شناسه خبر : 14941 لینک کوتاه

کجایند مردان بی‌ادعا؟

جنگ و صلح در سوریه

اگر حزبی که از آن طرفداری می‌کردید افتضاح به بار آورد چه می‌کنید؟ این سوالی است که حامیان غربی ائتلاف ملی سوریه این روزها با آن مواجه هستند.

ترجمه: جواد طهماسبی
The Economist

اگر حزبی که از آن طرفداری می‌کردید افتضاح به بار آورد چه می‌کنید؟ این سوالی است که حامیان غربی ائتلاف ملی سوریه این روزها با آن مواجه هستند. این ائتلاف ادعا می‌کرد که نماینده مهم‌ترین گروه مخالف است و شاخه نظامی آن شبه‌ نظامیان شورشی را تحت عنوان ارتش آزاد سوریه - هرچند به طور ناپایدار- به هم پیوند داده است. اما این گروه‌ها کم‌کم با فرقه‌های دیگر به ویژه جهادی‌ها جایگزین شدند. در نتیجه دولت‌های آمریکا و کشورهای اروپایی در وضعیتی برزخی گرفتار شدند. با قدرت گرفتن جهادی‌ها برخی مقامات غربی به تدریج از برقراری رابطه مجدد با بشار اسد دم می‌زنند در حالی که عده‌ای دیگر عقیده دارند تنها راه همکاری با اسلامگرایان بااخلاصی است که افراط‌گرایی را محکوم می‌کنند اما در عین حال قصد ندارند بخشی از ائتلاف مورد حمایت غرب باشند. اکنون که قرار است مذاکرات در 22 ژانویه در ژنو برگزار شود دولت‌های غربی هنوز مردد هستند که از کدام گروه نظامی پشتیبانی کنند. یکی از دیپلمات‌های غربی که خود را برای کنفرانس آماده می‌کند، می‌گوید: « ما مطمئن نیستیم چه موضعی را اتخاذ کنیم» علت اصلی بروز این پدیده رشد طرفداران و وابستگان به القاعده در سوریه است. گروه « دولت اسلامی عراق و الشام» (سوریه بزرگ‌تر) که به نام ISIS معروف شده است بی‌رحم‌ترین این گروه‌هاست و در سرتاسر شمال و شرق سوریه نفوذ کرده است. گروه دیگر وابسته به القاعده یعنی جبهه النصر نیز در حال رشد کردن است. این وضعیت زنگ هشدار را برای پایتخت‌های غربی و سوری‌ها به صدا درآورده است. سوری‌ها خود اعتقاد دارند که افراط‌گرایان به مراتب بدتر از رژیمی هستند که از هواپیما‌های جنگنده‌، بمب‌های آتش‌زا و سلاح‌های شیمیایی علیه شهروندان خود استفاده می‌کند‌. اکنون که روسیه و ایران حامیان بشار اسد هستند رئیس‌جمهور سوریه مستحکم بر جای خود باقی مانده است. تنها یک گروه مخالف غیرالقاعده‌ای باقی می‌ماند که قدرتی واقعی دارد: مجموعه‌ای جدید از هفت گروه اسلامگرا که به جبهه اسلامی شهرت یافته‌اند. این جبهه شامل گروه بزرگ سلفی « احرارالشام» و «ارتش اسلام» که مجموعه‌ای از گروه‌های مستقر در اطراف دمشق را در بر می‌گیرد می‌شود. این جبهه خود را از شاخه نظامی ائتلاف جدا ساخته و تحت رهبری سلیم ادریس سردار جدا شده ازISIS قرار دارد. اما سیاستگذاران غربی نمی‌دانند چگونه با این جبهه ارتباط برقرار کنند. اعضای ائتلاف این جبهه را به محافظه‌کاری بیش از حد و غیر‌دموکراتیک بودن محکوم می‌کنند اما باز هم تلاش دارند با آن ارتباط داشته باشند. دیپلمات‌های آمریکایی با آن در تماس بوده‌اند. اما در مجموع غرب از نزدیک شدن بیش از حد به این جبهه هراس دارد چرا که جنگجویان این گروه حملات فرقه‌گرایانه خشونت‌آمیزی علیه غیر‌نظامیان علوی در مناطق ساحلی سوریه (محل سکونت خاندان اسد) صورت داده‌اند.
عدم اطمینان غربی‌ها در 11 دسامبر آشکار شد. هنگامی که مقامات آمریکایی و بریتانیایی اعلام کردند پس از آن که جبهه اسلامی پایگاه‌های شورشیان و زرادخانه‌های متعلق به قوای ائتلافی را در نزدیکی مرز سوریه به تصرف خود درآورده‌اند از ارائه کمک‌های غیرنظامی به شورشیان دست کشیدند. دو روز قبل از آن، رازانه زیتونه وکیل سکولاری که در اعتراضات دو سال اخیر علیه رژیم نقش مهمی ایفا کرده بود از محل کارش ربوده شد. این کار احتمالاً توسط افرادی از داخل جبهه اسلامی صورت گرفت. در حال حاضر دولت‌های غربی بیشتر نگران تهدید نیروهای جهادی هستند تا این که به بیرون راندن بشار اسد و رژیم او فکر کنند. به همین دلیل است که برخی دیپلمات‌های کهنه‌کار آمریکایی مانند رایان کروکر تلویحاً گفته‌اند راه کم خطر آن است که با بشار اسد وارد گفت‌وگو شوند. در‌حال حاضر غرب با اسد در مورد حذف سلاح‌های شیمیایی سوریه همکاری می‌کند. هنوز مشخص نیست چه کسی نماینده گروه‌های مخالف سوریه در ژنو خواهد بود. روس‌ها گروه‌‌هایی خارج از ائتلاف را پیشنهاد کرده‌اند. روس‌ها و آمریکایی‌ها در حالی سر میز مذاکره می‌نشینند که هنوز مشخص نیست آیا ایران و عربستان سعودی که حامیان جبهه اسلامی هستند در آنجا حضور پیدا خواهند کرد یا خیر. بدون حضور این کشورها رسیدن به توافق قطعی دشوار خواهد بود.
آشوب‌های سوریه به بروز خطرات گسترده‌تر دامن می‌زند. در 17 دسامبر اتومبیلی بمبگذاری‌شده در نزدیکی مرز لبنان و سوریه منفجر شد. هدف این انفجار احتمالاً حزب‌الله لبنان بود. گروه شبه نظامی شیعه که از حامیان بشار اسد است. این قبیل حملات می‌تواند شکاف‌های فرقه‌ای را در لبنان بزرگ‌تر کند. هجوم گسترده حداقل یک میلیون پناهنده سوری به لبنان که اکثرشان از مخالفان دولت هستند باعث شده است تا شرایط جمعیتی در این منطقه چهار میلیون‌نفری دچار تنش شود. بسیاری از پناهندگان با تعداد زیاد در آپارتمان‌ها اسکان داده شده‌اند. برخی دیگر زیر پل‌ها می‌خوابند یا به اردوگاه‌های شلوغ فلسطینیان منتقل شده‌اند. عده‌ای دیگر نیز به چادرهایی در منطقه سردسیر دره بقاع در نزدیکی مرز سوریه پناه برده‌اند. سازمان ملل برآورد می‌کند که سیل پناهندگان سوری در منطقه تا پایان سال آینده از مرز چهار میلیون نفر خواهد گذشت. هم اکنون 3/2‌میلیون نفر از کشور گریخته و 5/6 ‌‌میلیون نفر در داخل کشور آواره شده‌اند. هفته گذشته سازمان ملل برای سوریه درخواست 5/6 میلیارد دلار کمک کرد. این بزرگ‌ترین درخواست از نوع خود تاکنون بوده است.

دراین پرونده بخوانید ...

دیدگاه تان را بنویسید

 

پربیننده ترین اخبار این شماره

پربیننده ترین اخبار تمام شماره ها