روحانی و اصلاح‌طلبان هم‌سرنوشتند

گمانه‌زنی در باب پایگاه اجتماعی دولت یازدهم موضوع جذاب و سودمندی است. زیرا هم مجموعه مطالبات و اولویت‌های رای‌دهندگان را آشکار می‌سازد و هم در تحلیل نهایی می‌تواند به امکان تقویت گفتمان تحول‌خواهی یاری رساند. از این رو اظهارنظر فعالان سیاسی در این زمینه توجهی دوچندان به خود جلب می‌کند. از جمله تحلیل چند هفته پیش سعید حجاریان که البته واکنش منتقدانه برخی چهره‌های دولتی نظیر نعمت‌زاده و سید‌رضا اکرمی را برانگیخت و منجر به شتاب گرفتن اظهاراتی از این دست شد. این صاحب‌نظر سیاسی در گفت‌وگو با روزنامه آرمان ارتباط اصلاح‌طلبان با دولت را در عبارت «اتحاد علنی و انتقاد مخفی» خلاصه کرد که نشان‌دهنده عدم انطباق‌هایی در پایگاه اجتماعی اصلاح‌طلبان و دولت است. از گفته‌های حجاریان چنین بر‌می‌آید که روحانی «قدر متیقن» اصلاح‌طلبی در شرایط موجود است. در این رابطه حسین مرعشی عضو ارشد حزب کارگزاران با بیان اینکه همراهی اصلاح‌طلبان با روحانی باعث پیروزی او شد به خبرگزاری نسیم می‌گوید «اگر مجدداً انتخاباتی بخواهد برگزار شود، روحانی و اصلاح‌طلبان باید با هم حرکت کنند.» او همچنین اصولگرایان را درگیر تشتت و اختلافاتی می‌داند که به انسجام آنها آسیب رسانده و باعث دور شدن شخصیت‌هایی چون روحانی از آن جریان شده و در ادامه می‌افزاید «در انتخابات ریاست‌جمهوری خرداد 92 جریان اصولگرایی پشت سر روحانی نبود و کاندیدای خودش را داشت؛ بخشی از اصولگراها طرفدار جلیلی، برخی طرفدار قالیباف و برخی طرفدار ولایتی بودند.» او سپس نتیجه می‌گیرد که سرنوشت روحانی و اصلاح‌طلبان به هم گره خورده است. باید خاطرنشان کنیم که پازل ترکیب اجتماعی هوادار دولت را علاوه بر معیار اصولگرا و اصلاح‌طلب شاید بتوان با تقسیمات دیگری حول محور کارآمدی/ناکارآمدی، مردم‌سالاری/اقتدارگرایی و موارد دیگر تکمیل کرد تا نقش و نگار تمام لایه‌های اجتماعی حامی دولت در ترسیم چهره آن پیدا و هویدا شود.