بریده روزنامه‌ها (سیاسی)

می‌گفتند فکس باعث موشک‌های صدام است!

در گفت‌وگو با محمد غرضی، وزیر سابق پست و تلگراف نوشت: سال 60 برخی در اعتراض به «فکس» شکایات خود را نزد امام بردند و گفتند «فکس» باعث می‌شود صدام حسین موشک‌ها را درست به هدف بزند! من به امام گفتم «فکس» یک ابزار است و نمی‌تواند مقصر باشد ممکن است بهره‌بردار از آن سوءاستفاده کند. در دولت آیت‌الله هاشمی وزیر وقت اطلاعات برای اینکه از موبایل و توسعه آن ایراد بگیرد به آقای هاشمی گفت «این گوسفندفروش هم موبایل پیدا کرده و این برای گوسفندفروشی خوب است.» من به آقای هاشمی گفتم موبایل برای راحتی زندگی است. اگر ضدانقلاب‌ها یا قاچاقچیان از موبایل استفاده می‌کنند دلیل نمی‌شود آن را ممنوع کنیم.

♦♦♦

نجفی را مجبور به استعفا کردند

به نقل از علی مطهری نوشت: ماجرای برکناری آقای نجفی موجب وهن جمهوری اسلامی شد. بخشی از حاکمیت جمهوری اسلامی که از ابتدا مخالف بود با اهرم‌های قدرتی که داشت ایشان را مجبور به استعفا کرد و وقتی شورای شهر تهران با استعفای او مخالفت کرد شورا را تهدید کرد و سرانجام شورا و آقای نجفی هم به بهانه بیماری که در بسیاری از مردان بالای 50 سال وجود دارد و مشغول کار خود هستند، تسلیم این فشارها شدند. مردم رای می‌دهند ولی از جای دیگر می‌گویند که فلانی برای شهرداری تهران نباید انتخاب شود، اگر رای بدهید شش ماه بیشتر دوام نمی‌آورد.

♦♦♦

ریاست جمهوری نظامی‌ها

نوشت: حسین الله‌کرم، فعال سیاسی گفت: «ایران ناگزیر به انجام وظایف منطقه‌ای‌اش است، در غیر این صورت تجزیه خواهد شد بنابراین مردم به این نتیجه رسیده‌اند که باید فردی استراتژیک را انتخاب کنند و فردی استراتژیک با سابقه نظامی‌گری برای قرار گرفتن در جایگاه ریاست‌جمهوری شایسته‌تر است.» دو مولفه ژئوپولتیک و ژئو استراتژیک را باید در نظر گرفت. تنگه هرمز، سه جزیره تنب کوچک، بزرگ و ابوموسی، واقع شدن بین اقیانوس هند و روسیه و پل ارتباطی بین شرق و غرب واقعیت‌های ژئوپولتیک ایران هستند. این جایگاه برجسته باید به دست فرد استراتژیک اداره شود و کسی با تخصص نظامی و امنیتی بیشتر از دیگران می‌تواند به‌عنوان محور مدیریت استراتژیک نقش‌آفرین باشد.

♦♦♦

فامیل‌بازی در شستا

به نقل از علی‌اکبر ترکان، رئیس هیات‌مدیره شرکت سرمایه‌گذاری تامین اجتماعی نوشت: شخصی در گذشته صد نفر از همشهریانش را به یکی از شرکت‌های زیرمجموعه شستا آورده بود. برخلاف آن چیزی که درون شستا حاکم است عده‌ای فکر می‌کنند اموال آن بی‌صاحب است، بعضی سیاسیون هم می‌گویند باید به آن تعرض کنیم. آنها بستگان خود را به شستا تحمیل کردند. بعضی به اموال و دارایی‌های ما طمع می‌کنند و می‌خواهند به آن ناخنکی بزنند. برخی مدیرانی که با رابطه آمدند اموال شرکت را نسیه فروخته‌اند تا چهار ماه و شش ماه پولش را بگیرند اما کسانی که نسیه بردند پول آن را هم ندادند و حال نمی‌دانیم اصلاً آن پول‌ها کجا رفته است.