کمتر از یک ماه پس از سخنرانی مراسم تحلیف دوره دوم ریاستجمهوری، باراک اوباما در ۱۲ فوریه به کنگره آمد تا سخنرانی خود را ارائه دهد.
جواد طهماسبی
The Economist
کمتر از یک ماه پس از سخنرانی مراسم تحلیف دوره دوم ریاستجمهوری، باراک اوباما در 12 فوریه به کنگره آمد تا سخنرانی خود را ارائه دهد. این بار او کنترل امور مالی آمریکا را در صدر فهرست اهداف خود قرار داد که شامل اصلاحات طرح بیمه و مراقبتهای بهداشتی برای سالمندان میشود. همزمان او تقاضا کرد تا جمهوریخواهان با اصلاحاتی بنیادی در نظام مالیاتی سست آمریکا موافقت کنند. او همچنین فهرستی از نظرات چپ میانهرو معرفی کرد: هزینههای بیشتر برای زیرساختارها، فراهم ساختن آموزش پیشدبستانی برای کلیه کودکان آمریکایی، تغییر بخشهایی از قوانین مهاجرت و حمل سلاح، و حتی تلاش برای اینکه تغییرات اقلیمی را به مباحثات سیاسی بکشاند. بسیاری از این پیشنهادها در کنگره مورد بیتوجهی قرار میگیرند. تنها پیشنهادی که به احتمال بسیار زیاد باقی میماند و جمهوریخواهان، تجار و کلیه افراد علاقهمند به آینده غرب از آن پشتیبانی میکنند طرح اوباما برای «مشارکت در تجارت و سرمایهگذاری در دو سوی اقیانوس اطلس» است که به منظور کاهش موانع تجارت با اتحادیه اروپا تدوین شده است. تجارت کالا و خدمات بین دو غول اقتصادی به یکتریلیون دلار بالغ میشود و
مجموع سرمایهگذاری دوجانبه بین دو طرف، چهار تریلیون دلار است. حذف تعرفههای باقیمانده میتواند به افزایش تولید ناخالص داخلی به میزان 4/0درصد در اروپا و یک درصد در آمریکا منجر شود. حذف حتی نیمی از موانع غیرتعرفهای کنونی میتواند تولید ناخالص داخلی دو منطقه را تا سه درصد افزایش دهد. امروزه سیاستمداران بسیار اندکی (حتی در فرانسه یا حزب دموکرات) با تجارت آزاد مخالفند. تنها بهانه ناکامی در رفع موانع آن است که با وجود مطلوبیت آزادسازی انجام آن در حال حاضر عملی نیست. تعرفههای دو سوی اقیانوس در حال حاضر پایین هستند و به طور میانگین به سه درصد میرسند هرچند این میانگین تعرفههای بسیار بالا را پنهان میکند. برخی پیمانهای سادهتر به انجام رسیدهاند ولی گروههای لابیکننده همچنان قدرتمند هستند. کشاورزان جلوی همه چیز را میگیرند. مبارزه علیه ارائه یارانهها به دو شرکت هواپیماسازی بوئینگ و ایرباس هنوز ادامه دارد. در حقیقت، همانطور که اوبامای محتاط تمایل خود را برای این نمایش نشان داده است اکنون بهترین زمان برای اجرای آن است. برخی از لجبازترین لابیکنندگان هماکنون عقب کشیدهاند. اروپا مازاد خود را بر روی دام زنده
و گوشت آمریکا باز کرده است تا این امکان را ایجاد کند که تجارت محصولات دستکاریشده ژنتیکی رواج یابد. گروههای قدرتمند دیگر هم باید هنگام بحث درباره قوانین و معیارهای مشترک از مواضع خود کوتاه بیایند. انجام یک آزمایش مشترک بر روی داروها هدیه بزرگی به شرکتهای داروسازی است. معیارهای توافقی برای اتومبیلهای برقی نه تنها بازاری وسیع بلکه تقاضاهای زیاد برای زیرساختارهای لازم ایجاد میکند. شرکتهای آمازون و گوگل از تسهیل قوانین جریان اطلاعات در فراسوی مرزها در اروپا نفع زیادی خواهند برد. کشورهای اروپایی که در حال اجرای سیاستهای ریاضتی هستند نیز از افزایش تقاضا در خارج بهرهمند میشوند.
میراثی برای اوباما
شغل بیشتر، سرمایهگذاری بیشتر و رشد بیشتر. تنها دلیلی که بخش تجارت میتواند بر اساس آن طرح «مشارکت در تجارت و سرمایهگذاری در دو سوی اقیانوس اطلس» را رد کند ظهور پیماننامهای قویتر است که متاسفانه وجود ندارد. اگر پیمان اروپا-آمریکا به خوبی اجرا شود میتواند به انعقاد پیماننامههای دیگری مانند توافق با شرکای تجاری آسیایی کمک کند. این کار میتواند به دور تازهای از گفتوگوهای تجاری جهانی بینجامد.
دیدگاه تان را بنویسید