تاریخ انتشار:
نقش مردم در ایجاد یا کنترل حوادثچیست؟
قصور عمومی
مشکل کجاست؛ مردمی که به هشدارها توجه نمی‌کنند یا نهادهایی که اطلاعات صحیح و به موقع به مردم نمی‌دهند؟ مردم ما می‌دانند در مواقع بحرانی چه باید بکنند و کوتاهی می‌کنند یا هیچ آموزشی ندیده‌اند؟ سرمایه اجتماعی ما کم شده؟ یا ما یک کشور جهان سومیم و محکوم به تکرار مکرر حوادثتلخ؟
اول: سه روز تعطیل است. راهداری می‌گوید مسیر تهران تا کرج و از کرج تا قزوین ترافیک سنگین دارد. اخبار اعلام می‌کند تردد خودروها بدون زنجیر چرخ ممکن نیست و پلیس‌راه ماشین‌های فاقد زنجیر را برمی‌گرداند. اما نه از ترافیک جاده خبری است و نه نیازی به زنجیر چرخ. چرا اطلاعات راه‌ها آمار اشتباه می‌دهد؟
دوم: ابتدای جاده هراز را بسته‌اند. ماموران پلیس‌راه به هیچ ماشینی اجازه تردد نمی‌دهند. می‌گویند کوه ریزش کرده و جاده مسدود است. ماشین قبلی که چند دقیقه زودتر حرکت کرده می‌گوید ریزشی در کار نیست. مردم می‌گویند این همه اخطار برای جلوگیری از ترافیک شدید در تعطیلات است.
سوم: هواشناسی آخر هفته برفی را پیش‌بینی می‌کند و سازمان راهداری مرتباً اعلام می‌کند سفرهای غیرضروری را لغو کنید. آخر هفته نه در کشور برفی می‌بارد و نه بارانی. فقط سفر خانوادگی آخر هفته لغو شد. چرا اخبار هواشناسی همیشه اشتباه است؟
چهارم: کمی قبل از پیست آبعلی جاده را بسته‌اند و این همه ماشین باید مجدداً دور بزنند و از فیروزکوه بروند. این یعنی حداقل یک ساعت رانندگی اضافه. صف طویل اتومبیل‌ها بوق می‌زنند. مردم معترضند چرا پلیس‌راه در رودهن ماجرا را اعلام نکرد؟
پنجم: تلویزیون صحنه ریزش پلاسکو را نشان می‌دهد. پلاسکو در آتش می‌سوزد اما ماشین‌های کمکی آتش‌نشانی و امداد با تاخیر 20 دقیقه‌ای می‌رسند. در ترافیک راه مانده‌اند. شاید اگر زودتر می‌رسیدند تلفات پلاسکو کمتر بود. چرا به ماشین آتش‌نشانی راه ندادیم؟
ششم: چند ساعت از ریزش پلاسکو گذشته. مردم موبایل به دست در محل حادثه حاضرند. تلویزیون اعلام می‌کند حضور مردم سرعت امدادرسانی را کند کرده. مردم دیگر کشورها موقع چنین حوادثی چه می‌کنند؟
هفتم: فیلمی در شبکه‌های اجتماعی دست به دست می‌شود. در اتوبانی پرترافیک در کره جنوبی تصادف شده. ماشین‌ها در یک اقدام هماهنگ شده کنار می‌کشند و راه را برای ماشین‌های امدادی باز می‌کنند. ما چرا هنگام حادثه به ماشین‌های امداد راه نمی‌دهیم؟ چرا آژیر آمبولانس و ماشین آتش‌نشانی برای ما به معنای موقعیت اضطراری نیست؟
هشتم: سازمان هواشناسی دو روز است کاهش چند درجه‌ای هوا و برفی بودن هوای کشور را اعلام کرده. پلیس‌راه هم هشدار داده اما تجربه‌های پیشین می‌گوید این بار هم هشدار الکی است. دو کامیون در جاده هراز تصادف کرده‌اند و جاده را بسته‌اند. تعداد زیادی از ماشین‌ها زنجیر چرخ ندارند و روند حرکت در جاده یخ‌زده را کُند کرده‌اند. راهداری نه ممنوعیت حرکتی وضع کرده و نه الزام به داشتن زنجیر چرخ. صف طولانی از ماشین‌ها در ترافیک مانده‌اند. برف شدید همه را غافلگیر کرده. سه نفر در اثر ریزش بهمن می‌میرند.
سوال: مشکل کجاست؛ مردمی که به هشدارها توجه نمی‌کنند یا نهادهایی که اطلاعات صحیح و به موقع به مردم نمی‌دهند؟ مردم ما می‌دانند در مواقع بحرانی چه باید بکنند و کوتاهی می‌کنند یا هیچ آموزشی ندیده‌اند؟ سرمایه اجتماعی ما کم شده؟ یا ما یک کشور جهان سومیم و محکوم به تکرار مکرر حوادث تلخ؟
دیدگاه تان را بنویسید