تاریخ انتشار:
پس از چهار‌هسته‌ای‌ها چه خواهد شد؟
هنگامی که موبایل‌های با پردازنده‌های چهارهستهای جذابیت خود را از دست می‌دهند
هنگامی که موبایل‌های با پردازنده‌های چهارهستهای جذابیت خود را از دست می‌دهند، تولید‌کنندگان به سمت استفاده از پردازنده‌های گرافیکی و کم‌مصرف کردن گوشی‌ها حرکت می‌کنند.
مدت‌ها پیش تنها اینکه یک گوشی تلفن همراه چهار هسته دارد برای خریداران گوشی‌ها جذابیت زیادی به وجود می‌آورد، اما به نظر می‌رسد دیگر تعداد هسته‌های پردازنده برای آنها چندان جذاب نیست و به همین دلیل تولید‌کنندگان گوشی‌های تلفن همراه به دنبال تاثیرگذاری روی مشتریان به وسیله قابلیت‌های دیگر هستند. به جز شرکت‌های تولید‌کننده تراشه، شرکت‌های تولید‌کننده محصولات الکترونیکی و گجت‌ها بیشتر به دنبال تاثیرگذاری روی مشتریان به وسیله قابلیت‌های قابل لمسی همچون صفحه نمایش، قدرت پردازش گرافیکی و عملکرد روان‌تر محصولات خود هستند. فرانسیس سیدکو تحلیلگر موسسه IHS معتقد است پایان راه برای شرکت‌های سازنده نیمه‌هادی‌ها همچون nVidia و Qualcomm این است که بتوانند پردازنده‌ای با‌قدرت تولید کنند که مصرفی کم داشته باشد و بتواند با یک بار شارژ مدت زمان زیادی کار کند و پس از این دیگر دنیایی پیش روی آنها نخواهد بود.
دنیای پردازنده‌های محصولات همراه در سال‌های اخیر تغییرات زیادی کرده است. دیرزمانی نیست که پردازنده‌های یک گیگاهرتزی قوی‌ترین پردازنده‌های موجود بودند، اما به سرعت با ارائه پردازنده‌های دوهسته‌ای و چهارهستهای، پردازنده‌های یک گیگا هرتزی نسل قدیمی به حساب آمدند. این پیشرفت‌ها بیشتر برای بازاریابی ساده مورد بهره‌برداری قرار گرفتند، به این خاطر که مصرف‌کننده‌ای که فکر می‌کرد پردازنده دوهسته‌ای بهتر از پردازنده تک‌هسته‌ای است، پیش خود فکر می‌کرد حتماً پردازنده چهارهستهای هم از پردازنده دوهسته‌ای بهتر است. اما ماجرا به این سادگی‌ها نیست، هر چند که این موضوع را نمی‌توان در بازار دید و فروشندگان به طور مکرر این موضوع را ابراز می‌کنند که هر چه تعداد هسته بیشتر باشد، کیفیت کارایی محصولات بالاتر می‌رود.
در وضعیت فعلی هزینه بسیار زیادی از تبلیغات تولید‌کنندگان اسمارت فون روی نوع پردازنده مرکزی این محصولات دور می‌زند و این تبلیغات باعث شده است که شرکت‌هایی همچون nVidia و Qualcomm بسیار در بازار تبلیغات دیده شوند. هر چند این شرکت‌ها هیچ کدام تولید‌کننده محصولات نهایی نیستند، اما بر روی مصرف‌کننده نهایی بسیار تاثیرگذارند. شاید اگر این وضعیت را در نظر بگیریم برایمان عجیب نباشد که بدانیم شرکت کوالکوم میلیاردها دلار برای تبلیغ پردازنده اسنپدراگون خود هزینه کرد؛ هزینه‌ای که دوشادوش هزینه‌ای بود که اینتل برای شعار
Intel Inside خود پرداخته بود. اما صنعت تولید نیمه‌رساناها به نقطه‌ای رسیده است که افزایش تعداد هسته‌های پردازنده‌ها می‌تواند منجر به کاهش کارایی محصولات شود. در حال حاضر بیشتر شرکت‌ها اتفاق نظر دارند که چهار هسته برای مدتی سقف تعداد هسته‌ها در محصولات قابل حمل خواهد بود چرا که تعداد معدودی از نرم‌افزارها و سیستم عامل‌ها می‌توانند از قابلیت‌های یک پردازنده چندهسته‌ای استفاده کنند و یا اینکه حتی بر روی یک پردازنده چندهسته‌ای بهتر کار کنند.
مت ووبلینگ مدیر بازاریابی بخش تگرا در شرکت nVidia بیان می‌دارد که پردازنده‌های چهارهستهای به استانداردی برای گوشی‌های موبایل تبدیل خواهند شد. به نظر آقای ووبلینگ، هرچند ممکن است برخی شرکت‌ها سعی در حرکت به سمت هسته‌های بیشتر داشته باشند، اما این شرکت اعتقاد ندارد که این عمل باعث بهبود کارایی محصولات شود و یا کاربران از آن استقبال چندانی به عمل آورند. با این وضعیت به نظر می‌رسد نباید در آینده‌ای نزدیک به دنبال گوشی‌هایی با شش یا هشت هسته باشیم. بدون استفاده از تکنیک تبلیغات بر روی تعداد هسته‌های گوشی تلفن همراه، شرکت‌های تولید‌کننده باید به دنبال موضوعات جدیدی برای تبلیغات محصولات خود باشند. سیدکو معتقد است با اتمام دوره افزایش هسته پردازنده‌ها، مدیران بازاریابی شرکت‌ها دیگر خواب خوشی نخواهند داشت.
عمر باتری یک موضوع مهم است
به طور سنتی پردازنده با تعداد بیشتری هسته، نشان از مصرف بیشتر پردازنده دارد. به همین دلیل صنعت به سمت تولید اسمارت‌فون‌های بزرگ‌تر رفته است که بتوانند باتری بزرگ‌تری را در خود نگه دارند. در حرکت به سمت دنیایی پس از هسته‌های پردازنده‌ها، شرکت‌های تولید‌کننده به سمت کم کردن مصرف محصولات حرکت کرده‌اند. nVidia در حال حاضر بر روی پروژه‌ای به نام Stelth کار می‌کند که می‌تواند مصرف باتری را به خوبی کاهش دهد، البته این تنها یک آغاز برای nVidia است. بر اساس صحبت‌های راج تالوری معاون رئیس بخش تکنولوژی‌های CDMA در شرکت کوالکوم، پردازنده‌های اسنپدراگون نیز در آینده تنها پردازنده‌های اصلی تجهیزات نخواهند بود، بلکه بلوک‌هایی خواهند داشت که میزان مصرف هسته‌های اصلی را کاهش خواهند داد و فعالیت‌های مخصوصی همچون مدیریت دوربین و یا کنترل کردن سنسورهای مختلف را بر عهده خواهند داشت. او می‌افزاید هدف این شرکت این است که دیگر کاربر مجبور نباشد هر روز گوشی خود را شارژ کند و یا استفاده از دوربین، وای‌فای و جی‌پی‌اس باعث شوند که باتری گوشی به سرعت به اتمام برسد. این شرکت می‌خواهد به وسیله استراتژی تمایز، محصولات تولید خود را از
محصولات تولید دیگر شرکت‌هایی که همه بر اساس پتنت‌های شرکت ARM تولید می‌کنند، متمایز کند. او بیان می‌کند تولید‌کنندگان گوشی تلفن همراه به وسیله استفاده از باتری‌های بزرگ‌تر سعی در بهبود عمر باتری‌های گوشی‌های خود داشته باشند، همانند آنچه در گوشی دروید ریزر مکس HD محصول موتورولا دیدیم که گوگل حجم باتری این گوشی را افزایش داده است، اما شرکت‌های سازنده پردازنده نیز در این میان وظایفی دارند که سعی در اجرای آن دارند. او معتقد است برخورد مردم با گوشی‌های چاق‌تر چندان مثبت نخواهد بود، چرا که آنها به گوشی‌های نازک عادت کرده‌اند.
کوالکوم بسیار دیر به بازار پردازنده‌های چهارهستهای وارد شد. اولین گوشی‌های مجهز به پردازنده‌های چهارهستهای این شرکت اپتیموس G محصول ال‌جی و دروید DNA محصول اچ‌تی‌سی بودند. اما موضوع جالب اینجاست که پردازنده‌های دوهسته‌ای کوالکوم به سادگی می‌توانستند با پردازنده‌های چهارهستهای دیگر شرکت‌ها مقایسه شوند و در برخی موارد حتی بازدهی بهتری از آنها داشته باشند. این موضوع یکی از موضوعاتی است که افزایش تعداد هسته‌های پردازنده‌ها را با تردید رو به رو می‌کند.
کیفیت تصویر بهتر و شفاف‌تر
بسیار شبیه بازار کامپیوتر‌های رومیزی که پس از تمرکز زیاد بر روی تعداد هسته‌های پردازنده‌ها به سمت تمرکز بر روی قابلیت‌های دیگر همچون گرافیک حرکت کردند، بازار موبایل نیز در ماه‌های اخیر به سمت تمرکز بر روی کیفیت صفحه نمایش، تفکیک‌پذیری بالاتر و امکان اجرای بازی‌ها با جزییات بیشتر حرکت کرده است. nVidia، که همیشه یکی از رهبران پردازش گرافیکی در دنیا بوده است، در حال حاضر در حال حرکت به سمت گرافیک بهتر برای گوشی‌های موبایل است و سعی دارد تا تجربه موفق خود را به این بازار نیز تسری دهد. ووبلینگ معتقد است در سال ۲۰۱۳ فاصله میان کنسول‌ها و بازی‌هایی که روی موبایل و یا تبلت اجرا می‌شود محو خواهد شد.
این صنعت در حال حاضر به سمت تولید صفحه نمایش بهتر با تفکیک‌پذیری بالاتر حرکت کرده است و شاید نماد آن واژه PPI و یا میزان تراکم پیکسلی باشد. اپل با تمرکز روی PPI بر روی صفحه نمایش‌های رتینا روی آیفون‌های خود این بازی را آغاز کرد، و از آن موقع یکی از موضوعاتی که بیشتر تولید‌کنندگان گوشی تلفن همراه و تبلت بسیار بر آن تاکید می‌کنند، تراکم پیکسلی بوده است. آنقدر این موضوع اهمیت یافته است که اکنون دروید DNA دارای تراکم پیکسلی 440 پیکسل در اینچ است که از تراکم پیکسلی صفحه نمایش‌های رتینا اپل با 326 پیکسل در اینچ بسیار بالاتر است. اما باید در نظر داشته باشیم که پیکسل بیشتر نیاز به قدرت پردازش بالاتری دارد تا بتواند تصاویر گرافیکی را به خوبی روی صفحه نمایش نشان دهد، و اینجا جایی است که پای شرکت‌هایی همچون کوالکوم، nVidia و دیگران به میان می‌آید، دیگرانی همچون تگزاس اینسترومنتس و یا حتی اینتل.
کوالکوم به تازگی نیز اعلام کرده است 120 میلیون دلار در بخش تولید صفحه نمایش در شرکت رو به ورشکستگی شارپ سرمایه‌گذاری خواهد کرد و به این صورت تبدیل به یکی از سهامداران عمده بدون داشتن اکثریت خواهد شد. این عملکرد کوالکوم نشان می‌دهد این شرکت نه‌تنها به دنبال افزایش قدرت پردازش گرافیکی پردازنده‌های خود است، بلکه به دنبال هماهنگ کردن بیشتر تولیدات نرم‌افزاری و سخت‌افزاری خود نیز هست. البته این قرارداد شرکت‌های خواهان دیگری همچون اینتل و دل نیز داشت، اما به نظر می‌رسد به دلیل وضعیت نابسامانی که شارپ با آن دست به گریبان است، جذابیت خود را برای اینتل و دل از دست بدهد. البته کوالکوم معتقد است می‌تواند ساختار شارپ را تبدیل به آن چیزی کند که مورد نیاز این شرکت است و تکنولوژی‌های پردازش تصویر این شرکت می‌تواند به کوالکوم برای حضور قدرتمندتر در بازار پردازش تصویر کمک کند.
علاوه بر قدرت گرافیکی، ووبلینگ تاکید می‌کند محصولات آینده دوربین‌های بهتر و امکانات ویرایش تصویر بهتری خواهند داشت و این موضوع تنها به عکس خلاصه نخواهد شد، بلکه قدرت تصویربرداری و فیلمبرداری و نیز سرعت انجام این فعالیت‌ها بهبود محسوسی خواهند یافت.
ارتباطات غیرملموس
به نظر می‌رسد سران شرکت‌های بزرگ تولید‌کننده پردازنده، می‌توانند رهبران تغییر در دنیای آینده باشند. البته روند تغییرات بسیار سریع شده است و حتی ممکن است بازیکنان اصلی بازار امروز در دنیای آینده جایی نداشته باشند. مثلاً کوالکوم که اکنون با سری پردازنده‌های اسنپدراگونش رهبر تولید‌کنندگان پردازنده‌های موبایل در دنیاست، در برخی بازارها، قافیه را به تازه‌واردانی همچون nVidia باخته است. یا مثلاً اینتل که رهبر بی‌چون و چرای بازار پردازنده‌های رومیزی است، تضمینی ندارد که بتواند در بازار محصولات قابل حمل جایی مناسب به دست آورد. در حال حاضر پردازنده اتم ساخت این شرکت در گوشی‌های ریزر M ساخت موتورولا قرار دارد اما به نظرمی‌رسد این شرکت راه درازی را پیش رو دارد تا بتواند تولید‌کنندگان موبایل را قانع کند تا آنها از محصولات این شرکت در گوشی‌ها و تبلت‌های خود استفاده کنند. نمونه دیگر تلاش اینتل برای ورود به بازار تبلت‌ها، تبلت سرفیس پرو ساخت مایکروسافت است که مجهز به پردازنده Core i5 اینتل است. محصولی که به خاطر قیمت بالا و عمر باتری پایین، احتمال اقبال عمومی به آن چندان زیاد نمی‌نماید. اما با این وجود، اینتل یکی از
شرکت‌هایی است که شرکت‌های دیگر به طور گسترده‌ای از آن الگوبرداری می‌کنند. کمپین Intel Inside یکی از موفق‌ترین پروژه‌های تبلیغاتی اینتل است که نمادی از یکی از موفق‌ترین گروه‌های تبلیغاتی در جهان دارد. این کمپین باعث شد که نماد Intel Inside هم معنی با کیفیت بالا شود و به این وسیله اینتل توانست سال‌ها برتری خود را در بازار حفظ کند به گونه‌ای که رقیب دیرینه‌اش AMD هیچ‌گاه نتوانست رهبری اینتل را در این بازار تهدید کند.
به این دلیل است که شرکت‌هایی همچون کوالکوم سعی دارند همان تجربه اینتل را این بار در بازار پردازنده‌های محصولات قابل حمل اجرا کنند. مثلاً سال گذشته کوالکوم سعی کرد با استفاده از نفوذ و سرمایه‌گذاری خود، نام استادیوم فوتبال شارژر در شهر سن‌دیه‌گو را به استادیوم اسنپدراگون از کوالکوم تبدیل کند و ماه آینده در نمایشگاه 2013 CES لاس‌وگاس، قرار است پل جاکوبز مدیر‌عامل کوالکوم به جای مراسمی که همه ساله مایکروسافت در این نمایشگاه برگزار می‌کرد، سخنرانی کند.
nVidia نیز در حال حاضر سعی در بزرگ‌نمایی قابلیت‌های پردازنده‌هایش دارد و چندان درباره قدرت آنها صحبت نمی‌کند، البته بیشتر به خاطر اینکه می‌خواهد مصرف‌کنندگان با برند این شرکت بیش از قابلیت‌های صرف یک پردازنده ارتباط برقرار کنند.
سیدکو در این باره می‌گوید این یک موضوع حیاتی نیست که بیش از این درباره سرعت و قابلیت‌های یک پردازنده صحبت کنیم، اکنون برای این شرکت‌ها زمان آن رسیده است که بر روی میزان وفاداری مصرف‌کنندگان به برندها سرمایه‌گذاری کنند و نه بر روی قابلیت‌هایی که دیگر وجود و یا عدم وجود آنها بر روی یک پردازنده، برای مصرف‌کننده نهایی چندان ملموس نیست.
دیدگاه تان را بنویسید