آیا واردات از تولید زغالسنگ سبقت میگیرد؟
روزگار سیاه زغال
روزی خصوصیسازی و حذف یارانه، روزی هم ناتوانی مالی بخش خصوصی. امروز هم نوبت به واردات زغالسنگ رسیده است.
روزی خصوصیسازی و حذف یارانه، روزی هم ناتوانی مالی بخش خصوصی. امروز هم نوبت به واردات زغالسنگ رسیده است. شاید برخیها به دلیل نیاز ذوب آهن به زغال ککشو و تغذیه آن طی این سالها از طریق واردات، واردات زغالسنگ را موضوع جدیدی ندانند اما در حال حاضر به دلیل مشکلات متعدد، تشدید واردات در کمین معادن و این کانی سیاه نشسته است.
ضعف مالی بخش خصوصی در حوزه زغالسنگ، نبود تجهیزات کافی و منابع مالی مکفی یک طرف، تنشهایی که در سالهای اخیر معادن زغالسنگ را با چالشهایی روبهرو کرده، طرفی دیگر. بررسیها نشان میدهد آنقدر وضعیت تولید سالانه معادن زغالسنگ در سالهای اخیر تحت تاثیر چالشهای متعدد قرار گرفته که این روزها صحبت از واردات این مواد معدنی است. این در حالی است که آمارهای سال 92 میگوید تعداد معادن زغالسنگ در کشور به 178 فقره میرسد و بیشتر این معادن به غیر از برخی که در حال تجهیز شدن هستند به صورت فعال بهرهبرداری زغالسنگ دارند. به همین دلیل همیشه گفته شده زغالسنگ داخلی که از معادن کشور به بهرهبرداری میرسد، میتواند پاسخگوی نیاز داخلی باشد. اما این روزها حال بهرهبردار بخش خصوصی و دولتی تفاوت چندانی با هم ندارد چرا که در هر حال چرخه معادن زغالسنگ کند شده و تولید این کانی سیاه به نفسنفس افتاده است تا جایی که بسیاری از معادن در آستانه تعطیلی هستند. فعالان معدنی این عرصه معتقدند به دلیل اینکه در سالهای اخیر در معادن زغالسنگ سرمایهگذاریهای لازم نشده، اکنون وضعیت این معادن به جایی رسیده که علاوه بر اینکه توان
اشتغالزایی برای نیروهای انسانی را ندارد، سال آینده بسیاری از معادن زغالسنگ تعطیل شده و حدود ۸۵۰۰ نفر شغل خود را از دست خواهند داد. این در حالی است که معدنیها کار در معادن زغالسنگ را همیشه سخت عنوان کردهاند و از به روز نبودن تجهیزات معدنکاری این معادن گلهمند بودهاند؛ چرا که ابزار معدنکاری و تجهیزات معادن فعال زغالسنگ ایران همان تجهیزاتی هستند که در دهه 40 روسها در ذوبآهن اصفهان برای طراحی کورههای زغالسنگ استفاده میکردند. به همین خاطر است که با وجود اینکه بیشترین ذخایر زغالسنگ در اعماق زمین جای گرفته اما به دلیل نبود فناوری و تجهیزات مورد نیاز در ایران همیشه از دسترسی به این ذخایر معدنی محروم ماندهایم. اما نگرانی این روزهای فعالان معدنی عرصه زغالسنگ بیشتر به واردات این مواد معدنی ارزشمند برمیگردد؛ چرا که چشمانداز آنها از وضعیت معادن زغالسنگ گویای این است که قیمت خرید منطقی این محصول از معادن در چرخه اقتصادی بسیار تاثیرگذار بوده و اگر قیمت منصفانهای برای خرید زغالسنگ و کنسانتره آن از معادن تعیین نشود، در سال آینده بسیاری از معدنداران دست از کار میکشند و باید برای واردات زغالسنگ دست به
دامن کشورهای خارجی شد. از سویی بررسیها نشان داده برای تولید کک در کشور حدود پنج میلیون و ۸۰۰ هزار تن زغالسنگ کنسانتره نیاز است که پیشبینیشده 6/4 میلیون تن آن در داخل و 2/1 میلیون تن از طریق واردات تامین شود، اما این در شرایطی است که معدنیها معتقدند در حال حاضر فقط 5/1 میلیون تن زغالسنگ از معادن حاصل شده است و این نشاندهنده مشکلی بزرگ در تامین نیاز به این مواد معدنی در تولید فولاد است. با این وجود آیا برای تامین نیاز ایران به زغالسنگ تنها راه واردات از کشورهای خارجی است یا اینکه میتوان از طریق تقویت زیرساختها در معادن و یک قیمت خرید منطقی از معدنداران واردات را فیصله داد؟
دیدگاه تان را بنویسید