تاریخ انتشار:
آخوندی و زنگنه از نظر اقتصادی مورد تایید اکثریت بودند
محمدرضا پورابراهیمی، نایب رئیس کمیسیون اقتصادی مجلس، در جلسه کمیسیون اقتصادی، از جمله مخالفان تخصصی کابینه آقای روحانی بود.
محمدرضا پورابراهیمی، نایب رئیس کمیسیون اقتصادی مجلس، در جلسه کمیسیون اقتصادی، از جمله مخالفان تخصصی کابینه آقای روحانی بود. گرچه با علی ربیعی به استناد تخصصی نبودن این فرد برای وزارت کار مخالفت کرد و گفت وزارت کار، وزیری با اشراف در حوزه اقتصادی می‌خواهد اما برعکس از حامیان جدی عباس آخوندی و بیژن زنگنه برای وزارت مسکن و نفت بود. در این گفت‌و‌گو او خوش‌بین است که وزرای نفت و راه و شهرسازی بتوانند تحول جدی در این دو مجموعه ایجاد کنند و از نظر مثبت اقتصاددانان مجلس نسبت به برنامه‌های این دو سخن می‌گوید. به گفته پورابراهیمی، مسائل سیاسی که درباره این دو گزینه مطرح شد، در گزارش‌های رسمی وزارت اطلاعات و نهادهای مسوول، مورد تایید قرار نگرفته بود. به همین دلیل به ادعاهای برخی نمایندگان، ملاک رای دادن مجلس قرار نگرفت.
گفته می‌شد کمیسیون اقتصادی و برنامه و بودجه مجلس، از انتخاب آخوندی و زنگنه بسیار خرسند بودند و عنوان می‌کنند به تحولات این دو بخش امیدوارند. کلاً نگاه چهره‌های اقتصادی به وزرای این دو وزارتخانه کلیدی چگونه است؟
آقای زنگنه در مورد اقتصاد نفت بحث‌های تخصصی را در مجلس مطرح می‌کردند. در این باره فضای فکری ایشان را مثبت دیدیم. مثلاً در رابطه با راه‌اندازی بورس نفت خام، ایشان نظر موافق داشت. من فکر می‌کنم این نگاه هم به ورود بخش خصوصی به اقتصاد نفت کمک می‌کند و هم برای استفاده از منابع نفت در چرخه بودجه کشور موثر است و هم می‌توانیم تحریم‌ها را دور بزنیم. در مجموع آقای زنگنه از جمله وزرایی هستند که تصور می‌کنیم بیش از سایر وزرا در کوتاه‌مدت تاثیرات حضورشان را در وزارت نفت به طور مشهود ببینیم. معتقدم که نگاه آقای زنگنه به حوزه اقتصاد نفت به گونه‌ای است که به کل اقتصاد ما کمک می‌کند و حتماً این نگاه در بهبود وضعیت اقتصادی کشور موثر است. حتی کمیسیون انرژی هم به دور از برخی تخریب‌های سیاسی، بسیار نظر مساعدی نسبت به آقای زنگنه داشت. در مجلس این اجماع وجود داشت که ایشان به کمک آقای روحانی و ظریف می‌توانند نفت را از بن‌بست کنونی خارج کنند.
درباره آقای آخوندی چطور؟ برنامه‌های جدید و ویژه‌ای دارند؟
آقای آخوندی یک نگاه اقتصادی قوی به حوزه راه و شهرسازی دارند و با دیدگاه‌های علمی و همچنین قابل قبول به این مقوله می‌پردازند. با وزیر راه و شهرسازی هم در بخش راه‌اندازی صندوق‌های زمین و ساختمان صحبت کردیم و هم ساختار تامین مالی در بخش مسکن. ایشان در بحث‌های مالی کاملاً به موضوع اشراف دارد و این برای یک وزیر نقطه قوت است. ایشان با ادبیات تخصصی حوزه تامین مالی آشناست و این به توسعه بخش مسکن کمک می‌کند.
مسائل سیاسی که درباره این وزرا مطرح شد تا چه اندازه روی رای نمایندگان اثرگذار بود و چرا این دو وزیر رای‌های پایین تیم اقتصادی را کسب کردند؟
بعید می‌دانم بحث‌های سیاسی تاثیر زیادی روی رای این دو نفر گذاشته باشد. من فکر می‌کنم سوابق سیاسی آنها اگر در حدی باشد که بتوان گفت در خط امام و رهبری و نظام بوده‌اند، کافی است؛ و این امر برای نمایندگان ثابت شده بود که این دو وزیر وزرای در راه خط امام و رهبری هستند و منافع کلان نظام برایشان نسبت به منافع حزبی در اولویت است.
پس مجلس به تخصص این دو فرد رای داد؟
بله و به همین دلیل تصور می‌کنم از این دو وزیر انتظار داریم طی این 100 روز یک روند معقولی را برای جبران خسارت‌های دوره آقای احمدی‌نژاد مدنظر بگیرند. ببینید یک نگاه برای رای دادن، نگاه تخصصی است و یکی سوابق سیاسی است. در زمینه دیدگاه‌های تخصصی از نظر اقتصادی گزارشی از این آقایان تهیه شد. این گزارش‌ها در مورد وزیر راه و نفت بسیار مثبت بود. البته در این گزارش اگر در جایی ضعفی می‌دیدیم هم در گزارش مورد اشاره قرار داده بودیم و نمایندگانی که نگاه کارشناسی برای آنها اهمیت دارند در رای دادن خود به این گزارش‌ها استناد کردند. مثلاً ما درباره وزارت کار و رفاه معتقد بودیم که باید یک وزیر خیلی قوی و اقتصادی برای این وزارتخانه انتخاب شود. به نظر ما گزینه پیشنهادی برای این وزارت، آدم بسیار خوبی است و ما هم با او صحبت کردیم و دیدیم فرد خوبی است و شاید برای وزارتخانه‌های غیر‌اقتصادی خیلی هم مناسب باشد. اما وزارت رفاه یک وزارت اقتصادی است و من معتقدم وزیر رفاه باید حتی از آقای طیب‌نیا که تقریباً همه با او موافق هستند هم اقتصادی‌تر باشد. اما به نظر من این اشتباه بود که آقای روحانی برای این وزارت یک فرد اجتماعی را معرفی کرد.
سوابق سیاسی را چگونه بررسی کردید؟
مجلس با سیاسی‌بازی و نگاه سیاسی رای نداد. دیدیم کسی که در اتفاقات 88 دخیل بوده و گزارش عملکردش موجود بود، رای نیاورد. اما اینکه با رویکردهای سیاسی و برای اینکه کسی را بیندازند، بخواهند سلیقه‌های سیاسی را مطرح کنند، رخ نداد. چون درباره خیلی‌ها ادعا شد در جریان 88 بوده‌اند، اما مستنداتی وجود نداشت.
گفته می‌شد کمیسیون اقتصادی و برنامه و بودجه مجلس، از انتخاب آخوندی و زنگنه بسیار خرسند بودند و عنوان می‌کنند به تحولات این دو بخش امیدوارند. کلاً نگاه چهره‌های اقتصادی به وزرای این دو وزارتخانه کلیدی چگونه است؟
آقای زنگنه در مورد اقتصاد نفت بحث‌های تخصصی را در مجلس مطرح می‌کردند. در این باره فضای فکری ایشان را مثبت دیدیم. مثلاً در رابطه با راه‌اندازی بورس نفت خام، ایشان نظر موافق داشت. من فکر می‌کنم این نگاه هم به ورود بخش خصوصی به اقتصاد نفت کمک می‌کند و هم برای استفاده از منابع نفت در چرخه بودجه کشور موثر است و هم می‌توانیم تحریم‌ها را دور بزنیم. در مجموع آقای زنگنه از جمله وزرایی هستند که تصور می‌کنیم بیش از سایر وزرا در کوتاه‌مدت تاثیرات حضورشان را در وزارت نفت به طور مشهود ببینیم. معتقدم که نگاه آقای زنگنه به حوزه اقتصاد نفت به گونه‌ای است که به کل اقتصاد ما کمک می‌کند و حتماً این نگاه در بهبود وضعیت اقتصادی کشور موثر است. حتی کمیسیون انرژی هم به دور از برخی تخریب‌های سیاسی، بسیار نظر مساعدی نسبت به آقای زنگنه داشت. در مجلس این اجماع وجود داشت که ایشان به کمک آقای روحانی و ظریف می‌توانند نفت را از بن‌بست کنونی خارج کنند.
درباره آقای آخوندی چطور؟ برنامه‌های جدید و ویژه‌ای دارند؟
آقای آخوندی یک نگاه اقتصادی قوی به حوزه راه و شهرسازی دارند و با دیدگاه‌های علمی و همچنین قابل قبول به این مقوله می‌پردازند. با وزیر راه و شهرسازی هم در بخش راه‌اندازی صندوق‌های زمین و ساختمان صحبت کردیم و هم ساختار تامین مالی در بخش مسکن. ایشان در بحث‌های مالی کاملاً به موضوع اشراف دارد و این برای یک وزیر نقطه قوت است. ایشان با ادبیات تخصصی حوزه تامین مالی آشناست و این به توسعه بخش مسکن کمک می‌کند.
مسائل سیاسی که درباره این وزرا مطرح شد تا چه اندازه روی رای نمایندگان اثرگذار بود و چرا این دو وزیر رای‌های پایین تیم اقتصادی را کسب کردند؟
بعید می‌دانم بحث‌های سیاسی تاثیر زیادی روی رای این دو نفر گذاشته باشد. من فکر می‌کنم سوابق سیاسی آنها اگر در حدی باشد که بتوان گفت در خط امام و رهبری و نظام بوده‌اند، کافی است؛ و این امر برای نمایندگان ثابت شده بود که این دو وزیر وزرای در راه خط امام و رهبری هستند و منافع کلان نظام برایشان نسبت به منافع حزبی در اولویت است.
پس مجلس به تخصص این دو فرد رای داد؟
بله و به همین دلیل تصور می‌کنم از این دو وزیر انتظار داریم طی این 100 روز یک روند معقولی را برای جبران خسارت‌های دوره آقای احمدی‌نژاد مدنظر بگیرند. ببینید یک نگاه برای رای دادن، نگاه تخصصی است و یکی سوابق سیاسی است. در زمینه دیدگاه‌های تخصصی از نظر اقتصادی گزارشی از این آقایان تهیه شد. این گزارش‌ها در مورد وزیر راه و نفت بسیار مثبت بود. البته در این گزارش اگر در جایی ضعفی می‌دیدیم هم در گزارش مورد اشاره قرار داده بودیم و نمایندگانی که نگاه کارشناسی برای آنها اهمیت دارند در رای دادن خود به این گزارش‌ها استناد کردند. مثلاً ما درباره وزارت کار و رفاه معتقد بودیم که باید یک وزیر خیلی قوی و اقتصادی برای این وزارتخانه انتخاب شود. به نظر ما گزینه پیشنهادی برای این وزارت، آدم بسیار خوبی است و ما هم با او صحبت کردیم و دیدیم فرد خوبی است و شاید برای وزارتخانه‌های غیر‌اقتصادی خیلی هم مناسب باشد. اما وزارت رفاه یک وزارت اقتصادی است و من معتقدم وزیر رفاه باید حتی از آقای طیب‌نیا که تقریباً همه با او موافق هستند هم اقتصادی‌تر باشد. اما به نظر من این اشتباه بود که آقای روحانی برای این وزارت یک فرد اجتماعی را معرفی کرد.
سوابق سیاسی را چگونه بررسی کردید؟
مجلس با سیاسی‌بازی و نگاه سیاسی رای نداد. دیدیم کسی که در اتفاقات 88 دخیل بوده و گزارش عملکردش موجود بود، رای نیاورد. اما اینکه با رویکردهای سیاسی و برای اینکه کسی را بیندازند، بخواهند سلیقه‌های سیاسی را مطرح کنند، رخ نداد. چون درباره خیلی‌ها ادعا شد در جریان 88 بوده‌اند، اما مستنداتی وجود نداشت.
دیدگاه تان را بنویسید