بازگشت المپیک به روسیه بعد از ۳۴ سال
المپیک روسی
بزرگ‌ترین رویداد ورزشی زمستانی دنیا هم‌اکنون در سوچی روسیه در حال برگزاری است. روس‌ها ۳۴ سال پس از برگزاری المپیک ۱۹۸۰ مسکو میزبان المپیک دیگری هستند.
بزرگ‌ترین رویداد ورزشی زمستانی دنیا هم‌اکنون در سوچی روسیه در حال برگزاری است. روس‌ها 34 سال پس از برگزاری المپیک 1980 مسکو میزبان المپیک دیگری هستند. تفاوت عمده اما در زمستانی بودن این و تابستانی بودن آن نیست که در آنجا میزبان پایتخت اتحاد جماهیر سوسیالیستی شوروی بود و اینجا شهری در گوشه جنوب غربی روسیه. به عبارتی المپیک زمستانی سوچی اولین میزبانی شهری در کشور روسیه به حساب می‌آید. برگزاری این رویداد همیشه خبرساز بوده و برگزاری‌اش در روسیه آن را پرحاشیه‌تر از همیشه کرده است. در حالی که میلیون‌ها علاقه‌مند ورزش‌های زمستانی پیگیر رقابت ورزشکاران هستند، سیاسیون و فعالان اجتماعی نیز حاشیه‌های مسابقات را پررنگ می‌کنند، روزی به سیاست‌های روسیه در سوریه حمله می‌کنند و روزی از تبعیض و عدم آزادی کافی در روسیه انتقاد می‌کنند. هرچه هست این اعتراضات تنها به داغ‌تر شدن تنور المپیک سوچی کمک می‌کند. رویدادی که دارد به پرهزینه‌ترین المپیک تاریخ تبدیل می‌شود. رویدادی که 50 میلیارد دلار هزینه برداشته و بعید است در خوش‌بینانه‌ترین حالت بتواند همین مقدار درآمد داشته باشد.
قرعه برگزاری مسابقات المپیک زمستانی در صد و نوزدهمین نشست کمیته بین‌المللی المپیک به نام سوچی افتاد. در این نشست که جولای 2007 در گواتمالا برگزار شد سوچی موفق شد عنوان میزبانی این رقابت‌ها را به چنگ آورد و از همان سال برنامه‌ریزی و ساخت‌وسازها آغاز شد. سوچی برای به دست آوردن میزبانی با دو شهر پیونگ‌چانگ کره جنوبی و سالزبورگ اتریش رقابت داشت. در دوره نخست رای‌گیری سوچی 34 رای به دست آورد، سالزبورگ 25 رای گرفت و شهر کره‌ای با 36 رای برتری شکننده‌ای داشت گرچه حد نصاب لازم را کسب نکرد. در دور دوم رای‌گیری روس‌ها توانستند فضا را به نفع خود تغییر دهند و با رای 51 برابر 47 بر پیونگ‌چانگ کره جنوبی غلبه کنند در حالی که به سبد سالزبورگ رایی انداخته نشد. گرچه پیونگ‌چانگ هم بعدها توانست میزبانی این رقابت‌ها برای سال 2018 را به دست آورد.
هزینه‌ای چهار برابر تخمین اولیه
در ابتدا روس‌ها تخمین هزینه‌ای 12 میلیارد‌دلاری برای برگزاری این رویداد ورزشی بزرگ داشتند اما در نهایت پس از آنکه کار پیش رفت این عدد بالاتر و بالاتر رفت تا به بیش از سه برابر تخمین اولیه رسید. هزینه برگزاری این دوره با گذشتن از مرز 51 میلیارد دلار تمام مسابقات المپیک تاریخ اعم از زمستانی و تابستانی را پشت سرگذاشت و در صدر پرهزینه‌ترین رویدادهای ورزشی قرار گرفت. پیش از این المپیک تابستانی پکن در سال 2008 بود که با 44 میلیارد دلار هزینه، پرخرج‌ترین المپیک بود.
سرچشمه اغلب انتقادات نیز از همین جا آغاز شد. گرچه خود روس‌ها چندان حرفی در مورد هزینه‌های انجام‌گرفته برای برگزاری المپیک سوچی نمی‌زدند این رسانه‌ها و کارشناسان خارجی بودند که با زیر سوال بردن این همه هزینه دولت روسیه را مورد انتقاد قرار می‌دادند، گرچه در نهایت حتی زیان احتمالی برگزاری این مسابقات در زمینه اقتصادی چندان اثری روی اقتصاد روسیه نخواهد گذاشت و منافع اجتماعی و سیاسی روسیه از این واقعه دو چندان خواهد بود. روس‌ها اما همه‌جانبه به استقبال المپیک رفته‌اند. زیرساخت‌های سوچی دچار تحولی عظیم شده است: 580 میلیون دلار برای ساخت و به‌روز کردن تجهیزات ارتباطی هزینه شده است، 900 کیلومتر کابل‌کشی و 500 ایستگاه کوچک تجهیز و ایجاد شده تا نیاز 340 مگاواتی برق مورد نیاز مسابقات بدون قطعی تامین شود، 367 کیلومتر با مصالح گوناگون سنگفرش شده است، متروی 102 کیلومتری سوچی به فرودگاه و دهکده المپیک متصل و دو‌خطه شده است، 38 قطار جدید به زیمنس آلمان سفارش داده شد و... همه اینها نه صرفاً به خاطر مسابقات که قرار است بعد از این به عنوان منبعی برای جذب توریست به این شهر و درآمدزایی برای روسیه مورد استفاده قرار گیرد.
اقداماتی هم برای جذب گردشگران طی بازی‌ها دیده‌شده که البته ابتکار روسیه نیست و کار کمیته بین‌المللی المپیک است. از جمله اضافه کردن رشته‌های جدید یا افزودن مسابقات بانوان به همان رشته‌های موجود. باید ابتکارات بیشتری برای جذب جوانان و نوجوانان به این مسابقات به خرج داده شود. برابر آمار موجود بیش از نیمی از آمریکایی‌هایی که المپیک 2010 را از شبکه NBC تماشا کردند بالای 50 سال سن داشتند و نوجوانان به ندرت به تماشای این مسابقات نشسته‌اند. این خبر بدی برای اسپانسرهای اصلی مسابقات مثل کوکاکولا و مک‌دونالد و همچنین پخش‌کننده‌ها و آگهی‌دهنده‌ها بود چرا که نوجوانان اثر زیادی روی عادات خرید و هزینه‌های خانوار دارند. مسوولان کمیته بین‌المللی المپیک به فکر اقداماتی اساسی برای جلب‌نظر جوانان هستند.
پوتین روی دیوار
همزمان با نزدیک‌تر شدن مسابقات، انتقاد فعالان اجتماعی از دولت روسیه هم بیشتر و بیشتر شد. از صفحات شبکه‌های اجتماعی تا اعتراض در مسیر حمل مشعل المپیک. پوتین حتی در گفت‌وگوهای تلویزیونی‌اش هم مجبور بود به همه خبرنگاران بگوید که محدودیتی در روسیه وجود ندارد. گرچه پوتین برای گسترش کاریزمای خود و فرهنگ روسی روش‌های خودش را دارد. یکی از این روش‌ها انگار در هتل‌های جدید سوچی به اجرا درآمده است: نصب پرتره‌های بزرگ ولادیمیر پوتین روی دیوار اتاق‌ها. به گزارش نیویورکر صدها گردشگر که برای تماشای مسابقات به سوچی رفته‌اند از این گلایه دارند که تنها تزیین دکوراسیون اتاق‌های هتل‌های گران‌قیمت‌شان عکسی بزرگ و نیمه برهنه از ولادیمیر پوتین رئیس‌جمهور روسیه است. این عکس که پوتین را بدون پیراهن و در طبیعت نشان می‌دهد، بر دیوار اغلب هتل‌های ساخته‌شده برای المپیک خودنمایی می‌کند. همین کار بیش از دو میلیون دلار برای روسیه هزینه دربر داشته است. گردشگری که برای دیدن مسابقات به همراه همسرش از اهایو به سوچی رفته گفته از اینکه دیوار اتاقش با عکس بزرگی از بدن نیمه‌برهنه پوتین تزیین شده
وحشت‌زده شده است. او می‌گوید: «من هزاران مایل سفر نکرده‌ام که اینجا وحشت‌زده شوم.» با این همه پوتین نسبت به این گلایه‌ها بی‌اعتناست و این مسافران را کودکانی خوانده که گریه می‌کنند. او گفت: «آنها باید متشکر باشند چون لااقل اتاقی در هتل دارند که دیوار دارد.»
دیدگاه تان را بنویسید