تاریخ انتشار:
بریده روزنامه‌ها
خطر حزب‌های کوچک برای دموکراسی
نوشت: احزاب از عناصر اصلی تشکیل‌دهنده دموکراسی‌اند، اما تنها وجود حزب نیست که تضمین‌کننده دموکراسی است بلکه احزاب باید شرایط ویژه‌ای هم داشته باشند تا به جای آنکه تهدید‌کننده دموکراسی باشند تقویت‌کننده آن به‌حساب آیند. نخست، برخورداری از ساختاری دموکراتیک به ویژه در فرآیند تصمیم‌گیری. دومین تاثیر احزاب بر تقویت دموکراسی در یک کشور به تعداد آنها باز می‌گردد. جوامع تک‌حزبی نه‌تنها دموکراسی نمی‌آورند بلکه با سرکوب احزاب دیگر جایی برای شکل‌گیری دموکراسی نیز فراهم نمی‌کنند، اما همان‌طور که تک‌حزبی بودن مانع شکل‌گیری دموکراسی است تعدد بی‌شمار احزاب کوچک و بزرگ نیز در برخی موارد می‌تواند تخریب‌کننده دموکراسی و موجب بازگشت اقتدارگرایی شود...
مداح کارشناس سیاسی نیست
به قلم محمدتقی فاضل‌میبدی نوشت: اینکه مداح‌ها در آستانه انتخابات رو به جهت‌گیری سیاسی آورده‌اند، باعث تاسف است. با این رفتار نشان می‌دهند امام‌حسین(ع) را برای پیشبرد اهداف خود به ابزار تبدیل کرده‌اند، در صورتی که مداح باید کارش مداحی باشد، نه وارد شدن در جناح‌بازی‌های سیاسی. مداحان باید اخلاق را مد نظر قرار دهند تا سیاست را، چرا که مداح نه کارشناس سیاسی است و نه کارشناس مجلس خبرگان یا شورای اسلامی. مداح‌ها نگران انتخابات مجلس خبرگان یا شورای اسلامی نباشند، احزاب و روزنامه‌ها و دیگران خیلی خوب این چیزها را تحلیل و بررسی و به مردم آگاهی‌رسانی می‌کنند. اگر سرنوشت کشور را به دست مداح‌ها بسپاریم مبارزه با منافع ملی ایجاد می‌شود و در سیاست داخلی کشور و درون جامعه اتفاقات بدی می‌افتد.
رجعت به روحانیت
با بیان این مقدمه که فضای سیاسی ایران بعد از سال‌ها در انتخابات مجلس خبرگان و مجلس شورای اسلامی می‌تواند شاهد رقابت جامعه روحانیت و مجمع روحانیون مبارز باشد، نوشت: «سیدکمال سجادی، سخنگوی جبهه پیروان از تقسیم‌بندی جامعه مدرسین و جامعه روحانیت مبارز برای انتخابات مجلس خبرگان و مجلس شورای اسلامی خبر داد و اعلام کرد جامعه مدرسین محور ائتلاف خبرگان و جامعه روحانیت محور ائتلاف مجلس برای اصولگرایان هستند. در کنار اصولگرایان، اصلاح‌طلبان نیز سعی می‌کنند با محور قرار دادن مجمع محققین قم و مجمع روحانیون خود را آماده رقابت کنند. این دو جریان مهم سیاسی کشور پس از سال‌ها دوباره به روحانیت رجعت کرده‌اند... این دو نهاد مذهبی-سیاسی سعی می‌کنند با تمام نیرو در انتخابات حاضر شوند...»
نومحافظه‌کاری و مسیرهای سلطنت‌مآبی
نوشت: امروز ممکن است این خطر احساس شود که «نومحافظه‌کاری» در مسیر «سلطنت‌مآبی» قرار دارد. یعنی از لحاظ ایدئولوژی، اخلاق به آن ایدئولوژی نزدیک می‌شود اما یکی از تفاوت‌های «نومحافظه‌کاری» با «محافظه‌کاری» آن است که نسبت به اسلافش تمایل بیشتری به حرکت‌های توده‌ای نشان می‌دهد. محافظه‌کاران عموماً به دلایل سیاسی کمتر به توده تمایل نشان می‌دادند. اما نومحافظه‌کاران به دلیل نیاز به آرای توده در برخی مقاطع تلاش می‌کنند خصلت‌های توده‌گرایانه نیز بیابند که این البته ممکن است از سوی دیگر خطر فاشیسم را تقویت کند. لذا باید تصریح کرد نومحافظه‌کاری امروز در معرض دو پرتگاه قرار دارد؛ لغزیدن به سمت سلطنت‌مآبی از یک‌سو و فاشیسم از سوی دیگر.
دیدگاه تان را بنویسید