روی دیگر یک پدیده

این روزها هرکس تلفن همراه داشته باشد، می‌تواند محتوا تولید کند و در شبکه‌های اجتماعی به اشتراک بگذارد. هرچند شبکه‌های اجتماعی نقش موثری در افزایش آگاهی جامعه ایران داشته‌اند اما محتوای تولیدشده لزوماً محتوای مناسبی نبوده است. برخی محتواها ضد نهاد خانواده‌اند و برخی دیگر نهاد مذهب را نشانه رفته‌اند. هر روز تعداد زیادی ویدئو در مذمت ازدواج ساخته می‌شود و خیلی از اینفلوئنسرها زندگی مجردی را تشویق می‌کنند.

یکی دیگر از آسیب‌های شبکه‌های اجتماعی، رواج شبه‌علم است. شبه‌علم احتمالاً قدمتی به درازای بشر دارد و این علم بود که توانست به تدریج آن را از زندگی بشر به عقب براند. شیمیدان‌ها بر کیمیاگران پیروز شدند و منجمان بر طالع‌بینان؛ تا علم شیمی جای کیمیاگری را بگیرد و علم نجوم جای ستاره‌بینی و پیشگویی آینده از روی صور فلکی را. اما به نظر می‌رسد شبکه‌های اجتماعی در حال جان بخشیدن به شبه‌علم هستند. فردی در یک ویدئو مدعی می‌شود هرکس یک ماه تمام زردچوبه در آب حل کند و صبح‌ها قبل از صبحانه بنوشد، از ورم مفاصل رهایی می‌یابد. فردی دیگر می‌گوید درمان زودانزالی را بلد است و دیگری مدعی می‌شود در 40 روز می‌تواند کبد افراد را پاک کند.

رسانه‌های مدافع آزادی همواره مخالف فیلترینگ شبکه‌های اجتماعی هستند اما آیا مخالفت با فیلترینگ به معنی تایید همه محتوایی است که در شبکه‌های اجتماعی تولید می‌شود؟