انتخاب غافلگیرکننده

هشتم تیرماه 1403 چهاردهمین انتخابات ریاست‌جمهوری برگزار می‌شود، انتخاباتی زودهنگام که کسی تا قبل از خرداد 1404 منتظرش نبود. بعد از سانحه تلخ سقوط هلی‌کوپتر ابراهیم رئیسی و ناتمام ماندن دولت سیزدهم، ایران در معرض یک غافلگیری قرار گرفت و ملزم شد یک سال زودتر از موعد مقرر انتخابات ریاست‌جمهوری برگزار کند.

این غافلگیری نه‌فقط برای نظام سیاسی بلکه برای تمام کسانی که در حال بررسی شرایط بودند تا سال آینده نامزد شوند، اعضای هیات دولت که تلاش می‌کردند حضورشان یک دوره دیگر تمدید شود و مردمی که می‌خواستند براساس عملکرد دولت سیزدهم تصمیم بگیرند که به چه کسی رای بدهند و اساساً مشارکت داشته باشند یا خیر، پیش آمد. با توجه به اینکه صلاحیت تعداد زیادی از نامزدهایی که ثبت‌نام کرده بودند احراز نشد و چهره‌هایی چون علی لاریجانی، محمود احمدی‌نژاد و اسحاق جهانگیری از گردونه رقابت کنار رفتند، حالا تزریق هیجان به انتخابات و کشاندن مردم به پای صندوق بسیار سخت‌تر شده است.

دوره سیزدهم پایین‌ترین میزان مشارکت در انتخابات ریاست‌جمهوری را داشت و دوره کنونی نیز هنوز شوروهیجانی ایجاد نشده است و به نظر نمی‌رسد اساساً علاقه زیادی هم برای بالا رفتن میزان مشارکت وجود داشته باشد. با این همه این انتظارات و خواسته‌های مردم در روزهای پایانی است که می‌تواند ناگهان همه‌چیز را تغییر دهد، هم میزان مشارکت را و هم برنده نهایی انتخابات را.