل ایران ناگزیر از انتخاب آنتی‌تزی است که با داشته‌های امروز فوتبال ما همخوان باشد. این بار برمی‌گردیم به لب خط، جایی که کی‌روش همیشه با حرارت و گاهی خشم بازیکنانش را حین مسابقه هدایت می‌کند؛ او ولی در حساس‌ترین مسابقه‌های تیم ملی، مثل روزهای بازی با آرژانتین یا نیجریه، از همیشه آرام‌تر بود و حتی دقایقی از بازی را روی نیمکت آرام نشست. خودش می‌گوید: «وقتی همه چیز طبق برنامه پیش می‌رود نیازی به داد و فریاد نیست.»
دیدگاه تان را بنویسید