دو سال فراز و نشیب سیاست به گردشگری مصر که موتور محرک اقتصاد کشور محسوب میشود آسیبهای فراوانی وارد کرد.
جواد طهماسبی
The Economist
دو سال فراز و نشیب سیاست به گردشگری مصر که موتور محرک اقتصاد کشور محسوب میشود آسیبهای فراوانی وارد کرد. تعداد زیادی از کشتیهای تفریحی رود نیل بیاستفاده ماندهاند. دستفروشان و راهنمایان گردشگری در اهرام غزه چنان بیمشتری شدهاند که به سوی تاکسیهای دارای مسافر هجوم میآورند. اگرچه مقداری از این آسیبها ترمیم شدهاند و تفریحگاههای ساحلی گردشگران بیعلاقه به بناهای تاریخی را به سوی خود کشاندهاند بیاعتمادی نسبت به آینده باعث میشود سالها طول بکشد تا مصر بار دیگر جایگاه خود را پیدا کند. در سال 2010 و یک سال قبل از انقلاب مصر 14 میلیون گردشگر از راه رسیدند که بیشترین تعداد بود. صنعت گردشگری 13 درصد تولید ناخالص داخلی را به خود اختصاص داده بود و به طور مستقیم یا غیرمستقیم از هر هفت کارگر یک نفر را در استخدام خود داشت. در سال 2011 تعداد گردشگران به 5/9 میلیون نفر رسید و سپس روندی بهتر شروع شد. موسسه مشاورتی «اقتصاد گردشگری» پیشبینی میکند که سال 2013 مصر پذیرای 4/1 میلیون گردشگر باشد. اما این ارقام بزرگترین مشکل را پنهان کردهاند. فدراسیون گردشگری مصر برآورد میکند نرخ پر شدن هتلها در قاهره 15
درصد و در لخور محل دره پادشاهان پنج درصد است. در ماه فوریه 19 نفر در انفجار بالن هوای گرم در لخور جان باختند. در ماه ژانویه معترضان مسلح آشوبی را در قاهره پایتخت مصر راه انداختند و به هتل بینالمللی سمیرامیس که یکی از مجللترین هتلهای مصر است هجوم بردند. اگرچه آشپزها، گارسنها و برخی افراد با پرتاب ظروف و صندلیها به مقابله برخاستند مسوولان هتل مجبور شدند آن را چند هفته تعطیل کنند. برخی بخشهای کشور وضعیت بهتری دارند. تفرجگاه هرگاوا در ساحل دریای احمر هزاران گردشگر روسی را جذب میکند. به گفته برخی مسافران روس که مرتب با پرواز مسکو و صرف زمان چهار ساعت و نیم به آنجا میروند هرگاوا نزدیکترین و ارزانترین مقصد تفریحی است. مزیت دیگر آن است که روسها برای ورود به مصر نیازی به روادید ندارند و کارکنان هتلها اغلب روسی بلدند. تابلوهای راهنمایی شهر هم به زبان روسی نوشته شدهاند. هرگاوا و شرمالشیخ توانستهاند خود را از هیاهوی سیاست مصر دور نگه دارند. گردشگران میتوانند بدون نیاز به رفتن به قاهره با پرواز مستقیم به این شهر بروند. محمد الیاسی مدیر یک تفرجگاه ساحلی میگوید نرخ بازدید از آنجا در ماههای زمستان به
همان اندازه زمان قبل از انقلاب بوده است، هر چند آنها مجبور شدند برای حفظ این نرخ قیمتها را کاهش دهند. تفرجگاههای دیگری هم در هرگاوا در حال پیوستن به زنجیره هستند.
صنعت گردشگری مصر سالها متلاطم بوده است. این صنعت تحت تاثیر اخبار ناگوار و سوءمدیریت - حتی قبل از انقلاب - قرار داشت. در سال 1997 افراطگرایان 60 گردشگر را در یک مکان باستانی در لخور به قتل رساندند. در سال 2006 انفجار بمب در شهر ساحلی ضحاب باعث مرگ 23 نفر شد. گردشگران همیشه به تعداد زیاد از راه میرسیدند اما در طول بحرانهای اخیر شهرهای جذاب مجبور شدند خود تماشاگر زیباییهای طبیعی و معابد باستانی باشند.
دیدگاه تان را بنویسید