نوستالژی ارز چندنرخی
این روزها در مورد ارز این قدر حرف برای گفتن هست که نمیدانی از کجا شروع کنی؟ به خصوص در روزهایی که باید منتظر حرف جدید باشی.
این روزها در مورد ارز این قدر حرف برای گفتن هست که نمیدانی از کجا شروع کنی؟ به خصوص در روزهایی که باید منتظر حرف جدید باشی. خبر ارز سهنرخی یادآور روزهای جنگ شد و نوستالژی آن روزها. همه برای خرید کالای دولتی صف میکشیدند. قیمت بازار وجود داشت و دولتی؛ آن هم با یک تفاوت خیلی فاحش! همین هم به قول معروف برای خیلیها دکانی شده بود و نان و آبی.
فروش خودرو با ارز دولتی. فروش ارز دولتی؛ فروش ارز دانشجویی، فروش ارزاق با نرخ دولتی؛ فروش کوپن! و هزار و یک شغلی که از قبل همین ارز دونرخی به وجود آمده بود. حالا موضوع از ارز دونرخی هم گذشته و مجلس پیشنهاد ارز سهنرخی میدهد. نمیدانم کسی روزهای نه چندان دور را به یاد دارد؟ با چه توجیهی مجلس برای کنترل قیمتها و گرانی اجناس چنین پیشنهادی را میدهد.