دماوند از کجا آب خورد؟

تعطیلی شرکت آب معدنی دماوند به عنوان یک برند بزرگ و شناخته‌شده تولید آب‌های آشامیدنی در ایران که شرکت دنون فرانسه سهام عمده آن را در اختیار خود دارد، طی هفته‌های گذشته توجه بسیاری از صاحبنظران و کارشناسان حوزه کسب‌وکار را به خود جلب کرد. دقیقاً روزی که وزیر کشاورزی فرانسه به همراه مدیران ارشد هلدینگ صنایع غذایی دنون به ایران آمدند تا در راس هیاتی چند 10نفره فرصت‌های حضور در بازار ایران را مورد بحث و بررسی قرار دهند، گروهی به نام ماموران وزارت بهداشت وارد شرکت آب معدنی دماوند شدند و مدیران این شرکت را مواخذه کردند. این موضوع به گوش هیات فرانسوی رسید تا آنان در کنار خاطرات خوشی که از سفر به ایران داشتند، تهران را با یک خاطره تلخ و سرشار از تردید به مقصد پاریس ترک کنند.

بنا به تحقیقات تجارت فردا، در ابتدا یکی از مدیران دولت قبل که در وزارت بهداشت هم مسوولیت دارد، خبر غیر‌بهداشتی بودن آب دماوند را مطرح کرد. پس از آن رسول دیناروند، دماوند را آلوده دانست و گفت: بر اساس آزمایش‌های صورت‌گرفته این برند آب معدنی سالم نیست. در این میان اختلاف نظری بین مسولان سازمان ملی استاندارد و و وزارت بهداشت هویدا شد و آنها یکدیگر را به دخالت در کار خود متهم کردند. سازمان استاندارد گفت که متولی استاندارد در کشور است و هر محصولی که نشان استاندارد را داشته باشد سلامتی مردم را تامین می‌کند اما معاونت غذا و دارو به وظایف خود در حوزه سلامت استناد کرد و خود را متولی اصلی تشخیص بهداشتی بودن انواع مواد غذایی دانست.

هر چه بود در پس دعوای این دو نهاد دولتی، آبروی یک برند به بازی گرفته شد و تلاش آن را برای سال‌ها اعتمادسازی از بین برد. در حالی‌که بر اساس اصول اقتصاد مقاومتی تولیدات کشور باید درون‌زا و برون‌گرا باشند، وزارت بهداشت فراتر از وظایف خود اقدام به تعطیلی یکی از برندهای تولید آب آشامیدنی کرد تا بازار صادراتی این برند را نیز تحت‌الشعاع خود قرار دهد. در حال حاضر سهم صنایع غذایی ایرانی در کشورهای همسایه بسیار بالاست و به نظر می‌رسد مسوولان بهتر است فضای تولید را متشنج نکنند و باعث تخریب برندهای ایران نشوند. در حقیقت یکی از شانس‌های حضور ایران در بازارهای صادراتی صنعت غذاست که به نظر می‌رسد نهادهای کشور بهتر است به جای برخی روش‌های افشاگرانه با در نظر گرفتن مصالح ملی به سیاست حمایتگرایانه از صنایع صادراتی روی آورند.

به فرض اینکه یک برند محصولاتی به دور از موازین بهداشتی و استاندارد محصولی را به تولید برساند، آیا راه آن است تا برای مقابله با تخلفات یک واحد تولید تیشه بر ریشه آن زده شود؟ آیا چنین رفتارهایی ‌شبهه‌ناک به نظر نمی‌رسد و اذهان را به سمت اینکه ممکن است در پشت‌پرده‌ها خبری باشد، هدایت نمی‌کند. صنعت آب معدنی و آب آشامیدنی در تیراژ بالا به تولید مشغول است و یکی از ویژگی‌های بارز این صنعت حاشیه سود کم اما گردش مالی بالاست، از این رو فعالیت در این صنعت بسیار جذاب به نظر می‌رسد. به همین خاطر بهتر نیست برندهای صاحب‌نامی در این زمینه مشغول به‌کار شوند که کارشان فعالیت در صنعت غذا و توسعه این صنعت در دنیاست؟