تاریخ انتشار:
بلندپروازیهای لری الیسون به بار مینشیند
آخرین عجایب فناوری بر روی صفحه تلویزیون
درهای آشیانه اسکله لری الیسون در خلیج سانفرانسیسکو قرار است به روی آخرین عجایب فناوری این میلیاردر باز شود.
مرگ دریانورد
در تاریخ 9 می امسال بود که این قایق 72 فوتی که در مسابقه آرتمیس سوئد با سرعت بالایی در حال حرکت بود از تعادل خارج شد و شکست؛ سرنشین آن سیمپسون اندرو انگلیسی 36ساله، برنده مدال طلای بازیهای المپیک 2008، در این کشتی به هلاکت رسید. رندی اسمیت، قهرمان جام قهرمانی سال 1988 میگوید: هنگامی که سرعت آنها از 40 به صفر میرسد، شما مانند یک حشره از بالای بدنه پرتاب میشوید، در حالی که از سقوط خود خبر ندارید. اما جام آمریکا که همواره توسط میلیاردرها برگزار میشده، این بار در سیوچهارمین جام آمریکا، به نام لری الیسون تعلق گرفته. الیسون 68ساله، برنده آخرین جام سال 2010 و به عنوان قهرمان، بیشتر درباره طراحی قایق و قوانینی برای رقابتهای بعدی صحبت میکرده است. این کارآفرین، پول، هوش فناوری و قدرت نمایشگری خود را به جام امسال آورده است؛ این بار این مسابقه اولین باری است که از سال 1992 روی شبکههای تلویزیونی ایالات متحده پخش میشود.
بلندپروازی الیسون
الیسون در سال 1977، شرکت اوراکل را در کالیفرنیا تاسیس کرد که در حال حاضر با توجه به شاخص میلیاردرهای بلومبرگ به ارزش حدود 8/37 میلیارد دلار رسیده است. گری جابسون تحلیلگر قایقرانی شبکه تلویزیونی انبیاس برنده جام قهرمانی سال 1977 میگوید: طی سه سال گذشته، اوراکل ایالات متحده آمریکا و سه تا از رقبای آن به احتمال زیاد هر یک بیش از 100 میلیون دلار صرف قایق، خدمه، امکانات و کارکنان پشتیبانی این قایقها کردهاند. ساخت این قایق به تنهایی حدود هشت میلیون دلار هزینه دارد. این کشتیهای فوق سریع کلید جاهطلبی الیسون است تا مسابقات خبرگان قایقرانی را به یک مسابقه ورزشی تلویزیونی جذاب تبدیل کند و بتواند مانند «مسابقات فرمول یک» تماشاگران را به هیجان در آورد. با این نوآوری، تیم تیتان سافت وار از شر قایقهای کند با یک بدنه راحت شده است؛ این قایقها در بسیاری از جامهای قبلی مورد استفاده قرار میگرفت. سرعت بالای این قایقها در رقابت سال 2007 تنها حدود 20 مایل در ساعت بود. قایقهای نیرومند الیسون میتوانند به سرعت اسب مسابقه از کنار یکدیگر عبور کنند. بر خلاف قایقهای با یک بدنه، این قایقها به سرعت در بادهای قوی حرکت
میکنند، که این باعث کاهش تاخیر در زمان شروعی که میتواند برنامههای تلویزیونی را مختل کند، میشود. به جای داشتن کشتیهایی که مایلها در دریا رقابت میکنند، تیم الیسون این مسابقه را در سالن آمفیتئاتر طبیعی خلیج سانفرانسیسکو در کورسهای بیضیشکل 500 یاردی (460 متر) برگزار میکند؛ بنابراین تماشاگران میتوانند از این مسابقه لذت ببرند.
بر روی آنتن
برای برگزاری این جام، پارک جام آمریکا بر روی اسکله ساخته شده است؛ شرکت لایو نیشن با افزودن سرگرمیهایی مانند 9 هزار غرفه، صندلی برای کنسرت و تماشای مسابقه بر روی صفحه نمایش بزرگ در ساخت این پارک سنگ تمام گذاشته است. به منظور بهبود پوشش تلویزیونی، مقامات این جام، استن هونی را استخدام کردهاند. هونی پیشگام گرافیک است که از خط زردرنگی که در برنامههای تلویزیونی لیگ ملی فوتبال برای نشان دادن فاصله اولین تماس با زمین است، استفاده کرد. هونی، مدیر جام فناوری آمریکا، و تیم او در حال تهیه تدارکات پوشش این مسابقه بر روی شبکه تلویزیونی انبیسی هستند؛ قرار است قایق پیشرو، سرعت و جهت وزش باد به تصویر کشیده شود.
هزینه فوقالعاده
الیسون با تجهیز جسورانه این جام بسیاری از تیمها را اغوا کرده است. با وجود اینکه تخمین زده شده است که بالای 15 تیم در این مسابقه شرکت کنند، تنها چهار تیم حاضرند با مشکلات ساخت و مسابقه با این قایق به مقابله برخیزند. هزینهها فوقالعاده بالاست، فناوری، تجربه و مهارتهای لازم برای ساخت و راهاندازی این قایق 72 فوتی بسیار نادر است. کاتس مدیر اجرایی ارشد 51ساله نیوزیلندی تیم اوراکل گفت، تصمیم تیم ما در جام سال 2010 برای استفاده از فوترهای 72 یک اشتباه بود. او بر این باور بود که این قایقها که ساخت آن کمهزینهتر و کندتر است، بهتر از قایقهای کوچکتر بر روی تلویزیون به نمایش درمیآید. کانس بعداً در طی سری جام جهانی تلویزیونی آمریکا که در سال 2011 شروع شد، متوجه شد قایق 45 فوتی به خوبی بر روی صفحه تلویزیون به نمایش گذاشته میشود.
پیروزی واندربیلت
کاتس میگوید: فکر میکردم قایق 45 فوتی روی تلویزیون بیش از حد کوچک به نظر برسد. اما اینطور نیست. از سال 1851، این جام، مردان ثروتمندی را که بخش عمده ثروت خود را در این مسابقات بر باد دادهاند به خود جلب کرده است. پیتر ایسلر که دو بار برنده جام ایالات متحده شده، میگوید: این جام، جام آمریکاست؛ این مسابقه، مسابقهای منحصربهفرد است. توماس لیپتون اسکاتلندیتبار که یک امپراتوری چای را در اواخر قرن نوزدهم تاسیس کرد، با پنج بار شکست از سالهای 1899 تا 1930، با قایقی به نام شبدر دارندگان جام را به چالش کشید. هارولد واندربیلت، نوه بزرگ کورنلیوس واندربیلت (سرمایهدار خیلی مهم راهآهن) که سه بار قهرمان جام آمریکا شده، لیپتون را در سال 1930 شکست داد. واندربیلت با این همه پیروزی پس از شکست شبدر گفت: «آرزوی طول عمر، برای جبران میلیونها دلار پولی که خرج کرده، شاید هرگز تحقق نیابد. بنابراین این وظیفه ماست تا درهای این جام را به روی تماشاگران ببندیم.»
دیدگاه تان را بنویسید