راهبرد جذب سرمایهگذار خارجی در حوزه سلامت
به دنبال اجرای طرح تحول نظام سلامت از اردیبهشتماه ۱۳۹۳ در کشور و ارتقای کیفیت و کمیت خدمات درمانی و بهداشتی به مردم کشور، یکی از کمبودهای جدی که مشاهده شد، در بخش زیرساختها بود به گونهای که در حال حاضر و بر اساس جمعیت فعلی کشور، به حدود ۱۰۰ هزار تخت بستری برای ارائه خدمات درمانی در سراسر کشور نیازمند هستیم.
به دنبال اجرای طرح تحول نظام سلامت از اردیبهشتماه 1393 در کشور و ارتقای کیفیت و کمیت خدمات درمانی و بهداشتی به مردم کشور، یکی از کمبودهای جدی که مشاهده شد، در بخش زیرساختها بود به گونهای که در حال حاضر و بر اساس جمعیت فعلی کشور، به حدود 100 هزار تخت بستری برای ارائه خدمات درمانی در سراسر کشور نیازمند هستیم.
طبق روال جاری سیستم دولتی برای ساخت بیمارستانها و مراکز بهداشتی و درمانی، تامین این نیازها به حدود 40 سال زمان نیاز دارد، ضمن آنکه با توجه به شرایط اقتصادی کشور، تامین بودجه مورد نیاز برای این پروژهها سخت خواهد بود.
اگر به این بخش، سایر زیرساختهای مورد نیاز نظام سلامت کشور همچون مراکز سرطان، مراکز تصویربرداری، مراکز دیالیز و آزمایشگاههای بزرگ را اضافه کنیم مشکلات موجود در تامین مالی پروژهها بیشتر خودنمایی میکند.
شاید تنها راه تامین بودجه این پروژهها وارد کردن سرمایهگذاران ایرانی و خارجی باشد، به همین منظور طی سال گذشته تلاش شد تا سرمایهگذاران مختلف را تشویق به حضور در این حوزه کرد.
همایش سرمایهگذاری در حوزه سلامت نیز با همین هدف برگزار شد. آنچه مد نظر است هدایت سرمایهگذاران به سمتی است که در نهایت وزارت بهداشت بتواند نیازهای زیرساختی خود را تامین کند و نیز با ورود سرمایههای بخشهای خصوصی داخلی و نیز خارجی، منابع مالی مورد نیاز تهیه شود و ارائه سرویس و خدمات از نظر کیفی و کمی ارتقا یابد.
همچنین بحث دیگر در مورد دارو است. سیاست دولت و طبیعتاً وزارت بهداشت در دوران پسابرجام جذب سرمایهگذاریهای بینالمللی است. واقعیت این است که ما کشوری در حال توسعه هستیم. بر همین اساس پیشبینی میشود با توجه به برآوردهای بینالمللی در 10 سال آینده ایران یکی از بالاترین نرخهای رشد اقتصادی را در منطقه تجربه کند. جمعیت 80 میلیونی ایران، جمعیت 300میلیونی کشورهای اطراف ایران، زیرساختهای علمی، فناوری و نیروی انسانی ماهر ایران زمینههایی را فراهم میکند تا شرکتهای بزرگ در حوزه سلامت به سرمایهگذاری در ایران علاقهمند باشند تا محصولاتشان را در ایران برای بازار ایران و بازار منطقه تولید کنند. سیاست کشور هم استقبال از این سرمایهگذاریهاست. ما صراحتاً اعلام کردیم که در دوران پس از تحریم درها را برای افزایش واردات به هیچ عنوان باز نمیکنیم. ما سیاستمان توسعه امکانات و توانمندیهای ملی در داخل کشور است. ما فکر میکنیم این فرصت تاریخی هم برای سرمایهگذاران ایرانی مقیم خارج و هم سرمایهگذاران بینالمللی است که با تولید در بازار ایران حضور پیدا کنند. این کار از نظر اقتصادی برای ارتقای کیفیت کالاهای سلامت و برای توسعه
صادرات از ایران به نفع ماست و مفید خواهد بود. علاوه بر این یک راهبرد جدی و اساسی است که وزارت بهداشت دنبال میکند. برگزاری این همایش معتبر بینالمللی و حضور شرکتهای مختلف در حوزه سلامت و دارو و بیمارستانسازی و ارائه خدمت و بخشهای مختلف سلامت نشان میدهد که این علاقه و استقبال از جانب کشورهای خارجی و بینالمللی هم وجود دارد و امیدواریم بتوانیم آن را به بهرهبرداری برسانیم.
ما در زمینه دارویی از نظر کمی حدود 5 /97 درصد دارو را در داخل تولید میکنیم. این عددی است که ممکن است گمراهکننده باشد. در واقع در حدود 15 سال اخیر هیچگاه سهم عددی تولید دارو در داخل کمتر از 95 درصد نبوده است اما سهم ریالی آن بسیار بیشتر است. به عنوان مثال در سالهای 1391 و 1392 سهم واردات 41 درصد کل بازار دارویی بوده است که خوشبختانه در دو سه سال اخیر ما توانستیم وابستگیمان را به داروهای وارداتی کمتر کنیم. در سال 1394 سهم واردات به 30 درصد رسید و ما توانستیم در یک دوره دو سال و نیمه میزان وابستگیمان را از 40 درصد واردات به 30 درصد کاهش دهیم. هدف برنامه توسعه ششم هم این است که سرمایهگذاریها به گونهای در داخل انجام شود که حداقل 75 درصد ارزش بازار دارویی کشور تولید داخل باشد. اما این کافی نیست زیرا ما در صادرات خیلی ضعیفیم. ما کشوری هستیم که صاحب صنعت و فناوری تولید هستیم اما صادرکننده دارو نیستیم. 150 تا 200 میلیون دلار صادرات دارو عدد واقعاً کمی است. سرمایهگذاری بینالمللی در ایران صرفاً با هدف اینکه بازار ما را در اختیار بگیرند صورت نمیگیرد. شرکتهایی که در ایران سرمایهگذاری کردهاند حداقل تا
الان یک شرکت فرانسوی و یک شرکت دانمارکی بودهاند که به پای قرارداد با طرف ایرانی رسیدهاند و وزارت بهداشت هم به آنها مجوز داده و حتی تفاهمنامه هم امضا کردیم. در واقع هدف این است که از تولیداتشان در ایران به بازار منطقه صادر شود. این کار مطمئناً برای توسعه اقتصادی ایران، ایجاد اشتغال و ارتقای کیفیت داروهای مصرفی داخل مفید است.
دیدگاه تان را بنویسید