خداحافظ آقای کارگردان

عباس کیارستمی را به راحتی از دست دادیم. او حالا به خواب ابدی رفته هم دست او از دنیا کوتاه است و هم دست ما از او. حالا معلوم نیست چه بر سر پرونده پزشکی او می‌آید. پرونده‌ای که خانواده‌اش تاکید دارند، قصور پزشکی در آن حرف اول را می‌زند. پزشک جراحی که در ابتدا کیارستمی را حتی نمی‌شناخته دست به عمل پولیپ او زده. عملی که کیارستمی و خانواده‌اش تصور می‌کردند به سادگی انجام می‌گیرد و بعد از سه روز به خانه برمی‌گردد. اما این سه روز تبدیل به 45 روز شد و تازه با وساطت وزیر بهداشت و وزیر ارشاد، بردن این فیلمساز بزرگ به خواب مصنوعی و کنترل عفونت عوارضش کمی تخفیف پیدا کرد و کیارستمی که حالا دیگر اطمینانی به پزشکان ایرانی نداشت، رهسپار فرانسه شد تا شاید آنجا سلامت خود را دوباره بازیابد. غافل از اینکه عوارض درمان هنوز همراه او بود و آمبولی ریه کار دستش داد و با یک سکته مغزی همه چیز تمام شد. انگار کیارستمی آخرین تیر ترکش‌اش را با سفر به فرانسه خرج کرد. او به بهمن فرمان‌آرا گفته بود تنها می‌خواهد جایش را عوض کند تا شاید شانس بیاورد اما به قول خودش کار را خراب کردند. خراب‌تر از آنکه کاری از دست شانس هم برآید. یکی دیگر از مفاخر این سرزمین زودتر از آنچه باید در اثر سهل‌انگاری و مماشات از بین رفت. حال این اتفاق تبدیل به رسم دیرین این سرزمین شده است. هیچ‌وقت از سرمایه‌هایمان خوب مراقبت نکردیم تا بودند قدرشان را ندانستیم و وقتی از دست رفتند به عزا و ماتم نشستیم. کیارستمی فیلمسازی بود که دنیا او را تحسین می‌کرد، بودجه در اختیارش می‌گذاشت تا فیلم بسازد، کار کند و فیلمسازان جوان را سرذوق آورد. اما از میان 13 فیلم سینمایی که ساخت، تنها سه فیلم این فیلمساز بین‌المللی در کشورش به اکران عمومی گذاشته شد. این اواخر با حمایت و سرمایه کمپانی MK2 فیلم‌هایش را در ژاپن و ایتالیا جلو دوربین می‌برد. همین کمپانی بود که هواپیمای خصوصی خود را برای بردن کیارستمی به فرانسه به ایران فرستاد و او به صورت اورژانسی به پاریس پرواز کرد. پروازی که برای کیارستمی ابدی شد. تنها خاصیتش این بود که سرانجام برای بازگشت پیکر او به مملکتش فرش قرمز در فرودگاه پهن شد و برای اولین بار اهالی سینما به استقبالش رفتند. استقبالی که عباس کیارستمی تنها غایب آن بود. حالا دوستان او، از رفتنش دچار استیصال شده‌اند. می‌گویند، داریوش مهرجویی در مراسم یادبود او با حالتی برافروخته این سخنان را بر زبان جاری کرده است: «از حادثه‌ای که رخ داده است بسیار عصبانی هستم؛ حادثه‌ای که حاصل ندانم‌کاری و بی‌مسوولیتی جراحانی است که عباس کیارستمی را کشتند. من از این فرصت استفاده می‌کنم و می‌خواهم پزشکانی که این گوهر را به کشتن دادند به محاکمه بکشانیم...»