ایدئولوژی اقتصادی یلن جزو آثار باستانی است
مخالفان دوآتشه
در کنار جمع موافقان و مخالفان جانت یلن در سنا برای تصدی کرسی ریاست فدرالرزرو، گروهی هم بودند که حتی دست به راهاندازی کمپین و امضای عریضه علیه او کردند. کسانی که عمده فعالیت خود را از زمان اعلام نامزدی یلن توسط باراک اوباما به این سمت آغاز کردند و گرچه اکنون حضور یلن در راس فدرالرزرو قطعی شده اما هنوز دست از فعالیت علیه او برنداشتهاند.
در کنار جمع موافقان و مخالفان جانت یلن در سنا برای تصدی کرسی ریاست فدرالرزرو، گروهی هم بودند که حتی دست به راهاندازی کمپین و امضای عریضه علیه او کردند. کسانی که عمده فعالیت خود را از زمان اعلام نامزدی یلن توسط باراک اوباما به این سمت آغاز کردند و گرچه اکنون حضور یلن در راس فدرالرزرو قطعی شده اما هنوز دست از فعالیت علیه او برنداشتهاند. اصلیترین پایگاه فعالیت این گروه وبسایتی است با عنوان نه به یلن که در آن هم امضا جمعآوری میشود و هم تمام اظهارنظرها و خبرهایی که علیه یلن در گوشه و کنار رسانههای آمریکا و سایر نقاط دنیا منتشر میشود، بازنشر مییابد. این گروه در بخشی از وبسایت خود به نقد دیدگاههای یلن پرداختهاند.
جانت یلن اقتصاددان و توقف در دهه 1970
طعنهآمیز است که جانت یلن اکنون برای رهبری فدرالرزرو انتخاب شده است در حالی که ایدئولوژی او جزو آثار باستانی یک دوران دیگر است. او معتقد است تورم بالاتر اشتغال بیشتری ایجاد خواهد کرد؛ دیدگاهی که در تجربه دهه 1970 کاملاً بیاعتبار شده است. اقتصاددانان جریان اصلی این تفکر را دارند که یک توازن بین تورم و بیکاری برقرار است به این صورت که اگر تورم بالا رود نرخ بیکاری میتواند کاهش یابد. این همان منحنی فیلیپس است. تورم در دهه 70 در نتیجه سیاستهای فدرالرزرو بالا رفت اما تنها نتیجهاش بدتر شدن وضع اقتصاد بود. پیامد آن هم رکورد تورمی بود. پدیدهای که از ترکیب تورم بالا و رشد اندک ایجاد میشود و پیش از آن ناشناخته بود. این اتفاق منحنی فیلیپس را بیاعتبار کرد.
با این همه یلن هرگز عقیدهاش را در مورد منحنی فیلیپس تغییر نداده است. بعد از جلسه اعلام نامزدی او در سال 2010 او به مجلس سنا گفت منحنی فیلیپس چارچوبی منسجم و مفید برای تفکر در مورد اثر سیاست پولی بر تورم ارائه میدهد. به طرز عجیبی او همچنین معتقد است که تورم کمتر مساوی با فعالیت اقتصادی کمتر است. او در نشست کمیته بازار باز فدرالرزرو در ژانویه 1995 مدعی شد هر یک درصد کاهش در تورم برابر با 4/4 درصد کاهش تولید ناخالص داخلی است. بنابراین او اعلام کرد تورم بالاتر میتواند سیاستی عاقلانه و مهربانانهتر باشد. دشوار است که بتوان هیچ نکته عاقلانه و مهربانانهای در تورم پیدا کرد در حالی که تورم مسوول کاهش 83درصدی قدرت خرید دلار از سال 1971 تاکنون است. افت طولانیمدت ارزش دلار توضیح میدهد که چرا میانگین واقعی دستمزدها امروز برابر همان مقداری است که در سال 1979 بوده است. حتی در دوران اخیر تورم از سال 2009 تا 2012 سرجمع به هفت درصد رسیده در حالی که میانگین دستمزدها تنها 9/3 درصد رشد داشته است. از این تجارت روشن است که تورم شغلی ایجاد نمیکند و تنها قدرت خرید را میزداید. اقتصاد آمریکا با سپردن زمام امور فدرالرزرو
به کسی که در عقاید دهه 1970 متوقف شده دچار خسارت زیادی خواهد شد.
یلن و حباب مسکن
تقریباً تمامی سیاستگذاران رده بالایی که در زمان ترکیدن حباب بازار مسکن و بحران مالی در سال 2008 سرکار بودند اکنون رفتهاند. آنها نتوانستند وضعیت بحرانی اقتصاد آمریکا را که کاملاً قابل پیشگیری بود پیشبینی کنند. جالب اینکه بن برنانکی و جانت یلن در شغل خود ماندند و اکنون یلن در حال ارتقا گرفتن است. یلن پیش از این هم تا سال 2010 رئیس فدرالرزرو سانفرانسیسکو بوده است. در سال 2010 او به عنوان معاون بن برنانکی مورد تایید قرار گرفت و تا امروز صندلی خود را در هیاترئیسه فدرالرزرو حفظ کرده است. کارهای او پیش از بحران و پس از بحران نشان میدهد که او نسبت به گستره زیانهای بحران فراموشکار و بیتوجه است. او در یک سخنرانی در سال 2005 در سانفرانسیسکو گفته بود حباب مسکن میتواند یک دستانداز خوب در مسیر ما باشد اما اقتصاد ما احتمالاً این شوک را به راحتی هضم خواهد کرد. او با استفاده از رای اکثریت فدرالرزرو نرخهای بهره را در آن دوره پایین نگه داشت و پیشبینیاش از بحران تنها یک دستانداز در مسیر حرکت بود.
در سال 2010 یلن به کمیسیون بررسی بحران مالی گفت: «من فکر میکردم همانند آنچه در سقوط بازار سهام به دلیل حباب بازار تکنولوژی روی داد، این بار هم اقتصاد میتواند با ترکیدن حباب بازار مسکن کنار بیاید و فدرالرزرو با حمایت از اقتصاد همانند آنچه در زمان ترکیدن حباب بازار تکنولوژی رخ داد از این بحران هم گذر میکند.»
تنظیمکننده رئیس
سخنان یلن در مورد عدم واکنشاش به حباب بازار مسکن، دیدگاه او را در مورد نقش فدرالرزرو در اقتصاد روشن میسازد: نهادی به عنوان عامل تنظیمکننده که میتواند هر چرخه تجاری را تغییر دهد. در این چارچوب، بانک مرکزی میتواند با کاهش نرخهای بهره به هر نوسانی در بازار واکنش نشان دهد و از اقتصاد پشتیبانی کند. این دقیقاً همان کاری است که فدرالرزرو ابتدای قرن جاری انجام داد اما تنها اثرش ایجاد یک حباب توانمندتر و قویتر در بازار مسکن بود. مولفه طعنهآمیز تنظیمکنندگی همان ثباتزدایی است. فدرالرزرو به دلیل اندازه و پیچیدگی اقتصاد نمیتواند با دوراندیشی یا دقت عمل کند. بنابراین تنظیمکنندگی خوب در اقتصاد میتواند مشکلاتی تولید کند که حتی بدتر از آن مشکلی است که سعی در حل آن دارد. هنوز فدرالرزرو تحت رهبری برنانکی و یلن به قدرت و دقت خود اعتقاد دارد. در حالی که وقتی در برنامه 60 دقیقه از برنانکی پرسیدند چقدر به توانایی فدرالرزرو در کنترل تورم اعتماد دارد، پاسخ داد: 100 درصد. کسی که به او این همه اعتماد داده بود جز جانت یلن نبود. اما سوال اینجاست که او بر اساس کدام
عملکرد فدرالرزرو چنین کاری کرده بود؟
دیدگاه تان را بنویسید