تاریخ انتشار:
آینده صنعت زغالسنگ آمریکا در گرو صادرات
هرچند ساعت قطارهایی مملو از زغالسنگ از جنوب ایالت مونتانا گذر میکنند، برخی به سوی بنادر کانادا در شمال حرکت میکنند تا محمولههایی را به ژاپن و کره برسانند.
هرچند ساعت قطارهایی مملو از زغالسنگ از جنوب ایالت مونتانا گذر میکنند، برخی به سوی بنادر کانادا در شمال حرکت میکنند تا محمولههایی را به ژاپن و کره برسانند. اگر شرکت استخراج معدن کلاود پیک انرژی مسیر مخصوص خود را داشته باشد، قطارهای بیشتر و همین طور محمولههای بزرگتری به سمت پایانههای ایالت واشنگتن حرکت خواهند کرد. این روند بخشی از فشار صنعت زغالسنگ ملی آمریکاست که به دلیل رکود تقاضا دچار مشکل شده است. آمریکاییها به سوی انرژی پاکتر تمایل یافتهاند که به عبارتی همان گاز است. اما تلاشهای گسترده برای نجات این صنعت 40 میلیارد دلاری در آمریکا با مقابله سهمگین گروههای حافظ محیط زیست روبهرو شده است؛ گروههایی که معتقدند آلودگی ناشی از سوزاندن زغالسنگ نباید صادر شود. هر دو طرف درگیر در یک میدان کارزار سخت شدهاند که سرمایهگذاران را بیمناک کرده است و نگرانیهایی درباره آینده صنعت زغالسنگ به وجود آورده است. این صنعت عامل کلیدی رشد اقتصادی در ایالتهای مرکزی آمریکا مانند مونتانا و وایومینگ است. ریچارد مورس مدیر شرکت مشاورهای سوپر کریتیکال کپیتال میگوید: آینده صنعت زغالسنگ آمریکا اکنون در خطر است.
چشمانداز داخلی صنعت تیره است و رشد بینالمللی تقاضا نیز بسیار قدرتمند است. بنابراین عادلانه است بگوییم در سراسر جهان این صنعت در حال احیاست.
آینده شرکت ورشکسته کرو نیشن نیز در این توازن نهفته است زیرا ذخیره عظیم 4/1 میلیارد تنی را در اختیار دارد، این مقدار بیش از تولید یک سال کل آمریکاست. اما قبل از آنکه شرکت کلاود پیک بتواند معادن خود را استخراج کند و زغالسنگ را به کشورهای تشنه انرژی در آسیا بفرستد، باید پایانههای صادرات بیشتری در شمال غربی کشور بسازد.
در اوایل ماه ژوئن سیرا کلاب و گروههای دیگر حافظ محیط زیست مرحله جدیدی از مبارزه را آغاز کردند و یک شکایت قانونی را به دادگاه فدرال ایالت سیاتل ارائه کردند که علیه شرکت خط راه آهن برلینگتون نورثن سانتافه و چند شرکت زغالسنگ بود. آنها معتقدند غبار زغالسنگ که از واگنهای قطار پراکنده میشود رودخانهها و دریاچههای واشنگتن را آلوده کرده است. به گفته آنان پایانه صادرات جدید فقط سبب میشود قطارهای بیشتری زغالسنگ حمل کنند و این امر میزان غبارها را بیشتر افزایش میدهد.
سهم زغالسنگ در تولید الکتریسیته آمریکا در دهه گذشته از 50 درصد به کمتر از 40 درصد کاسته شده است. تولید سالانه این سوخت نیز در سال 2012 میلادی هفت درصد کاسته شده و به حدود یک میلیارد تن رسیده است. این مقدار کمترین حجم تولید زغالسنگ در دو دهه گذشته بوده است. از سوی دیگر قیمت ذخایر بسیاری از شرکتهای زغالسنگ راکد شده است.
گاز ارزان، فراوان و پاک که در حوزههای گاز طبیعی تولید میشود به جای زغالسنگ، جایگزین سوخت واحدهای تولید الکتریسیته آمریکا شده است. از سوی دیگر فشار قوانین برای کاهش انتشار گازهای گلخانهای ناشی از سوختن این ماده سبب شده صادرکنندگان کاهش تولید زغالسنگ در آمریکا را پیشبینی کنند.
سال گذشته صادرات زغالسنگ آمریکا به رکورد 125 میلیون تن رسید که نزدیک به دو برابر صادرات 2009 میلادی است و بخش اعظم آن به اروپا فروخته شد. اما در بهار 2013، به دلیل کاهش تقاضا از سوی صنعت استیلسازی چین، میزان صادرات کم شد. اما کارشناسان انرژی معتقدند هنوز هم پتانسیل بزرگی در بازار زغالسنگ آسیا وجود دارد و چند پایانه پیشنهادی در شمال غربی اقیانوس آرام ظرفیت کنونی صادرات را دو برابر میکند.
دیدگاه تان را بنویسید