زمین داغ

گروهی از دانشمندان برجسته حوزه اقلیم هشدار دادند، اتفاقات دومینویی نظیر ذوب شدن یخ‌های قطبی، گرم شدن دریاها، جریان‌های انتقالی و خشک شدن جنگل‌ها می‌تواند کره زمین را به گلخانه‌ای تبدیل کند که در آن تلاش‌های انسانی برای کاهش انتشارات بی‌ثمر شود. این چشم‌انداز دلخراش که در مقاله‌ای پژوهشی به تصویر کشیده شده، برگرفته از عواقب ترکیبی 10 فرآیند تغییر اقلیمی، شامل آزادسازی متان به دام افتاده در سرزمین یخ‌بندان سیبری و اثر ذوب شدن یخ در گرینلند در قطب شمال بوده است. نویسندگان این مقاله که در نشریه اقدامات آکادمی ملی علوم منتشر شده، ضمن تاکید بر قطعی نبودن تجزیه‌و‌تحلیل‌شان هشدار می‌دهند تعهدات پیمان پاریس مبنی بر پایین نگه‌داشتن دمای زمین دو درجه بالاتر از سطوح پیش از صنعتی شدن برای ثابت نگه داشتن اقلیم کره زمین کافی نخواهد بود. آنها هشدار می‌دهند تا پایان این قرن یا حتی زودتر، مسیر گلخانه‌ای خطر آسیب ناشی از طوفان‌های ساحلی را افزایش داده و آبسنگ‌های مرجانی را حذف خواهد کرد. 50 سال پیش، چنین موضوعی تنها یک اعلان خطر بود اما امروز دانشمندان واقعاً نسبت به این خطر نگرانند. یوهان راک‌اشتورم مدیر اجرایی مرکز تحقیقاتی استکهلم در این خصوص گفت: «امیدوارم اشتباه کنیم اما به عنوان دانشمند این مسوولیت بر گردن ماست که واقعیت‌ها را کشف کنیم. ما باید هرچه زودتر حقیقت ماجرا را بدانیم. این یک مورد اضطراری و یکی از هستی‌گرایانه‌ترین پرسش‌ها در علم به حساب می‌آید.» راک‌اشتورم و همکارانش در میان نویسندگان پیشرو جهانی در حوزه حلقه‌های بازخورد مثبت قرار دارند، آنها معتقدند گرمایش زمین موجب آزادسازی منابع جدید گازهای گلخانه‌ای یا نابودی توانایی زمین در جذب کربن یا بازتابش حرارت می‌شود. مقاله جدید آنها این موضوع را بررسی می‌کند که آیا دمای کره زمین می‌تواند در محدوده دو درجه سانتی‌گرادی ثابت بماند یا به سمت وضعیت حادتر سوق پیدا خواهد کرد. نویسندگان این مقاله در تلاش برای ارزیابی این مساله بودند که آیا گرمایش می‌تواند متوقف شود یا جهان به سمت وضعیت گلخانه‌ای پیش خواهد رفت که در آن دمای کره زمین چهار درجه بالاتر از زمان پیش از صنعتی‌شدن خواهد بود. کاترین ریچاردسن، استاد دانشگاه کپنهاگن و یکی دیگر از نویسندگان این مقاله اعلام کرد، این پژوهش نشان می‌دهد که اتفاقات اقلیمی تنها دلیل اوج‌گیری انتشارات کربنی نبوده و چگونگی تاثیرگذاری عوامل مختلف بر سطح انتشار جهانی را مورد بررسی قرار داده است. این دانشمند دانمارکی افزود: «ما به این نکته اشاره کرده‌ایم که زمین هیچ‌گاه در تاریخش در چنین وضعیت شبه‌پایداری نبوده و این موضوع یک ریسک بزرگ برای سیستم است. وظیفه ماست تا در خصوص تداوم گرمایش به دلیل همه این فرآیندها هشدار دهیم. تحقیقات ما نشان می‌دهد میزان انتشارات کربنی نه‌تنها کم نشده بلکه بیشتر نیز شده است.» بر اساس گزارش‌های معتبر، سال گذشته گرم‌ترین سال تاریخ بوده است. این مقاله همچنین به افت هیدرات‌های متان از سطح اقیانوس‌ها و کاهش پوشش برف و یخ در قطب‌ها به عنوان نشانه‌هایی از جدی بودن گرمایش زمین اشاره کرده است.