تاریخ انتشار:
درباره اقدامات مولوی عبدالحمید در عید امسال
مولوی میانجی
عبدالحمید که از سال ۵۶ ریاست مدرسه علوم دینی دارالعلوم زاهدان را بر عهده دارد از جمله افرادی است که همواره از اقدامات خشن و تند تبری جسته و بر این باور است که باید از روشهای قانونی حقوق اهل تسنن را مطالبه کرد.
کاری فراتر از رایزنی
شاید اگر تلاشهای وی و بسیاری از نیروهای محلی بر روی آزادی مرزبانهای ایرانی متمرکز نمیشد، امروز عزاداری جایگزین شادی میشد. همان روزی که امام جمعه اهل سنت زاهدان، قرآنی را برای گروه جیشالعدل فرستاد و از آنها درخواست کرد تا به حرمت کلامالله مجید، مرزبانهای ایرانی را آزاد کنند خود نیز باور نمیکرد که گروه جیشالعدل روی وی را زمین نیندازند و آن درخواست را اجابت کنند. با وجود این مولوی عبدالحمید خطر کرد و برای کمک به آرامش کشور از آبرو و اعتبار خود مایه گذاشت و وارد این میدان حساس شد. امام جمعه 67ساله اهل سنت که نفوذ کلام گستردهای میان اهل سنت شرق کشور دارد، به محض ربوده شدن پنج مرزبان ایرانی، رایزنی را با مقامات گروه تروریستی جیشالعدل آغاز کرد. البته این گروه در گام نخست درخواستهایی را مطرح کردند اما در نهایت از مواضع خود کوتاه آمده و مرزبانها را آزاد کردند و زمانی که مرزبانها در مناطق صعبالعبور تحویل نیروهای مردمی شدند کاری به سرانجام رسید که شاید وزرای کشور و امور خارجه نیز به موفقیت آن امید چندانی نداشتند با وجود این وزیر کشور در پیام تشکر رسمی خود ترجیح داد از امام جمعه اهل سنت زاهدان یادی
نکند و به همین دلیل به واژه «نیروهای مردمی» اکتفا کرد. هرچند رحمانیفضلی نامی از «عبدالحمید اسماعیلزهی» نبرد اما افکار عمومی به مدد رسانههای داخلی و شبکههای اجتماعی تا حدود زیادی به نقش این چهره مذهبی در این ماجرا پی بردند. مولوی عبدالحمید پس از پایان مساله مرزبانهای ایرانی از این رویداد ابراز خوشحالی کرده و به جای خردهگیری، رایزنی به منظور آزادی مرزبانها را وظیفه شرعی خود قلمداد کرد و به بیان این نکته بسنده کرد که در گذشته نیز بسیاری از مشکلات منطقهای از جمله آزادی مرزبانهای ایرانی با پادرمیانی نیروهای مردمی حل شده اما این مساله رسانهای نشده است.
انتقادات اصولگرایان
مولوی عبدالحمید با وجود آنکه بعد از آزادی مرزبانهای ایرانی هیچ درخواستی را مطرح نکرد اما بار دیگر در سیبل انتقادات اصولگرایانی قرار گرفت که چندان دل خوشی از وی نداشتند. روزنامه جمهوری اسلامی با به فراموشی سپردن اینکه «فتح باب مذاکرات» زمان زیادی میبرد عبدالحمید را زیر سوال برد که چرا از روز نخست رایزنی خود را شروع نکرد. این انتقادات در حالی مطرح شد که نارویی، مسوول انتظامات مسجد مکی اهل تسنن زاهدان در مصاحبهای با سایت پیام نو تاکید کرد یک ماه طول کشیده تا مولوی عبدالحمید توانسته زمینه مذاکره را فراهم کند. البته روزنامه جمهوری اسلامی وظیفه تامین امنیت را از دوش دولت برداشته و در سرمقاله 18 فروردینماه خود مولوی عبدالحمید را موظف کرد تا استان سیستان و بلوچستان را از وجود اشرار پاک کند. در ادامه روزنامه وطن امروز با گزارشی تحت عنوان «معمای واسطهها» از مقامات امنیتی میخواهد تا مشخص کنند که رهبر اهل سنت شرق کشور چطور توانسته گروه جیشالعدل را مجاب کند تا گروگانهای ایرانی را آزاد کنند و از این مساله نیز ابراز نگرانی کرده که مبادا عوامل نزدیک به تروریستها تقویت یا تطهیر شده و فردی که سابقه حمایت از برخی
اشرار را در کارنامه خود دارد اکنون به عنوان منجی جا زده شود.
هرچند اصولگرایان انتقادات خود را در این مقطع زمانی رسانهای کردند اما همگان میدانند که اتخاذ مواضع مولوی عبدالحمید در طول این سالها موجب شده که وی به شدت مورد غضب جریان اصولگرا قرار بگیرد. انتقادات گسترده از دولت احمدینژاد در کنار طرح دیدگاههایی همچون ضرورت به رسمیت شناختن حقوق اهل تسنن، جایگزینی رفاقت به جای رقابت و رعایت حقوق شهروندی سبب شده که وی همواره در جبهه مقابل اصولگرایان قرار بگیرد کما اینکه در انتخابات 1384 از دکتر معین حمایت کرده و کاندیدای اصلاحطلبان قول داده بود در صورت پیروزی از اهل تسنن در کابینه خود بهره بگیرد. وعده بهرهگیری از اهل تسنن در کابینه رویایی بود که عبدالحمید هنوز نتوانسته آن را محقق کند. پیروزی روحانی این امید را بار دیگر جان داد که شاید این بار فرصتی فراهم شود که اهل تسنن امکان حضور در کابینه را پیدا کنند اما معرفی کابینه نشان داد روحانی نیز نتوانسته مجلس را مجاب کند که اهل تسنن در کابینه حضور پیدا کنند. با وجود آنکه این تابوی بزرگ امکان شکستن پیدا نکرد اما این مساله مانع از آن نشد که روحانی بزرگ سنیمذهب که در سال 1326 در «روستای گلوگاه» در غرب زاهدان چشم به جهان گشود،
بار دیگر به روحانی یادآوری نکند که اهل تسنن به دنبال تحقق وعدههای خود در دولت روحانی هستند. وی که در مراسم تحلیف حضور پیدا کرد از دولت روحانی خواست هرچه سریعتر به وعدههای داده شده به اهل تسنن عمل کرده و بستری را فراهم کند تا اهل تسنن نیز در شرایط عادلانهتری زندگی کنند.
سخن آخر
رئیس شورای هماهنگی مدارس علوم دینی اهل سنت سیستان و بلوچستان همواره توانسته گامهای مهمی را در راستای ایجاد امنیت در استان بردارد. وی پس از پایان دوره ابتدایی در شهر زاهدان، برای ادامه تحصیل به پاکستان رفته و در مدرسه دینی دارالهدی در ایالت سند مشغول به تحصیل شد و بعد از مدتی در ایالت پنجاب از محضر مولوی عبدالله درخواستی رئیس جمعیت علمای اسلام بهره گرفت. پس از مدتی به حوزه علمیه بدرالعلوم رحیمیارخان رفته و در محضرعبدالغنی جاجروی شاگردی کرد تا اینکه در سال 1349 فارغالتحصیل شد و پس از فراغت به زاهدان بازگشت. در زاهدان با مولانا عبدالعزیز از علمای بزرگ منطقه آشنا شد و در نهایت در حوزه علمیه دارالعلوم زاهدان که توسط مولوی عبدالعزیز تاسیس شد به تدریس پرداخت و پس از رحلت او مدیریت دارالعلوم زاهدان و امامت جمعه این شهر را پذیرفت. وجود این ویژگیها موجب شده که وی از نفوذ کلام گستردهای در بین اهالی منطقه برخوردار باشد و همین خصلت به عامل وحدتبخش بین طوایف سنی تبدیل شده است به گونهای که وی توانسته همه را گرد هم آورد. اشراف مسوولان دولتی به این مساله سبب شده که در مواقع ایجاد بحران در منطقه از مشورتهای
عبدالحمید استفاده و از او بخواهند با وساطت و پادرمیانی مشکلات موجود را حل کند. همچنان که بحران گروگانگیری مرزبانها نیز با رایزنی گسترده وی به همراه همکاری معتمدان محلی حل شد. به منظور تحقق همین خواستههاست که به صورت جدی و سازماندهیشده از هر کاندیدای ریاستجمهوری که بتواند خواسته آنها را جامه عمل بپوشاند، حمایت میکند. هنوز مشخص نیست دولت روحانی چقدر خواهد توانست بستری را فراهم کند تا خواستههای اهل تسنن محقق شده و شرایط عادلانهتری برای زندگی آنها حاکم شود. به نظر میرسد دولت روحانی نباید این مهم را نادیده بگیرد که به هر میزانی که عدالت اجتماعی در آن منطقه حاکم شود امنیت نیز بیشتر تامین میشود.
دیدگاه تان را بنویسید