یتیمان ابولا

یونیسف در مورد خطری که کودکان بازمانده از ابولا را تهدید می‌کند هشدار داد. بنا به آمار اعلام‌شده توسط این سازمان، حدود 3700 کودک یک یا هر دو نفر والدین خود را بر اثر ابولا در آفریقا از دست داده‌اند. همه‌گیری اخیر این بیماری در قاره سیاه بیش از سه هزار کشته بر جای گذاشته است که بزرگ‌ترین همه‌گیری ابولا در تاریخ محسوب می‌شود. اما مشکل گریبانگیر کودکانی که هر دو یا یکی از والدین خود را بر اثر این بیماری از دست داده‌اند، نه ابتلا به بیماری، که ترس اطرافیان از آنهاست. اغلب جوامع آفریقایی نظام تامین اجتماعی مناسب و همه‌گیری ندارند به همین دلیل کودکان یتیم اغلب نیازمند کمک اطرافیان برای ادامه زندگی خود هستند. این اطرافیان اغلب فامیل دور یا نزدیک و در درجه بعد همسایگان هستند. اما این عرف در مورد کودکانی که والدین خود را بر اثر ابتلا به ابولا از دست داده‌اند، اجرا نمی‌شود. این کودکان معمولاً چون کسی را ندارند تا پیش آنها بمانند همراه والدین خود به بیمارستان منتقل می‌شوند که همین موضوع شانس ابتلا به بیماری را در مورد آنها افزایش می‌دهد. بعد از آن و در صورتی که از این مرحله جان سالم به در ببرند در صورتی که والدین خود را از دست داده باشند، اغلب در همان بیمارستان باقی می‌مانند چون کسی را ندارند که از آنها نگهداری کند یا حتی آنها را به محل زندگی قبلی خودشان بازگرداند. حتی اگر این کودکان خوش‌شانس بوده و بتوانند به خانه خود بازگردند، نمی‌توانند توقع هیچ گونه مراقبتی از همسایگان یا خویشاوندان خود داشته باشند. در بهترین حالت همسایگان، آن هم با فاصله و دورادور، غذای این کودکان را تامین کرده و از هرگونه تماس دیگری خود‌داری می‌کنند. ریشه این رفتار، ترس این خانواده‌ها و افراد از ابتلا به بیماری است. آنها فکر می‌کنند این کودکان چون والدین خود را بر اثر ابتلا به بیماری از دست داده‌اند، به احتمال زیاد خود نیز بیمار هستند. حتی در صورتی که یکی از والدین زنده باشد نیز، معمولاً این وضعیت برقرار است و دیگر خانواده‌ها از خانواده مذکور دوری می‌کنند. این وضعیت، بنا به گفته کارشناسان یونیسف، که قرار است ماه آینده جلسه‌ای برای بررسی این موضوع در یکی از کشورهای آفریقایی درگیر برپا کند، باعث خشم، احساس ترک‌شدگی و جدا‌افتادگی در کودکان می‌شود که در کوتاه‌مدت و بلندمدت اثرات جبران‌ناپذیری چه بر روان و چه بر زندگی احساسی و اجتماعی این کودکان خواهد داشت. کودکان معمولاً با فشار روانی یتیم شدن از طریق رابطه با خویشاوندان کنار می‌‌آیند ولی اگر خویشاوندان آنها را نپذیرند، نمی‌توان احساس و واکنش آنها را پیش‌بینی کرد. کارشناسان یونیسف اعتقاد دارند این کودکان به حمایت و توجه جدی و فوری نیاز دارند تا اثرات اجتماعی و روانی این وضعیت برای آنها کمتر شود. یونیسف اعلام کرده در سیرالئون حدود 2500 نفر از کسانی که به ابولا مبتلا شده و بهبود یافته‌اند (این افراد دیگر در برابر ابتلای دوباره ایمن محسوب می‌شوند) برای کمک به این کودکان آموزش خواهند دید. تا تاریخ 26 سپتامبر حدود شش هزار نفر مبتلا به این بیماری گزارش شده که حدود سه هزار نفر از آنها مرده‌اند، با توجه به اینکه تخمین زده می‌شود میزان مرگ و میر ابولا حداقل 70 درصد باشد، احتمالاً درصد نه‌چندان اندکی از مبتلایان چه به دلیل ترس و چه در دسترس نبودن به بیمارستان‌ها مراجعه نمی‌کنند. به دلیل عدم دسترسی به امکانات بهداشتی مرگ و میر بین این دسته از مبتلایان بیشتر است.