موتور رشد زنانه
هزینه 4 /5 هزار میلیارددلاری نابرابری جنسیتی در آسیا-پاسیفیک
استخدام زنان بیشتر میتواند اقتصادهای آسیایی را با قدرت بیشتری به جلو براند. بر اساس گزارشی که موسسه جهانی مککینزی منتشر کرده است، برآورد میشود در صورتی که اقتصادهای حاضر در منطقه آسیا-پاسیفیک برابری جنسیتی را در محیط کار تقویت کنند، خواهند توانست GDP تجمعی خود را تا سال 2025 به 5 /4 هزار میلیارد دلار افزایش دهند.
استخدام زنان بیشتر میتواند اقتصادهای آسیایی را با قدرت بیشتری به جلو براند. بر اساس گزارشی که موسسه جهانی مککینزی منتشر کرده است، برآورد میشود در صورتی که اقتصادهای حاضر در منطقه آسیا-پاسیفیک برابری جنسیتی را در محیط کار تقویت کنند، خواهند توانست GDP تجمعی خود را تا سال 2025 به 5 /4 هزار میلیارد دلار افزایش دهند. مککینزی اعلام کرد، آسیا-پاسیفیک بدون شک پویاترین منطقه جهان به حساب میآید اما زنان در بسیاری از کشورهای منطقه به طور گستردهای با نابرابری در محیط کار و جامعه مواجه هستند. بیشترین میزان این شکاف جنسیتی در بنگلادش و هند گزارش شده است، جایی که پیشتر نگرانیهایی در خصوص آسیب اقتصادی ناشی از کمبود زنان در نیروی کار ابراز شده بود. بر اساس این گزارش، حتی اقتصادهای توسعهیافتهای چون کره جنوبی و ژاپن نیز با سطوح بالایی از نابرابری جنسیتی در فرصتهای شغلی روبهرو هستند. مککینزی اعلام کرد چین، بزرگترین اقتصاد منطقه، تلاشهای زیادی را برای جذب زنان بیشتر به نیروی کار انجام داده اما هنوز تعداد زنانی که در جایگاههای مدیریتی قرار دارند بسیار کم است. این گزارش همچنین از کشورهایی چون فیلیپین، نیوزیلند و سنگاپور برای دستیابی به برابری جنسیتی بهتر در اشتغال تقدیر کرده است. با این حال تلاشهای بیشتری باید در این زمینه صورت بگیرد. پژوهش مککینزی نشان میدهد بیشترین تقویت رشد اقتصادی از سوی کشورهایی صورت میگیرد که در آنها زنان بیشتری در نیروی کار حضور دارند. بقیه کشورها باید میزان ساعت کاری فعلی زنان را افزایش داده و به آنها نقشهای سازندهتری بدهند. چین، دومین اقتصاد بزرگ دنیا، بیشترین سود را از ایجاد تغییرات برای حل نابرابری جنسیتی از آن خود کرده است: بر اساس برآورد مککینزی این کشور از کم کردن شکاف جنسیتی در محیط کار چیزی نزدیک به 6 /2 هزار میلیارد دلار سود کرده است. برنده بزرگ دیگر هند بوده که توانسته 770 میلیارد دلار به فعالیتهای اقتصادی خود بیفزاید. این گزارش مدعی است، سیاستگذاران در منطقه باید گامهایی را برای ترویج نقش زنان در نیروی کار بردارند. این گامها شامل اقداماتی نظیر تغییر نگرش نقش زنان در جامعه و بهبود دسترسی به مراقبتهای کودک خواهد بود. این گزارش متذکر میشود: «از نظر اقتصادی، تلاش برای رشد بدون توانمندسازی پتانسیل کامل زنان همانند دعوا با یک دست خواهد بود.» زنان نزدیک به نیمی از جمعیت آسیا-پاسیفیک را تشکیل میدهند اما سهم آنها در GDP تنها 36 درصد گزارش شده که هماندازه سهم جهانی است. در حالی که در یک دهه گذشته منطقه پیشرفت چشمگیری در نابرابری جنسیتی داشته است، اما بهبود بیشتری برای تقویت مشارکت زنان در نیروی کار نیاز است. بر اساس یافتههای نویسندگان این گزارش زنان باید در زمینههای علم، فناوری، مهندسی و ریاضیات حضور بیشتری داشته باشند.