اقتصاددان آبوهوا
حزبگرایی چه بر سر اعتماد جوامع میآورد؟
امروز مایرون شولز، اقتصاددان کانادایی-آمریکایی 82 ساله میشود. او در نوجوانی به خاطر زخم قرنیه به اختلال بینایی دچار شد و مدتها از خواندن دور ماند اما در عوض یاد گرفت انتزاعی فکر کند و راه حل مسائل را مفهومی کند. شولز پروفسور برجسته دانشگاه استنفورد و برنده جایزه نوبل اقتصاد و مبدع الگوی قیمتگذاری اختیار «بلک-شولز» است که معادلهای دیفرانسیل است که برای قراردادهای اختیار معامله استفاده میشود. در دیگر مطلب این شماره به این موضوع اشاره شده است که تبعات روحی و روانی حزبگرایی برای جوامع چه بوده است. حزبگرایی در سالهای اخیر عامل اصلی دوقطبی شدن و رواج بیاعتمادی در جوامع بوده است. نتیجه نزاعهای سیاسی میان سیاستمداران مثلاً در جامعه به شدت دوقطبی آمریکا موجب شده مردم نسبت به نیت خوب دیگران همیشه مشکوک هستند و کمتر تمایل به فعالیتهایی دارند که نفع جمعی دارند. در مطلبی دیگر نیز به موضوع دروغ سیاستمداران اشاره میشود؛ اینکه دروغگویی مقامات جایگاه کشورها و مردم آنها را در سطح بینالمللی تضعیف میکند. در این شماره همچنین از ریچارد تول نیز با شما صحبت میکنیم؛ یکی از معدود اقتصاددانانی که در زمینه اقتصاد آبوهوایی فعالیت میکند و نظرات جنجالیاش بحثهایی بسیار برانگیخته است. تول میگوید، کنترل تغییرات آبوهوایی یک کالای عمومی است که همه کشورها و نهادهای بینالمللی منتظرند تا دیگری هزینههای آن را بپردازد و همه در حال بهرهمندن شدن از فواید آن هستند. اصلیترین گاز گلخانهای دیاکسید کربن است که از سوختهای فسیلی حاصل میشود. اما سوزاندن کل ذخایر فسیلی جهان هم نمیتواند دمای زمین را چندان افزایش دهد.