برندگان تیر

چهاردهمین دوره انتخابات ریاست‌جمهوری با پیروزی مسعود پزشکیان به پایان رسید و او و همراهان و هم‌فکرانش هم‌اکنون در تدارک تشکیل کابینه هستند. او در شرایطی پیروز شد که در حوزه‌های مختلف اقتصادی، سیاسی، اجتماعی و فرهنگی تفاوت‌های بارز و مبرهنی با گروه مقابلش در انتخابات داشت. هر آنچه طیف پیروز از ضرورت توسعه روابط خارجی، رفع تحریم و حضور در مجامع و معاهدات بین‌المللی «برای ایران» می‌گفتند و بر کاهش مداخله‌گرایی دولت تاکید داشتند، گروه مقابل از دور زدن تحریم، بی‌نیازی به خارج و خودکفایی داخلی و «ما می‌توانیم‌»ها گفتند و به‌زعم خودشان برای همه امور همه شهروندان برنامه داشتند. گویی قرار بود دولتی به مثابه برادر بزرگ‌تر بر سر کار بیاید که خود همه مصادیق خوب و بد را برای مردم تشخیص دهد، همه امور اقتصادی را در دست بگیرد و همه مردم را تحت یک برنامه به سوی سعادت رهنمون کند.

نتیجه انتخابات 15 تیرماه 1403 شاید بله بزرگی به گروه اول نبود، اما قطعاً نه محکمی به تفکر دوم بود. تجربه سال‌ها دور زدن تحریم برای اقتصاد ایران جز رانت‌ و فساد نبوده است و تصمیم‌گیری‌های دولت در همه امور جز قهر مردم، مهاجرت گسترده و خروج بالای سرمایه حاصلی در برنداشته است. مردم حتی اگر به شعارهای گروه اول به دیده تردید بنگرند، در مورد پس زدن شعارهای گروه دوم شکی ندارند. حالا مهم‌ترین ماموریت دولت چهاردهم این است که نشان دهد برنامه‌ها و شعارهایش قابلیت تبدیل شدن به سیاست‌های اجرایی دارند؛ سیاست‌هایی که برندگانش نه فقط حامیان و رای‌دهندگان که همه مردم اعم از منتقدان و مخالفان هستند.