وضعیت خودکشی در جوامع بشری چگونه است؟
آرزومندان مرگ
مردی بر فراز پل عابرپیاده خود را دار میزند، زنی در ایستگاه مترو خود را جلوی قطار میاندازد، دختری جوان از بالای پل عابرپیاده خود را پرتاب میکند و جوانی در بیمارستان دست به خودکشی میزند…
مردی بر فراز پل عابرپیاده خود را دار میزند، زنی در ایستگاه مترو خود را جلوی قطار میاندازد، دختری جوان از بالای پل عابرپیاده خود را پرتاب میکند و جوانی در بیمارستان دست به خودکشی میزند... این اتفاقات تنها نمونههایی از خودکشی در مکانهای عمومی در ایران هستند. در کنار این اتفاقات باید خودکشیهای پنهان و بیسروصدا را هم اضافه کرد تا میزان وخامت اوضاع در جامعه مشخص شود. نگرانی از اپیدمی شدن خودکشی یکی از مهمترین نگرانیهای مسوولان بهداشت هر جامعهای است. خودکشی عوامل متعددی نظیر افسردگی، مشکلات روانی، فقر و... دارد. روانشناسان معتقدند علاوه بر مشکلات روانی کسانی که در ملأ عام اقدام به خودکشی میکنند اغلب حامل پیامی اجتماعی یا سیاسی هستند؛ پیامی که یا قبل از اقدام آن را در جایی مطرح کردهاند یا اینکه آن را با خود به گور خواهند برد. بر اساس آخرین آمار ارائهشده به وسیله سازمان بهداشت جهانی میزان خودکشی در ایران 3 /5 نفر به ازای هر 100 هزار نفر بوده که در مقایسه با کشورهای جهان رقم قابل قبولی بوده است. بر اساس همین آمار روزانه 11 نفر در کشور خودکشی میکنند که از این حیث ایران جایگاه صد و بیستم جهان را
در اختیار دارد. بر اساس گزارشها نزدیک به 30 درصد از اقدام به خودکشیها در ایران به مرگ منجر میشود و معمولترین روش خودکشی در ایران مسمومیت با دارو یا سموم بوده است. واقعیت این است که افرادی که در مورد خودکشی صحبت میکنند ممکن است نیازمند کمک یا حمایت باشند. تعداد زیادی از افرادی که در اندیشه خودکشی هستند از ناراحتی، افسردگی و ناامیدی رنج میبرند و ممکن است اینگونه احساس کنند که شاید راهی جز خودکشی برای حل مشکل خود ندارند. سالانه بیش از 800 هزار نفر (هر 40 ثانیه یک نفر) از طریق خودکشی میمیرند. خودکشی یک معضل سلامت عمومی است که روی جوامع محلی و کل کشور تاثیر میگذارد. بر اساس آمار سازمان بهداشت جهانی بیشترین آمار خودکشی در میان جوانان گزارش شده است. خودکشی دومین علت مرگ افراد 15 تا 29 سال در سراسر جهان بوده است. ارقام خودکشی در کشورهای مختلف متفاوت بوده اما کشورهای با درآمد پایین و متوسط بیشترین بار این آمار را به دوش میکشند به طوری که نزدیک به 75 درصد خودکشیها در این کشورها رخ میدهد.
چه عواملی باعث خودکشی میشوند؟ چرا سالانه بسیاری از انسانها به زندگی خود پایان میدهند؟ آیا فقر یا بیکاری عامل اصلی خودکشی است؟ نقش قطع رابطه، افسردگی یا دیگر مشکلات روحی در خودکشی چیست؟ آیا خودکشی نتیجه یک اقدام ناگهانی است یا اثر استفاده زیاد از الکل یا موادمخدر؟ سوالات زیادی از این قبیل وجود دارد که پاسخ دادن به آنها کار سادهای نیست. برای شرح اینکه چرا یک شخص اقدام به خودکشی میکند تنها بررسی یک عامل کافی نیست. اقدام به خودکشی یک پدیده پیچیده است که تحت تاثیر ترکیبی از عوامل مختلف شخصی، اجتماعی، روانی، فرهنگی، بیولوژیک و زیستمحیطی خواهد بود. بسیاری از خودکشیها در زمانهای بحرانی رخ میدهند در این شرایط، دسترسی به ابزار خودکشی (مانند اسلحه یا قرصهای آفتکش) میتواند در مرگ یا حیات شخص تعیینکننده باشد. عوامل خطر دیگر برای خودکشی دربرگیرنده عدم موفقیت در مقابله با فشارهای شدید زندگی نظیر مشکلات مالی خواهد بود. علاوه بر این، مواردی چون خشونت جنسی یا سوءاستفاده از کودکان نیز منجر به خودکشی میشود. نرخ خودکشی در میان قشرهای مختلف در کشورها بسیار متفاوت است و در میان کسانی که در اقلیت قرار داشته یا
تبعیض را تجربه کردهاند بیشترین مقدار بوده است.
دیدگاه تان را بنویسید