رهاورد ورود سرمایهگذاران به بخش سلامت
ارتقای کیفیت بهداشت نهتنها در ایران بلکه در بسیاری از کشورهای توسعهیافته دنیا مورد توجه مسوولان بالادستی قرار گرفته است.
ارتقای کیفیت بهداشت نهتنها در ایران بلکه در بسیاری از کشورهای توسعهیافته دنیا مورد توجه مسوولان بالادستی قرار گرفته است. موضوع سلامت و ارتقای هر چه بیشتر آن، مسالهای نیست که فقط در وزارتخانه بهداشت مورد توجه قرار گرفته باشد و بسیاری از وزارتخانههای داخلی به این موضوع گره زده شدهاند. چرا که بخش سلامت و درمان از یکسو در شاکله اصلی کشور قرار گرفته و از آنسو در مناسبات بینالمللی و منطقهای هم میتواند نقش بسزایی را ایفا کند. بنابراین در شرایطی که بسیاری از بخشهای اصلی کشور به این موضوع مرتبط هستند، پای سرمایهگذاریها و تامین منابع مالی به میان کشیده میشود. این در حالی است که بخش سلامت کشور به دلیل نبود زیرساختهای مناسب و سرمایهگذاری پویا در شرایط آرمانی به سر نمیبرد. بنابراین سرمایهگذاریها و تامین منابع مالی مورد نیاز آن هم برای ارتقای کیفیت بهداشتی کشور یکی از مهمترین برنامههای وزارت بهداشت خواهد بود. برنامهای که به دلیل جذاب بودن و سود بالا هم میتواند برای سرمایهگذار خارجی و هم سرمایهگذار داخلی جذاب باشد. در واقع میتوان گفت از یکسو توسعه بخش بهداشت در کشور و سرمایهگذاری در این حوزه
میتواند در بهبود شاخصهای اقتصادی کشور و گسترش روابط ما با کشورهای منطقه نقش بسیار مهمی را ایفا کند.
از سوی دیگر باید این نکته را در نظر داشت که توسعه و رشد در بخش سلامت و درمان کشور، بسیاری از مناسبات و تعاملات بینکشوری را تحتالشعاع خود قرار میدهد. بخش توریسم و بهداشت، بخش مناسبات و روابط علمی و بهداشتی با سازمانهای بینالمللی، حصول بر تحقیقات و پژوهشها از جمله بخشهایی هستند که میتوانند به نسبت سرمایهگذاری و رشد تاثیرپذیرند. بنابراین با در نظر داشتن تاثیر همهجانبه این بخش بر سایر بخشها باید تلاش کرد تا علاوه بر همکاریهای علمی و فنی با سایر کشورهای دنیا و سازمانهای بینالمللی و سرمایهگذاران مشتاق در این بخش، جذب سرمایهگذاران را افزایش داد. از سوی دیگر به کارگیری منابع مالی از سوی سرمایهگذاران، میتواند تکنولوژی و فناوری را به ویژه در بخش بهداشت برای کشور به همراه داشته باشد.
در شرایطی که جذب سرمایه خارجی و ارتقای سطح سلامت جامعه یکی از اولویتهای مهم دولت و شخص رئیسجمهور قرار گرفته است، برای تامین منابع مالی لازم، برنامهریزیهایی نیز باید صورت گیرد. نگاهی که در شرایط فعلی باید وجود داشته باشد، گسترش روابط اقتصادی و مناسبات علمی و اجتماعی با سایر کشورها و سازمانهاست. البته به گفته رئیسکل سازمان سرمایهگذاری در همین راستا از نظر مالی دو حوزه پیشبینی شده است. مورد اول حوزه ورود منابع مالی خارجی به بخش بهداشت به صورت وام و خطوط اعتباری است و مورد دوم ورود منابع مالی در این حوزه به صورت سرمایهگذاری است. در این خصوص نیز تفاهمنامههایی هم با برخی کشورها از جمله کره، ژاپن و ایتالیا برای همکاریهای علمی و تامین منابع مالی در همایشی که برگزار شد، صورت گرفت که امیدواریم در قدمهای بعدی بر اساس آماده بودن پروژهها و مذاکرات بعدی بتوان از بخش عمدهای از این منابع استفاده کنیم. همچنین تمامی منابع خارجی که بهعنوان وام در بخش بهداشت صرف میشود، از سوی دولت و از مسیر سرمایهگذاری ضمانتهای بازپرداخت به اشکال مختلف پرداخت میشود. در پایان در حوزه سرمایهگذاری به صورتهای مختلف توسط بخش
خصوصی خارجی با مالکیت خارجی در بخش بهداشت قابل انجام است و این سرمایهگذاریها تحت قوانین و مقررات موجود دو نوع تضمین میتوانند داشته باشند، تضمین قانون سرمایهگذاری خارجی و سرمایهگذاریهایی که به صورتهایی مانند ساختن بیمارستانها و ساختن تجهیزاتی که قرار است در اختیار وزارت بهداشت قرار گیرد، میتوانند از ضمانت اضافهای هم بهرهمند شوند که بهطورکلی دولت مسیر را مشخص میکند و تعهدات وزارتخانه ذیربط به سرمایهگذار خارجی نیز بر مبنای قیمتها و خدمات تضمین میشود.
دیدگاه تان را بنویسید