تاریخ انتشار:
واکنش شبکههای اجتماعی به تنبیه چهار دانشآموز افغان
۴۷ میلیون ایرانی غذای ناسالم میخورند
با بارشهای روزهای پایانی پاییز و آغازین روزهای زمستان، پدیده آلودگی هوا که چند هفتهای میشد، شهروندان شهرهای بزرگ را نگران کرده بود، موقتاً از فهرست اولویتهای آنان خارج شد. وضعیت آلودگی هوا اگرچه با تمهیدات دولت در جلوگیری از استفاده از بنزینهای پتروشیمی تولید داخل، با سالهای پایانی دهه ۸۰ قابل مقایسه نیست، اما هنوز تا رسیدن به نقطه مطلوب راه زیادی باقی مانده است.
با بارشهای روزهای پایانی پاییز و آغازین روزهای زمستان، پدیده آلودگی هوا که چند هفتهای میشد، شهروندان شهرهای بزرگ را نگران کرده بود، موقتاً از فهرست اولویتهای آنان خارج شد. وضعیت آلودگی هوا اگرچه با تمهیدات دولت در جلوگیری از استفاده از بنزینهای پتروشیمی تولید داخل، با سالهای پایانی دهه 80 قابل مقایسه نیست، اما هنوز تا رسیدن به نقطه مطلوب راه زیادی باقی مانده است.
در روزهای پایانی آذرماه وزیر بهداشت با حضور در شهر قم به دیدار جمعی از مراجع تقلید و علما رفت. به گزارش «اعتماد» در این سفر سیدحسن هاشمی با آیات عظام سیدعبدالکریم موسویاردبیلی، عبدالله جوادیآملی، لطفالله صافیگلپایگانی، ناصر مکارمشیرازی و حسین نوریهمدانی و جمعی دیگر از علمای عظام دیدار و گفتوگو کرد. آیتالله جوادیآملی در این دیدار با بیان اینکه «امام علی (ع) طبیب جامعالادوار بود و برای طبابت هم مرهم سفارش میکرد و هم داغ» گفت: «دولت هم باید برای مردم طبیب باشد و مرهم برای مشکلات مردم فراهم کند و از طرفی هم کسانی که برای مردم مشکل ایجاد میکنند مانند اختلاسگران را داغ کند تا درس عبرتی برای دیگران شود.» وزیر بهداشت هم در این دیدارها اقدامات بهداشتی و درمانی دولت را تشریح کرد.
از دیگر اخبار مهم هفته پیش میتوان به افتتاح دو مرکز درمان برای کودکان معتاد برای نخستین بار در کشور اشاره کرد. به گزارش خبرآنلاین محمدرضا سراوانی مدیرکل بهزیستی استان سیستان و بلوچستان اعلام کرد: «دو مرکز درمان کودکان معتاد زیر ۱۸ سال در زاهدان آغاز به کار کرده است. در کل کشور تاکنون مرکزی برای ترک اعتیاد کودکان نداشتیم که با توجه به احساس نیاز طرح آن از سوی بهزیستی مطرح و تصویب آن توسط سازمان بهزیستی انجام شد و با همکاری ستاد مبارزه با مواد مخدر این مرکز تجهیز و آماده بهرهبرداری شد. در این طرح با همکاری دانشگاه علوم پزشکی زاهدان سمزدایی انجام و سپس کودک وارد مرکز میشود که تمامی خدمات مددکاری برای کودکان انجام میشود و در صورتی که خانوادهها صلاحیت نگهداری از این کودکان را داشته باشند، کودکان به خانواده تحویل داده میشوند و در غیر این صورت کودکان به مراکز نگهداری کودکان بدسرپرست و بیسرپرست منتقل میشوند. عمده مصرف این کودکان شیشه و کریستال بوده است، ظرفیت پذیرش هر مرکز برای 20 تا 30 نفر است و در حال حاضر 10 نفر در این مراکز تحت درمان قرار دارند.»
یک خبر خوب هم برای سینما دوستان. فیلم سینمایی جنجالی خانه پدری، ساخته کیانوش عیاری سرانجام اکران میشود. ایلنا در این باره نوشت: ...خانه پدری قرار است بدون سانسور و با رعایت شرط سنی برای مخاطبان بالای ۱۶ سال در گروه سینمایی هنر و تجربه -پردیسهای کوروش، آزادی، موزه سینما، خانه هنرمندان، هویزه مشهد، سوره اصفهان- اکران شود.
47 میلیون ایرانی غذای ناسالم میخورند
بحث نوع خورد و خوراک ایرانیان در سالهای اخیر بارها مورد هشدار پزشکان و مسوولان درمانی کشور بوده است. در هفته گذشته نیز این مساله از وجهی دیگر مورد توجه قرار گرفت. علیاکبر سیاری معاون بهداشت وزیر بهداشت در نشست خبری بسیج ملی کاهش مصرف نمک با بیان اینکه نمکهای تقلبی از دریاچههای ارومیه و قم وارد بازار شده است، اعلام کرد: 47 میلیون نفر در کشور غذای ناسالم مصرف میکنند. مصرف غذای ناسالم به معنای کم مصرف کردن میوه و سبزی، و زیاد مصرف کردن چربی، شکر و نمک است. ایرانیها روزانه بهطور متوسط 10 تا 12 گرم نمک مصرف میکنند، در حالی که باید کمتر از پنج گرم و افراد بالای 50 سال سه گرم نمک در روز مصرف کنند.
پیشنویس لایحه مدیریت شهری در دستور کار دولت
در هفته گذشته خبرگزاریها از ارائه پیشنویس لایحه قانونی مدیریت شهری توسط وزارت کشور به دولت خبر دادند. شرق در این زمینه یادداشتی از علی نوذرپور، معاون سازمان شهرداریها و دهیاریهای کشور منتشر کرد. در بخشی از این یادداشت آمده است: «...مفاهیم جدیدی برای اولینبار در این لایحه آمده است؛ مفاهیمی چون پلیس شهرداری، خزانه شهر و دیوان محاسبات، مفاهیمی نو و متضمن بار محتوایی اساسی در ساختار مدیریت شهریاند. ...در ماده۱۹۵ لایحه، مدیریت توزیع گاز، برق، آب شرب شهری، جمعآوری، انتقال و تصفیه فاضلاب و نظارت بر ارائه خدمات ارتباطاتی در محدوده شهر به شهرداریها واگذار شده است. همچنین وظایف مدیریت بحران در شهرها به شهرداریها داده شده است. انجام اقدامات موثر و لازم برای حفاظت شهر از خطر حوادث پیشبینینشده از قبیل بلایای طبیعی، سیل، زلزله، حریق و مدیریت بحران ناشی از وقوع بلاهای مذکور و انسانساخت و برنامهریزی با رویکرد ارتقای سطح آمادگی، تابآوری و حفاظت شهر از آثار و پیامدهای ناشی از مخاطرات محتملی که شهر را تحتتاثیر قرار خواهند داد، بر عهده شهرداریها خواهد بود...» در بخش دیگری از یادداشت آمده است: «از تاریخ
لازمالاجرا شدن این لایحه قانونی، تمامی اراضی ملی یا دولتی در اختیار وزارت راه و شهرسازی و اراضی موات واقع در محدوده و حریم مصوب شهرها بهمنظور تامین اراضی مورد نیاز ساخت مسکن ارزانقیمت گروههای کمدرآمد و واگذاری بهصورت معوض در جهت تملک اراضی و املاک مورد نیاز زیرساختها و خدمات عمومی بهصورت رایگان در اختیار شهرداریها قرار گرفته و باید اسناد اراضی فوق به شهرداریها انتقال یابد.»
گزارش میدانی از طرح تحول سلامت
طرح تحول سلامت هرچند موجب رضایت شهروندان شده است، اما به نظر میرسد بخشهای درمانی و پزشکی را با مشکلات زیادی مواجه کرده باشد. روزنامه پزشکی سپید در اینباره گزارشی از وضعیت بیمارستان شهدای تجریش منتشر کرده است. در بخشی از این گزارش آمده است: ...وقتی وارد اورژانس شدم منظور صحبت مسوول روابط عمومی بیمارستان را که چند دقیقه قبلتر گفته بود با تمام وجود درک کردم. او میگفت امکانات بیمارستان ما چیزی کمتر از بیمارستانهای خصوصی ندارد و در بسیاری از موارد هم بیشتر است. پیش از طرح جامع سلامت هم مراجعهکننده زیادی داشتیم. هزینه بستری و عمل هر بیمار هم طبق قاعده چندمیلیونی میشد. اما بعد از شروع طرح شاید کل هزینهها کمتر از 400، 500 هزار تومان شده. مشخص است که افراد بسیاری سعی میکنند در بیمارستانی با این امکانات بستری شوند وقتی که هزینه درمانشان اینگونه باشد... فضای اورژانس آنچنان در ازدحام بود که حتی مجال چند لحظه نشستن کادر را نمیداد... از یکی از پزشکان درباره تعداد مراجعهکنندگانش پرسیدم. او گفت: «افزایش به صورت سیکنوفیک بوده، این نشان میدهد که طرح نیازهای مردم را شناخته و در تکاپوی حل آن است. در این مدت،
زمانی که از دوستان در بیمارستانهای خصوصی میپرسم میبینم که پاسخ همه مُشعر بر کاهش تعداد مراجعین و لود بیمار در این بیمارستانهاست؛ این خود نشانه موفقیت اجتماعی این طرح تا این لحظه بوده. مراکز دولتی و بالاخص اورژانسها بسیار شلوغ شده، به طور مثال در کار خودم تعداد ترافیک بیماران بسیار افزایش یافته است؛ علت اصلیش نیز کاهش هزینهها در بخش دولتی است ...اینکه مراجعهکنندگان به بخش دولتی اعتماد کنند بسیار خوب است اما کادر مورد نیاز به تناسب این افزایش، بیشتر نشده، امکانات نیز تغییر چندانی نکرده و حتی بر تعداد تختها نیز افزوده نشده است. تنها کاری که از دست ما بر آمد آن بود که ترنووِر را افزایش داده و برای مثال در صورت امکان، جایی که بیمار باید چهار روز تختی را اشغال میکرد، همه کادر سریعاً کارهایش را انجام داده تا زودتر بستریاش را به پایان برسانیم. اما این کار را نیز نمیتوان برای همه انجام داد. کاش زودتر از اینها، بسترهایی فراهم میشد تا به این معضل، بالاخص برای تختهای تخصصی مانند آیسییو و... برنخوریم.»
واکنش شبکههای اجتماعی به تنبیه چهار دانشآموز افغان در پاکدشت
در روزهای پایانی آذرماه روزنامه شهروند در گزارشی از اتفاقی عجیب و ناراحتکننده در یکی از مدارس پاکدشت خبر داد. طبق این گزارش معلم یکی از دبستانهای این منطقه با ابداع روش جدید تنبیه چهار دانشآموز دبستانی را مجبور کرده بود که دست خود را در چاه توالت فرو کنند. «ما آن روز دفترمان را به مدرسه نبرده بودیم. آقا به من و سه نفر دیگه گفت از این به بعد یا درس میخوانید، یا... میخورید. ما خیلی گریه کردیم ولی آقا به امیرحسین گفت باید ما را به دستشویی ببرد، به او گفت که اگر ما این کار را نکنیم، او را خطکش میزند.» این را محمدرضا احمدی گفته است. یکی از چهار دانشآموز افغان که در مدرسهای در پاکدشت به طرز نامعمولی مورد تنبیه معلمش قرار گرفته است. این اقدام به سرعت در فضای مجازی بازتاب یافت و رسانهها و شبکههای اجتماعی در افغانستان به این اتفاق واکنش نشان دادهاند. گرچه وزارت آموزش و پرورش موضوع را چندان هم جدی نگرفته، اما کاربران ایرانی شبکههای اجتماعی سعی کردهاند این کمکاری را جبران کنند. به گزارش فرهیختگان معلمی در تبریز عکس خودش را به همراه چند دانشآموز در کلاس درس در کارزار اینترنتی «شرمساریم» منتشر کرده که
روی برگههایی که در دست دانشآموزان است نوشته شده «ما دانشآموزان ایرانی، دوست و همراه دانشآموزان افغانستانی و پاکستانی هستیم». این روزنامه در ادامه در یادداشتی با عنوان «فاجعه مدرسه پاکدشت را ماستمالی نکنیم»، نوشت:
«...کاری که معلم پاکدشتی با چهار دانشآموز دبستان حکمت در پاکدشت انجام داد، باید بهعنوان شنیعترین عمل یک آموزگار ثبت شود. این معلم که ظاهراً بهعنوان تنبیه به مدرسه دیگری منتقل شده، باید بهعنوان یک نمونه (Case) در اختیار صاحبنظران و محققان علوم تربیتی و روانشناسی قرار گیرد تا زوایای ذهن او را بکاوند و دریابند که در مقام آموزگار چگونه چنین تنبیهی به ذهنش رسیده است؟ محققان علم مدیریت باید رساله بنویسند که چگونه آدمی با این کیفیت روانی و رفتاری مراحل آزمون علمی و گزینش اخلاقی و حرفهای را گذرانده و به استخدام آموزش و پرورش درآمده است؟... بیاییم اول هر چه فریاد داریم سر سیستم آموزشی بکشیم. بعد هم از دولت به خاطر کمبود بودجه و امکانات و فقر معلم انتقاد کنیم. سپس برویم گریبان خانواده دانشآموزان و کوچه و تلویزیون و ماهواره و... را بگیریم. اما آخر سر بیاییم و یک سوزن هم به خودمان بزنیم و سیمای خودمان (معلمان) را در آیینه ببینیم و این سوال را پاسخ دهیم که معلم پاکدشتی، معلم گناوهای، دبیر منطقه 9، ناظم متعرض تهرانی، معلم بویراحمدی که دختر کلاس اول را با خطکش کور کرد، معلم نیکشهر بلوچستان که با کوبیدن کتاب بر
سر دانشآموز او را کشت و... آیا پدیدههای منفردی هستند؟ شما همکار گرامی، تا حالا چندبار دانشآموز را به دلیل خندیدن، تکان خوردن، حرف زدن و تکلیف ننوشتن کتک زدهای؟ همین روزها در دفتر مدرسه شما، چند نفر موافق کامل تنبیه بدنی، چند نفر موافق مشروط تنبیه بدنی و چند نفر مخالف مطلق تنبیه هستند؟ صدای کدام گروه از معلمان در دفتر مدرسه بلندتر است؟ این استدلال را که معلم مجبور است کتک بزند در جامعه چگونه و بر اساس کدام اصول تربیتی توجیه کنیم؟ ...اگر بپذیریم که معلم اجباراً به دلیل خرابی سیستم آموزشی و کمبود بودجه و بیلیاقتی فلان مدیر دانشآموز را کتک میزند و به او اهانت میکند و متلکهای رکیک میگوید، چرا همه معلمان اسیر این جبر نیستند؟ چرا سیستم آموزشی، برخی همکاران را تبدیل به داروغه میکند و برخی را نمیکند؟ اصلاً کدام سیستم به معلم دستور داده که دانشآموز را بزند؟ میگویند: «معلم گاهی از خود بیخود میشود و دست خودش نیست.» پاسخ روشن است: «معلمی که نمیتواند خودش را کنترل کند صلاحیت معلمی ندارد. معلمی علاوه بر داشتن سواد نیازمند تسلط بر فن معلمی بهعنوان یک حرفه است.» هنوز واکنشهای این خبر فروننشسته بود که در
روزهای پایانی هفته پیش فیلمی از تنبیه خشن یک معلم در یکی از دبستانهای حاشیهای سنندج خبرساز شد. باید منتظر ماند و دید جناب وزیر برای این رسواییهای کوچک و بزرگ که در حال کشتن امید بسیاری از دلسوزان به سیستم آموزشی کشور است، چه تدبیری دارد؟
دیدگاه تان را بنویسید