تاریخ انتشار:
مدیر کل بعدی سازمان تجارت جهانی از آمریکای لاتین می‌آید
رقابت نوظهورها در مدیریت تجارت جهانی
روند انتخاب مدیر کل جدید سازمان تجارت جهانی به راند آخر خود رسیده است.
روند انتخاب مدیر کل جدید سازمان تجارت جهانی به راند آخر خود رسیده است. زمانی که از 9 نامزد اولیه که برای کسب صندلی مدیر کلی این نهاد برخاسته از اجلاس برتون وودز تنها دو نامزد باقی مانده‌اند و بقیه در کورس رقابت کسب اجماع نظر اعضای سازمان ناکام مانده‌اند. اگرچه به گواه تاریخ اعلام آمادگی این تعداد نامزد بی‌سابقه بوده اما تمام این افراد دارای سوابق تحصیلی و اجرایی غنی برای هدایت روند امور اجرایی مذاکرات و تصمیمات تجارت جهانی بودند. سازمان تجارت جهانی که تا قبل از ژانویه 1995 به نام گات (معاهده عمومی تعرفه و تجارت) فعالیت می‌کرد در کنار صندوق بین‌المللی پول و بانک جهانی، نهادهایی بین‌المللی هستند که پس از جنگ جهانی دوم در اجلاس برتون وودز تشکیل شدند تا همکاری اقتصادی بین ممالک مختلف جهان را تسهیل کنند. در حین اینکه صندوق بین‌المللی پول مسوولیت تنظیم سیاست‌های پولی و بانک جهانی مسوولیت سیاست‌های مالی در عرصه بین‌الملل را بر عهده گرفتند، گات و بعدها سازمان تجارت جهانی به دنبال برداشتن موانع تجارت آزاد بین کشورهاست. سازمانی که اکنون 159 عضو دارد و تعداد کشورهایی مثل ایران که هنوز به این سازمان نپیوسته‌اند،
انگشت‌شمار است. اما روند انتخاب مدیر کل سازمان تجارت جهانی بر پایه اجماع نظر و بدون رای‌گیری مستقیم است. این روش لابی‌گری برای انتخاب مدیر کل را به حداقل می‌رساند و اعضا با ارائه اولویت‌های مورد نظر خود در حوزه تجارت جهانی به کمیته سه‌نفره مسوول این اختیار را به آنها می‌دهند که بهترین فرد را برای نیل به این اهداف انتخاب کنند. این پروسه البته پس از آن شکل گرفت که منازعات بسیاری برای انتخاب مدیر کل در دوره‌‌های پیشین صورت گرفته بود و اختلاف نظر اعضا باعث شده بود تا انتخاب‌ها نه اجماع نظر کافی را در حمایت از مدیر کل منتخب داشته باشد و نه ثبات لازم برای پیشبرد سیاست‌های این سازمان بااهمیت در ارتباطات اقتصادی تجاری کشورها را داشته باشد. با این همه پس از تغییر پروسه انتخابات، سازمان دو دوره انتخابات آرام را پشت سر گذاشت که برنده این دو دوره چهارساله پاسکال لامی فرانسوی بود. دوره هشت‌ساله لامی با پایان یافتن ماه آگوست به آخر می‌رسد و از ابتدای سپتامبر باید مدیر کل جدید امور سازمان را به دست بگیرد. از ابتدای دسامبر 2012 مدت یک‌ماهه نام‌نویسی از نامزدهای مدیر کلی سازمان تجارت جهانی آغاز شد و دولت‌های عضو که به دنبال
در اختیار گرفتن این پست بودند نامزدهای خود را به مجمع عمومی سازمان معرفی کردند. 9 نامزد معرفی‌شده این فرصت را در اختیار داشتند که در نشست مجمع عمومی که به مدت سه روز در فاصله روزهای 29 تا 31 ژانویه برگزار شد خود را به اعضای مجمع معرفی کنند. نامزدها هر کدام 15 دقیقه وقت داشتند تا به طور خلاصه خود و برنامه‌هایشان را معرفی کنند و پس از آن در مدت زمان یک ساعت و 15 دقیقه باید به پرسش‌هایی که از سوی اعضا مطرح می‌شد پاسخ دهند و در نهایت جمع‌بندی پنج‌دقیقه‌ای بر سخنان خود داشته باشند. علاوه بر این نشست، نامزدها شانس حضور در کنفرانس‌های مطبوعاتی را هم داشتند تا با اعلام برنامه‌ها و ایده‌های خود برای پیشبرد تجارت جهانی بتوانند حمایت بیشتر اعضا را کسب کنند. ماه‌های فوریه و مارس هم در اختیار کمپین‌های نامزدها بود تا بتوانند برنامه‌های تبلیغی خود را به پیش ببرند. اما از ابتدای ماه آوریل کار کمیته سه‌نفره متشکل از رئیس مجمع عمومی، رئیس کمیته حل اختلاف و رئیس کمیته بازبینی سیاست تجاری کلید خورد. این کمیته در دیدار با اعضای سازمان از آنها خواست تا با توجه به برنامه‌های ارائه‌شده دو اولویت اول خود در برنامه‌های آینده سازمان
را بیان کنند. اعضای کمیته بر اساس اولویت‌های بیان‌شده میزان اجماع نظر بر روی کاندیداهای مدیر کلی را محاسبه کرده و در میانه و انتهای ماه آوریل به اعضای عمومی گزارش دادند که برابر اولویت‌های بیان‌شده اجماع نظر بر روی کدام نامزدها بیشتر است. برابر آنچه این کمیته در آخرین روز آوریل ارائه داده از میان نامزدها تنها هرمینیو بلانکو از مکزیک و روبرتو کاروالیو از برزیل واجد بیشترین اجماع نظر بودند. حال رقابت سخت‌تر شده است. تا پایان این ماه کمیته سه‌نفره باید مدیر کل جدید سازمان تجارت جهانی را معرفی کند. اگرچه غنای اجرایی و دانش نامزدهای این دوره به قدری بود که کارشناسان در مورد انتخاب مدیر کل سازمان تجارت جهانی کمتر نگرانی داشتند. در میان 9 نامزد سه نفر دکترای اقتصاد از دانشگاه‌های شیکاگو، کالیفرنیا و دیسکانسین دارند و دو نفر حقوق‌خوانده در آکسفورد و جرج تاون هستند. بقیه در حوزه مدیریت و روابط بین‌الملل تخصص دارند و همه نامزدها حداقل در یک دوره وزارت را تجربه کرده و یا در حال حاضر وزیر هستند. این در حالی است که نامزدها یا از اقتصادهای نوظهور آسیا و آمریکای لاتین آمده بودند و یا از آفریقا. عدم حضور هیچ نامزدی از اروپا
و آمریکای شمالی نشان‌دهنده این است که اقتصادهای توسعه‌یافته این عرصه را برای تجار قدرتمند جدید خالی کرده‌اند.
دیدگاه تان را بنویسید